پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر آموزش سبک های فرزندپروری (مهارت های والدینی) بر تغییر نگرش مادران باردار نوبت اول به مقوله فرزندپروری انجام گرفت. پژوهش از نوع کاربردی بوده و از روش آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش، شامل مادران باردار نوبت اولی است که در سال 1392 تحت نظر بیمارستان فوق تخصصی زنان و زایمان میرزاکوچک خان قرار داشتند. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و تکمیل پرسشنامه فرزندپروری بامریند توسط 160 نفر از مادران باردار نوبت اول،60 نفر از مادرانی که در قلمرو سبک های سهل انگارانه یا مستبدانه قرارگرفته بودند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (30 نفر گروه آزمایش، 30 نفر گروه کنترل) جایگزین شدند. آزمودنی ها در گروه آزمایش، با استفاده از بسته آموزشی محقق ساخته به مدت 10 جلسه 120 دقیقه ای و یک بار در هفته تحت تأثیر آموزش سبک های فرزندپروری (مهارت های والدینی) قرار گرفتند. در انتهای جلسات آموزشی هر دو گروه مجدداً پرسشنامه فرزندپروری بامریند را تکمیل کردند. سپس داده ها با استفاده تحلیل کوواریانس (ANCOVA) و تحلیل کوواریانس چندگانه (MANCOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که: آموزش شیوه های فرزندپروری منجر به کاهش (P
