هوش روایی را توانایی فرد در سازماندهی و توضیح رویدادها در قالب روایت، توانایی فرد در فهمیدن روایت ها و برداشت او از آن ها، توانایی فرد در فهمیدن و ایجاد ساختارهای روایی و توانایی او در ایجاد پاسخ عاطفی مثل هم احساسی با روایت های شنیده شده، تعریف کرده اند. درحالی که تحقیقات زیادی درباره هوش های عاطفی و کلامی در دهه گذشته انجام شده است، مطالعات کمی بر روی هوش روایی صورت گرفته است. لذا تحقیق اخیر به بررسی تأثیر کلاس های آموزش زبان انگلیسی بر هوش روایی زبان آموزان در مؤسسات زبان انگلیسی و مدارس دولتی می پردازد. در این پژوهش 400 پسر و دختر دانش آموز و زبان آموز 15 تا 18 ساله شرکت کردند. برای سنجش هوش روایی شرکت کنندگان از شاخص سنجش هوش روایی پیش قدم و دیگران (2011) استفاده شد. یافته های پژوهش پس از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیره نشان دادند که زبان آموزان مؤسسات زبان انگلیسی از هوش روایی بالاتری نسبت به دانش آموزان مدارس دولتی برخوردارند. همچنین دانش آموزان و زبان آموزان دختر نسبت به دانش آموزان و زبان آموزان پسر از هوش روایی بالاتری بهره مندند.
