سبک و تزیین معماری بناهای دوره تیموریان (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

معماری اسلامی ایران حاصل تداوم طبیعی معماری در دوره های مختلف تاریخی است.  از این رو، شناخت و مطالعه تاریخ  معماری  می تواند راهگشای ما در شناخت معماری دوره ی اسلامی و جنبه های مختلف آن باشد. اواخر قرن هشتم هجری قمری، آشفتگی های سیاسی ایران، زمینه را برای حمله تیمور گورکانی به این کشور فراهم کرد. تیموریان، پس از تصرف ایران بیش از یک قرن، یعنی تا زمان ظهور صفویه بر این کشور حکم راندند. تیمور، پس از ویران کردن بناها و قتل عام نمودن مردم شهرها، به ساختن بناهای باشکوه رغبت نشان داد. جانشینان او نیز این روش را پی گرفتند. بر اثر این کارها، هنرهای گوناگون، به ویژه هنر معماری رونق یافت. این پژوهش با روش تاریخی _توصیفی و مطالعه ی کتابخانه ای انجام شده است. یافته های پژوهش نیز نشان می دهد که در دوره ی تیموریان، بناهای باشکوهی به ویژه در خراسان کنونی ساخته شد که از شاهکارهای معماری ایران به شمار می روند. اگرچه، روش  معماری در دوره تیموریان ریشه در معماری دوره های پیشین چون آل مظفر دارد، اما در این دوره، معماری از نظر عظمت و غنای تزئینات به شکوفایی کم سابقه ای دست یافت که آن را می توان در بناهایی چون مدرسه ی غیاثیه خرگرد، مدرسه دودر، مسجد گوهرشاد و بی بی خانوم مشاهده کرد. هدف های پژوهش: بررسی سبکِ هنر معماری و رونق آن در دوره تیموریان. بررسی عناصر تزیینی ایرانی و نشان دادن غنای آن در هنر معماری دوره ی تیموریان. سوالات پژوهش: 1. مشخصه ی اصلی معماری عهد تیموری که آثار این دوره را از سایر بناها متمایز می سازد، چیست؟ 2 . سبک و ویژگی معماری تیموری در چه بناهایی قابل مشاهده است؟