بررسی باهمایی ترکیبات پایدار فعلی- اسمی در زبان روسی و مقایسه آن با زبان فارسی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

توضیح برخی پدیده های زبانی گاهی بسیار دشوار و پیچیده می شود، از جمله اینکه چرا در یک زبان، برخی واژگان یا ترکیب خاصی از واژگان وجود دارد یا چرا یک زبان دارای ساختار دستوری، صرفی یا نحوی ویژه خود است. تمامی این پدیده ها حاصل فرایند درازمدت رشد و گسترش زبان است. هر فردی بی آنکه راجع به آنچه می خواهد بگوید تفکر کند، واژگان را در ساختار جمله های کامل به کار می برد. به همین ترتیب، در گفتار خود از ترکیبات مختلف واژگان نی ز استفاده می کند. این ترکیبات ممکن است ترکیب آزاد واژگان یا ترکیب پایدار آن باشد. ترکیبات پایدار واژگان بخش جداناپذیر در هر زبانی است. به همین دلیل، بر آن شدیم تا در این مقاله به بررسی و مقایسه ویژگی های ساختاری و معنایی باهمایی ترکیبات پایدار فعلی- اسمی در زبان روسی بپردازیم که از نظر علم عبارت شناسی (Фразеология) پربسامدترین نوع ترکیبات پایدار در زبان روسی است. همچنین، به نحوه ترجمه این گونه ترکیبات به زبان فارسی بپردازیم. در این باره، در مقایسه با زبان فارسی، بررسی دقیقی نشده است. این بررسی نقش مهمی در تدریس و یادگیری این نوع ترکیبات در زبان روسی به منزله زبان خارجی دارد.