تجاری سازی دستاوردهای پژوهشی دانشگاه ها فعالیتی پیچیده و تکمیل کننده زنجیره تبدیل ایده به فناوری است و به ثروت آفرینی، کارآفرینی و استقلال مالی دانشگاه ها منجر می شود. همچنین . مدیریت دانش یکی از این ابزارهاست. مدیریت دانش، فرایند ایجاد ارزش از داراییهای نامرئی سازمان است. این دارایی ناملموس، یا دانش به عنوان یک عامل اساسی و منبع حیاتی سازمان ها محسوب می شود و مزیت های رقابتی آینده به شکل توانایی سازمان ها در مدیریت دانش جلوه گر خواهد شد.هدف این پژوهش اولویت بندی عوامل موثر بر تجاری سازی دانش با رویکرد مدیریت دانش است . نوع تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی است، برای تجزیه و تحلیل داده های کمی از روشهای استنباطی استفاده شد. از آزمون فریدمن برای اولویت بندی عوامل و برای تعیین میزان تاثیر هر کدام از عوامل تجاری سازی دانش از تحلیل عاملی تایید استفاده شد. با جمع بندی یافته های کمی و کیفی، عوامل برون سازمانی موثر در تجاری سازی نتایج پژوهشی با اولویت زیر به دست آمد: مشتریان و مشتری محوری با رتبه 13/8 و بار عاملی 80/0آموزش و پرورش با رتبه 47/7 و بار عاملی 75/0فناوری اطلاعات و ارتباطات با رتبه 11/7 و بار عاملی 66/0پیشرفتهای فناورانه با رتبه 63/6 و بار عاملی 63/0نیروهای اقتصادی و بازاری با رتبه 30/6 و بار عاملی 62/0پارکها و مراکز رشد علم و فناوری با رتبه 81/5 و بار عاملی 56/0صندوقهای سرمایه گذاری ریسک پذیر با رتبه 47/5 و بار عاملی 55/0نیروهای دولتی با رتبه 13/5 و بار عاملی 54/0آشنایی و اعتقاد به آموزه های دینی با رتبه 12/5 و بار عاملی 52/0قوانین و برنامه های کلان با رتبه 47/4 و بار عاملی 48/0رقبا و عوامل رقابتی با رتبه 36/4 و بار عاملی 47/0 .