هدف از پژوهش حاضر بررسی ترجمه از منظر تبیین نقش ترکیبات هم آیند در انسجام و روانی متون ترجمه با توجه به اهمیت ویژه این ترکیبات در ساختار هر زبان می باشد. در این پژوهش، نخست به توصیف مفهوم هم آیندها و معیارهای تعیین آنها در زبان فارسی و اهمیت نقش آن ها در ترجمه پرداخته شده است و سپس به استخراج هدفمند نمونه هایی از این ترکیبات در کتاب بیست داستان از بیست نویسنده برنده جایزه نوبل ادبیات، ترجمه اسدالله امرایی، پرداخته در سه مرحله پیمایش، مصاحبه و مقایسه با مولفه های مطرح در پیشینه هم آیند تحلیل و بررسی شده اند. بدین ترتیب، پرسش نامه ای طرح و در بین 150 دانشجو از رشته های مختلف توزیع شد. در این پرسش نامه، از داوطلبان خواسته شد میزان قابل درک بودن و رایج بودن هم آیندهای استخراج شده را مشخص کنند. همچنین مصاحبه ای با هشت نفر برگزار شد و نظر آنان درمورد ترجمه و هم آیندهای مذکور پرسیده شد. نتایج بخش های مختلف نشان داد که هم آیندهای به کار رفته در متن ترجمه از بسامد بالایی در گفتمان رایج روزمره برخوردار نیستند، رابطه ذهنی یا تداعی خاص با یکدیگر ندارند، و این سبب شده که متن انسجام و روانی لازم را نداشته باشد.
