مقاله حاضر از نوع مروری – کتابخانه ای است که با توجه به نظرات اندیشمندان این عرضه به رشته تحریر در آمده است . هدف از نگارش این مقاله برررسی رابطه خودتنظیمی یادگیری برانگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان و افزایش افق دید مربیان تعلیم و تربیت است. نتیجه این مقاله نشان می دهد که بین خودتنظیمی یادگیری و انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبتی وجود دارد. یادگیری خودتنظیمی فرایند فعال و سازمان یافته ای است که طی آن فراگیران، اهدافی را برای یادگیری انتخاب کرده و سعی میکنند تا شناخت، انگیزش و رفتار خود را تنظیم، کنترل و نظارت نمایند. همچنین میتوان اینگونه استدلال کرد که خودتنظیمی قابلیت دارد ارتقا و افزایش یابد. می توان به خودتنظیمی به عنوان یک مهارت تحصیلی نگریست که با آموزش آن میتوان به افزایش پیشرفت تحصیلی دست یافت.