ارزیابی ساختار پارک های شهری تبریز با تحلیل شبکه و مکان یابی بهینه آن با استفاده از مدل FAHP (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

فضاهای سبز شهری و به خصوص پارکها عنصری مهم و حیاتی هستند که اهمیتی ویژه در برنامه ریزی شهری دارند. توزیع و پراکنش پارک های شهری برای دسترسی مناسب و ارائه خدمات به ساکنان شهری اهمیت زیادی در شهرنشینی امروز دارد. هدف این پژوهش ارزیابی عملکرد و محدوده سرویس دهی پارک های شهری مناطق ده گانه شهر تبریز با استفاده از تحلیل شبکه و مکان یابی مکان های مناسب جهت توسعه فضای سبز با استفاده از تحلیل شبکه و مدل FAHP می باشد. تحلیل شبکه با استفاده از نقشه کاربری اراضی و شبکه معابر به انجام شده و در ادامه با استفاده از 8 معیار مکانی تاثیرگذار بر توسعه  پارک های شهری نسبت به مکان یابی پارک ها اقدام شده است. نتایج ارزیابی عملکرد پارک ها در سطح شهر تبریز بیانگر این است که دسترسی به پارک های همسایگی تنها در مناطق مرکزی شهر مناسب می باشد و مناطق دیگر دسترسی کافی به این نوع از پارک ها ندارند. دسترسی به پارک های محله ا ی در قسمت های شرقی، شمال غربی و جنوب شهر تبریز از وضعیت مناسبی نداشته ولی بقیه مناطق از دسترسی مناسب برخوردار می باشند. پارک های ناحیه ای، منطقه ای و شهری نیز به ترتیب در قسمت های غربی، شرقی و جنوب شرقی شهر تبریز دسترسی مناسب داشته و بقیه مناطق شهری با محدودیت هایی از لحاظ دسترسی و برخورداری از پارکهای شهری مواجه می باشند. ارزیابی نتایج حاصل از مدل FAHP  برای استقرار و مکانیابی فضاهای سبز شهری بیانگر این است که مناطق مرکزی و شرقی تبریز از اولویت بیشتری جهت توسعه فضای سبز برخوردار می باشند.