این پژوهش با هدف بررسی مطالعه کیفی نقش زبان در روابط زوجهای متعارض انجام شد. این مطالعه از نوع پژوهشهای کیفی است که با استفاده از روش نظریه داده بنیاد انجام شده است. بدین منظور با روش نمونه گیری هدفمند و با استفاده از روش مصاحبه نیمه ساختار یافته، داده ها جمع آوری شد و تا رسیدن به اشباع نظری، هفت زوج از واجدان شرایط مورد بررسی قرار گرفتند. برای دستیابی به عوامل، تحلیل داده ها با استفاده از فنون استراوس و کوربین انجام شد که شامل شناسه گذاری مفاهیم و شکل دادن به نظریه است. تجزیه و تحلیل داده ها در شناسه گذاری باز، به شناسه گذاری عوامل اصلی، مؤلفه ها و زیر مؤلفه ها منجر شد. پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات مصاحبه ها، تعارض زبانی زوجین به عنوان مقوله هسته ای، عوامل زبانی بسترساز تعارض زناشویی و پیامدهای زبانی تعارض زناشویی به عنوان مقولات عمده و چهار مفهوم شناسه گذاری سطح دوم که از مفاهیم سطح اول به دست آمد عوامل زبانی تضعیف کننده رابطه زناشویی، عوامل زبانی تشدیدکننده تعارض زناشویی، عوامل زبانی تخریب کننده رابطه زناشویی و عوامل زبانی تهدیدکننده رابطه زناشویی شناسایی شد. نتایج نشان داد که زبان در کاهش یا افزایش تعارض زناشویی نقش مهمی را ایفا می کند به طوری که کنترل نکردن آن، باعث درگیریهای فراوان و هم چنین، خشونتهای کلامی میان زوجین می شود و در نتیجه، راه جدایی عاطفی و در نهایت طلاق زوجین را هموار می سازد.