قرآن کریم یکی از سرچشمه های فکری پُر بار شاعران و نویسندگان بزرگ پارسی زبان است . شاعران خوش ذوق فارسی به مدد مُوهبت سرشار و ذوق هنری خود ، چنان از قرآن بهره برده اند که به حق، شعر عارفانه فارسی را باید شعری توحیدی نامید. استاد ریاضی یزدی نیز - که از این منبع عظیم غا فل نبوده - اشعار خود را به طرق مختلف و شیو ه های متنوع با آیه های قرآن کریم آراسته است. لذا ، این اثر پذیری از قرآن، از ویژگی های بارز شعری این شاعر به شمار می رود. پس زمینه های شعر استاد ، بیانگر انواع اثر پذیری وی از قرآن می باشد. می توان در شعر این شاعر ، انواع اثرپذیری را یا فت؛ مانند: اثرپذیری واژگانی، گزارهای، تلمیحی؛ و این اثرپذیری بیشتر در حوزه معنا و واژگان و تلمیحی صورت گرفته است و در همان سویه معنایی قرآن میباشد وکمتر در معنای آن، تصرف می کند.