خانه های نیئین؛ جلوهای متمایز از پایداری در معماری

چکیده

   مقاله حاضر با بررسی مفهوم  "معماری پایدار'' و وجوه گوناگونی که این مفهوم در ارتباط با سایر حوزه های وابسته به معماری نظیر سازه و تکنولوژی ساخت می آفریند؛ سعی در ارائه تعریفی از معماری پایدار دارد که عمدتاً مفهوم پایداری را از منظر ''ماهیت معماری'' بنگرد. مزیت چنین تعریفی در آن است که بسیاری از آثار معمارانه با سازه های ناپایدار یا تکنولوژی رو به اضمحلال، در صورتی که جوهره پایداریِ معمارانه را در خود داشته باشد، فرصت آن را می یابد که در حیطه ''معماری پایدار'' راه یابد. از این ره گذار می توان به احیا و به کارگیری ظرفیت های نهفته در چنین آثاری به عنوان مواریث معماری پایدار امیدوار بود. معماری خانه های ساخته شده با نی در تالاب های جنوب ایران (منطقه خوزستان) نمونه موردی است که این مقاله قصد تحلیل و بررسی آن را دارد. روش تحقیق در مقاله حاضر شیوه تفسیری تاریخی است که با استفاده از منابع کتابخانه ای و مطالعات میدانی انجام پذیرفته است.