هدف از این تحقیق بررسی نوع نگرش و عملکرد مدرسان زبان فرانسه در یک کلاس ناهمگن است. جاییکه زبان آموزان ازنظر سطح زبانی، شرایط زندگی و نوع نگرش فرهنگی-اجتماعی، تفاوت هایی با یکدیگر دارند. بدین منظور، ابتدا آموزش به شیوه های متفاوت به عنوان راهکاری برای هدایت زبان آموزان در یک کلاس ناهمگن معرفی می گردد. سپس به منظور روشن تر شدن ماهیت این روند آموزشی و کاربردها و موانع احتمالی استفاده از آن در ایران، از پژوهشی میدانی بهره خواهیم برد. برای تحقق این امر، مصاحبه های نیمه سازمان یافته ای با مدرسان زبان فرانسه در آموزشگاه های زبان در تهران انجام شد و نگرش و نوع عملکرد آن ها نسبت به آموزش به شیوه های متفاوت مورد بررسی قرارگرفت. نتیجه بررسی نشان داده است که مدرسان نگرش روشنی از این نوع آموزش ندارند، یعنی مفاهیم مرتبط با آن در آموزش اولیه ی آن ها وجود ندارد، ولی به طور ناخودآگاه از این روند، به صورت غیر نظام مند و پراکنده، در اشکال مختلف آموزشی در کلاس خود استفاده می کنند.
