در شماره سوم نشریه علم زبان، احسان چنگیزی در نقد کتاب «آبان یشت» تألیف چنگیز مولایی، مطالبی نگاشت. در شماره چهارم همین نشریه، مولایی به آن نقد پاسخ داد و مطالب آن را نادرست دانست. در پاسخ مولایی مطالبی درباره زبان اوستایی مطرح شده که لازم است با تفصیل بیشتری بررسی شوند و از منظر زبانشناختی تحلیل گردند. در این مقاله مهمترین نکات در شش موضوع دسته بندی شده، اما در ذیل هر مبحث، در مورد مسائلی دیگری نیز بحث گردیده است، از جمله: واج و صوت، ریشه، پی بست یا واژه بست و میزبان، ضمیر موصولی یا ضمیر اشاره ya ، فعل ربطی و جملات اسنادی، مالکیت محمولی، ضمیر پی بستی mē و کارکرد ethical dative. در این مباحث روشن شده است که برای بررسی متون کهن باید با کلیات زبانشناسی آشنا بود. تنها با استفاده از مسائل زبانشناسی نوین است که می توان درباره مسائل زبان اوستایی بدون توجه به قواعد نظام نوشتاری سخن گفت. مثلاً در نظام نوشتاری زبان اوستایی، ضمایر پی بستی از میزبان خود جدا نوشته شده اند و پس از آنها نقطه ای آمده است؛ در واج نویسی متون کهن، این ضمایر باید متصل به میزبان نوشته شوند، زیرا در واج نویسی، صورت ملفوظ متون کهن نشان داده می شود و صورت ملفوظ از قواعد نظام نوشتاری پیروی نمی کند.