این مقاله به بررسی نقش انواع بازخورد تصحیحی در فراگیری جمله های شرطی توسط ایرانیان فراگیر انگلیسی به عنوان زبان دوم می پردازد. پنجاه زبان آموز، به طورتصادفی، به پنج گروه 10 نفره تقسیم شدند. غیر از گروه شاهد، دیگر گروه ها آموزش مبتنی بر فرم دریافت کردند و سه گروه از آن ها افزون بر آموزش مبتنی بر فرم، یکی از انواع بازخورد تصحیحی بازتولیدی، فرازبانی و استخراجی را دریافت کردند. انواع جمله های شرطی در جلسات جداگانه آموزش داده شد. پیش از آغاز دوره آموزشی، آزمون قضاوت صحت دستوری به زبان آموزان داده شد. پس آزمون فوری، یک جلسه بعد از آموزش انواع جمله های شرطی، و پس آزمون تاخیری نیز دو هفته بعد از آموزش انجام شد. یافتهها گویای آن بودند که نوع ساخت زبانی، نوع بازخورد تصحیحی و زمان پس آزمون نقش مهمی در میزان فراگیری ساختار شرطی دارند. آگاهی از آثار مفید بازخوردهای تصحیحی بر دانش زبانی فراگیران در زمینه دستور زبان، می تواند برای برنامه ریزان درسی روشنگر باشد.
