پژوهش حاضر با هدف شناخت آسیب شناسی پارک ها در شهر سنندج اجرا گردید. به این منظور پس از بررسی اجمالی تاریخچه موضوع و نظریه های مختلف موجود در این زمینه، با استفاده از روش پیمایش و تدوین پرسشنامه ای مشتمل بر 30 سؤال و در نمونه ای به حجم 105 نفر از شهروندان که در 6 مورد از پارک های شهر سنندج حضور داشته اند، اقدام به جمع آوری اطلاعات گردید. پردازش داده ها با تشکیل بانک اطلاعاتی و استفاده از نرم افزار SPSS در قالب جداول یک بعدی، دو بعدی نمودار و آزمون های آماری مختلف انجام شد. با توجه به نظم منطقی این نتیجه جالب به دست آمد که بین احساس امنیت درک شده از فضا و میزان تردد و استفاده از آن فضا رابطه مستقیمی وجود دارد. بررسی نتایج نشان داد که بین هر کدام از معیارها (خوانایی محیط، روشنایی و پوشش گیاهی) و احساس امنیت، ضریب همبستگی مثبت معنی داری مشاهده شد، به طوری که هر کدام از معیارها در رابطه مستقیم با احساس امنیت بودند. پاسخگویان 36.1 ٪ میزان امنیت خود را بالا و 52.42 % میزان شیوع جرایم اجتماعی را پایین ارزیابی نموده اند، نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین این متغیرها وجود دارد؛ به طوری که هر چه میزان امنیت اجتماعی در سطح پارک ها بیشتر شود، میزان شیوع جرایم اجتماعی، کاهش پیدا می کند. در نهایت، راهکارهایی برای کنترل و مرتفع نمودن آسیب های اجتماعی در پارک های شهری سنندج ارائه شد.
