در این پژوهش، افزون بر بررسی تأثیر توانایی مدیران بر حق الزحمه حسابرسی، تأثیر درماندگی مالی بر اثر توانایی مدیران بر حق الزحمه حسابرسی نیز بررسی شده است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در نظر گرفته شده است. برای اجرای پژوهش، اطلاعات 82 شرکت به عنوان نمونه آماری بررسی شد. با استفاده از الگوی رگرسیون چند متغیره و داده های ترکیبی، به تجزیه وتحلیل اطلاعات و آزمون فرضیه ها پرداخته شد. البته به منظور اندازه گیری توانایی مدیران،از مدل دمریجان و همکاران(2012)استفاده شده است که از تحلیل پوششی داده ها (DEA) بدست می آید و همچنین برای اندازه گیری درماندگی مالی شرکت از مدل ایرانیزه شده آلتمن که توسط رودپشتی و همکاران(1388) ارائه شده استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد توانایی مدیران تأثیر منفی و معناداری بر حق الزحمه حسابرسی می گذارد و همچنین برخلاف انتظار، درماندگی مالی شرکت به عنوان متغیر تعدیل کننده، رابطه بین حق الزحمه حسابرسی و توانایی مدیران را تعدیل نمی کند..
