هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین بیان خشم و کنترل خشم با بهره وری کارکنان تولیدی موسسات تولیدی-صنعتی تهران است. که برروی کارکنان بخش تولید انجام شد. حجم نمونه 200 شرکت کننده بود که به طور تصادفی انتخاب شدند. شرکت کنندگان میبایست پرسشنامه های خشم و بهره-وری را پر میکردند. پرسشنامه خشم اسپیلبرگر، ضریب پایایی آن 76/0 محاسبه شد. ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه بهره وری رضاییان 86/0 بود. یافته ها نشان داد بین بیان خشم و کنترل خشم با بهره وری رابطه معنی داری وجود دارد. (r1=-0.53, r2=0.65, p<0.01). نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که بعد از شش گام، متغیرهای بیان و کنترل خشم آن 64 درصد از واریانس بهره وری را تبیین میکنند. با توجه به یافته های پژوهش، بیان خشم، کنترل خشم و مولفه های آن ها اثر پیش-بینی کنندگی بالایی بر روی بهره وری دارند و میتوانند در سازمان ها، به عنوان یکی از عوامل مهم در تبیین تغییرات بهره-وری مورد توجه قرار گیرند.
