بیان مسئله: نشان های دانشگاه های هر کشور، بازنمای بخشی از فرهنگ بصری آن کشور است. نشان دانشگاه هنر تهران، نمونه ای از این دست است که در عین سادگی به اعتبار جامعیت معانی نیازمند تحلیل، نقد و رمزگشایی است. در این پژوهش مشخصاً به سوال زیر پاسخ داده می شود. نشان دانشگاه هنر تهران چه میزان از معانی را در خویش گردآورده است و مخاطب را به چه مفاهیمی ارجاع می دهد؟ هدف: رمزگشایی نشان دانشگاه هنر تهران به منظور شناخت معنایی نشانه های فرهنگی ایرانی روش پژوهش: روش این پژوهش، توصیفی تفسیری؛ شیوه گردآوری اطلاعات ترکیب کتابخانه ای و میدانی ابتدا بر پایه مصاحبه با طراح، سیر تکوینی آفرینش آن مرور خواهد شد؛ سپس بر پایه الگوی «ادموند بورکه فلدمن» طی چهار گام (توصیف، تحلیل فرمی، تفسیر و ارزیابی) نقد و تحلیل می گردد. یافته ها: اگر این نشان را تصویر تلقی کنیم با یک فرم انتزاعی ارگانیک روبه رو هستیم که حس پرواز را تداعی می کند و اگر از منظر خوش نویسی بدان بنگریم، نقطه نستعلیق و کسره ا ی در ذیل آن، نشانی نوشتاری را نمایش می دهد. ایجاز تصویری و معنایی این نشانه سبب شده از جنبه نمادین فراتر رود و به مرزهای رمز و اشاره وارد شود؛ با مرور نمونه های در دسترس از نشان دانشگاه های شاخص کشور می توان دریافت، طراحی این نشان، رویکرد متفاوتی را نسبت به نشان های دانشگاهی پیش روی طراحان نهاده و بر طراحی تعدادی از نشان های دانشگاهی کشور تأثیر مستقیم داشته است.