با توجه به اینکه اکثر تصمیم ها در مورد موقعیت آکادمیک فراگیران، بر اساس نتایج ارزیابی آن ها اتخاذ می شود؛ ارزیابی نقش بسزایی در نظام آموزشی دارد. مرسوم ترین روش ارزیابی که هم اکنون در دنیا استفاده می شود، ارزیابی ایستا است. طی دهه های گذشته، به شیوه های دیگر ارزیابی ازجمله خویش ارزیابی ، دیگر ارزیابی و ارزیابی پویا بسیار توجه شد. محور اصلی این مطالعه ارزیابی پویاست ;I درک و برداشت مدرسان زبان انگلیسی در رابطه با اهمیت و کاربرد ارزشیابی پویا در ایران بررسی میکند. به همین منظور 25 مدرس زبان انگلیسی خانم و آقا با سابقه متفاوت در تدریس از طریق نمونه برداری هدفدار، برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. مصاحبه ای نیمه باز شامل 23 سوال برای استفاده در این مطالعه طراحی شد. پیش از مطالعه اصلی، روایی و پایاییِ پرسش ها توسط 3 متخصص ارزشیابی زبان بررسی شد. نتایج حاکی از آن بود که مدرسان ایرانی، دیدگاه مثبتی به ارزش یابی پویا در کلاس های خود داشتند اما به دلیل محدودیت های سیستم آموزشی، زمان ، هزینه و کمبود دانش نمی توانند تئوری را به عمل تبدیل کنند
