موقعیت سازهای شریعتمدارانه هرمنوتیکی در سیاست گذاری فرهنگی جمهوری اسلامی ایران (مقاله پژوهشی حوزه)

چکیده

روح حاکم بر اسناد بالادستی نظام، تأکید بر شریعت اسلام و جهت دهی به سمت حکومت و جامعه اسلامی است. لیکن با وجود تأکید کلی اسناد بالادستی بر شریعتمداری، در عمل به سبب اینکه این معنا در طبقاتِ پسینی، جریان نیافته، اقسام رویارویی ها و سرگشتگی ها، سیاست گذاران فرهنگی را آزار می دهد. ثمره موضع گیری سیاست گذار، چیزی جز موقعیت سازهرمنوتیکی نیست و دریافت های پسینیِ وی تحتِ تأثیر این گزینش است. شماری از موقعیت سازها کلیدی هستند و با هر گزینش، سلسله ای از موقعیت های هرمنوتیکی ایجاد خواهد شد. در این پژوهش با بهره گیری از استراتژی تحلیل مضمون، موقعیت های تقابلی در حیطه شریعتمداری، مبتنی بر شش منبع مختلف استحصال و نیز با استفاده از روش ISM، موقعیت سازهای کلیدی هرمنوتیکی حاوی: «تعبد و تعقل در فهم شریعت»، «رابطه همسازی اخلاق و فرهنگ یا رابطه آمرانه اخلاق و فرهنگ؟»، «فقه فردی و فقه حکومتی»، «هنر ارزشی و هنر عام»، «حدود و ثغور شادی حقیقی و لهو و لعب» و «تقابل در اجباری یا غیراجباری بودن حجاب» مشخص و تبیین شده است. در انتها اهمّ مسائل هرمنوتیکی در حیطه شریعتمداری بررسی شده است.