در این پژوهش، اعمال نظر مدیریت بر اقلام تعهدی از دو جنبه مدیریت افزاینده وکاهنده سود و وجود انگیزه های فرصت طلبانه مدیر، در جهت مقایسه توانایی پیش بینی کنندگی ارقام اولیه با ارقام تجدید ارائه شده، بررسی شده است. هدف این پژوهش بررسی این موضوع است که آیا بین توان ارقام گزارش شده اولیه با توان ارقام تجدید ارائه شده در پیش بینی جریان های نقدی آتی چه تفاوتی دارد. برای این منظور، 72 شرکت در طی دوره زمانی 1384 تا 1389 بررسی شده اند. نتایج پژوهش نشان داده است که توان پیش بینی اطلاعات اولیه در تبیین تغییرات جریان نقد آتی، از توانایی اطلاعات تجدید ارائه شده، بالاتر است و تفاوت توان پیش بینی اطلاعات اولیه و تجدید ارائه شده در نمونه های مدیریت افزاینده سود فرصت طلبانه و نمونه های مدیریت کاهنده سود غیر فرصت طلبانه، به لحاظ آماری معنادار است
