مقدمه: تحقیق و پژوهش پس از آموزش نیروی انسانی یکی از ارکان توسعه سالم فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی می باشد و دانشگاه اصلی ترین رکن نظام تحقیقاتی محسوب می شود. البته در حال حاضر فاصله زیادی بین تولیدات علمی ایران با بسیاری از کشورهای جهان وجود دارد. از این رو مطالعه حاضر به منظور بررسی موانع تحقیق از دید اعضای هیات علمی دانشکده های پزشکی و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان انجام شد.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی-مقطعی می باشد که در پاییز 1386 با استفاده از پرسش نامه انجام گردید. روایی پرسش نامه با روش اعتبار محتوا (Content validity) و پایایی آن با روش آزمون مجدد (test-retest) با ضریب همبستگی 0.85 تعیین شد. پرسش نامه به طور مستقیم به کلیه اعضای هیات علمی دانشکده های پزشکی و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان (137 نفر) داده شد که از این تعداد، 83 نفر به پرسش نامه ها پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Excel و آمار توصیفی انجام شد.یافته ها:اکثر (36.8 درصد) اعضای هیات علمی از میان عوامل بازدارنده انجام تحقیق، عوامل شخصی را بی تاثیر دانسته اند و سایر عواملی که از دید آن ها به میزان زیاد جزء عوامل بازدارنده انجام تحقیق بوده است عبارت از عوامل سازمانی-اداری 31.5 درصد، عوامل اقتصادی-مالی 27.7 درصد، عوامل وسایل-امکاناتی 25.8 درصد و عوامل اجتماعی 25.5 درصد بود.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت تحقیق در توسعه یک کشور و با عنایت به یافته های این پژوهش، جهت رفع موانع موجود در انجام تحقیق، توجه به موارد ذیل ضروری است: اصلاح فرایند بررسی و تصویب طرح های پژوهشی و پایان نامه ها، فراهم نمودن تسهیلات و امکانات پژوهشی، کاهش ساعت های تدریس موظف و تقویت انجام پژوهش های گروهی.
