مطالعه ظرفیت های رسانه شنیداری پادکست برای آموزش زبان فارسی در رادیوهای برون مرزی صداوسیما (مطالعه موردی: برنامه های آموزش زبان در رادیوهای دویچه وله و پارس تودی) (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

تحقیق پیش رو با هدف تبیین ظرفیت پادکست به منظور رسانه ای نو در آموزش زبان فارسی و ارائه الگوی تولید و توزیع پادکست آموزشی در رادیو و نیز شناسایی نقاط قوت و ضعف پادکست های آموزش زبان فارسی انجام پذیرفته است. بنابر فرضیه «درونداد» کراشن، شنیدن یکی از ورودی های اصلی در فراگیری زبان به شمار است و پادکست به عنوان رسانه شنیداری فرصتِ تمرین، یادگیری و تقویت درک شنیداری را برای آموزش زبان فراهم می کند. این پژوهش با روش کتابخانه ای و تحلیل محتوای کیفی انجام شده و جامعه آماری تحقیق شامل پادکست های آموزش زبان در پارس تودی و دویچه وله است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که پادکست به سبب روزآمد بودن، جذابیت، اصالت داشتن و تعاملی بودن، فرصت های فراوانی را برای آموزش زبان فراهم کرده است. ویژگی تعاملی بودن نه تنها برای درک شنیداری، بلکه برای ارتقای نحوه مکالمه و تلفظ صحیح واژگان نیز اهمیت دارد؛ چراکه شنونده را به گوینده تبدیل می کند. پادکست های آموزشی زبان فارسی در عصر حاضر رسانه ای برای گسترش و آموزش زبان فارسی به شمارند که باید به صورت روزانه یا هفتگی تولید شوند. ازنظر موضوعی نیز مطلوب آن است که متنوع، متناسب با سطوح مختلف زبانی، قابل انطباق با آزمون های استاندارد و دارای تمرین، آزمون و واژه نامه باشند.