هدف اصلی این پژوهش واکاوی افراط گرایی دینی و نقش تعلیم و تربیت اسلامی در مهار آن می باشد. ابزار پژوهش شامل تمامی اسناد و مدارکی است که در رابطه با افراط گرایی دینی و شیوه استفاده از آموزش های دینی در شکل گیری افراط گرایی وجود دارد، می باشد. روش تجزیه و تحلیل در پژوهش حاضر تحلیل مضمون است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که مؤلفه های افراط گرایی دینی عبارتند از: اعمال خشونت علیه مخالفان یا دگراندیشان، کافر پنداشتن مخالفان، شرکت در بحث های افراط گرایانه و ترور شخصیت، ایجاد وحشت در جامعه با ترور افراد، بمب گذاری و حمله به اماکن عمومی، ایجاد محدودیت در جامعه بدون درنظرگرفتن شرایط عمومی و حدود دین. همچنین مؤلفه های تعلیم و تربیت مطلوب در مهار افراطگرایی عبارتند از: تعلیم و تربیت صحیح کودکان از ابتدا و قراردادن آنها در مسیر درست دین، آموزش آموزه های اسلامی و روش تساهل و تسامح در سیره ی اهل بیت (ع)، آشنایی با تعالیم عرفانی و مثبت اندیشی و محبت به غیر، برجسته کردن حوادث تلخ تاریخی ناشی از افراطگرایی، عدم سخت گیری حکومت های اسلامی در احکام دینی، گرایش کشورهای اسلامی به مؤلفه هایی چون وحدت، عشق، نوع دوستی، ایجاد تمایل در نسل جوان برای مطالعه در زمینه های مختلف و شناخت همه جانبه نسبت به دین و سیاست.