هدف اصلی این مقاله ارزیابی ارتباط انطباق پذیری کارکنان مقدم و رضایت شغلی آن ها با عملکرد شغلی آن ها با رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری هست. پژوهش حاضر از نوع هدف کاربردی و ازلحاظ روش اجرا از نوع تحقیقات غیرآزمایشی و از شاخه تحقیقات توصیفی –پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان تماسی بانک تجارت استان شمال غرب ایران است که برای نمونه گیری از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است. نتایج پژوهش نشاندهنده این است که رضایت شغلی به طور مستقیم در بین انطباق پذیری ارائه ی خدمات کارکنان تماسی و عملکرد شغلی آن ها نقش میانجیگری انجام می دهد. همچنین نتایج پژوهش حاکی است که رضایت شغلی به طور مستقیم در بین انطباق پذیری اجتماعی، فیزیکی، گروهی، سیاسی و سازمانی کارکنان تماسی و عملکرد شغلی آن ها نقش میانجیگری دارد.
