این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین گرایش به اعمال دینی و سلامت روانی بین دانشجویان دانشگاه آزاد شبستر، به شیوه همبستگی و مقایسه ای و با استفاده از روش همبستگی انجام شده است.برای تجزیه و تحلیل داده ها، از جداول فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد و برای آزمون فرضیه ها، از آزمون های پیرسن و تفاوت میانگین استفاده شده است. حجم نمونه شامل242 نفر که با روش تصادفی ساده انتخاب شدند. بین سلامت روانی با میزان گرایش به اعمال مذهبی همبستگی مستقیم وجود دارد. در این میان، قویترین رابطه مربوط به اضطراب و ضعیف ترین رابطه مربوط به ترس مرضی است. هر دو متغیر سلامت روانی و گرایش به اعمال مذهبی، در بین دو گروه دانشجوی دختر و پسر تفاوت های معنی داری را نشان می دهند اما رابطه دو متغیر بر اساس رشته و جنسیت تفاوت معنی داری نشان نمی دهد. سلامت روانی تحت تاثیر عوامل متعددی است. در این میان، گرایش به اعمال مذهبی، همبستگی مثبت و معنی داری نشان می دهد؛ هرچه میزان گرایش به اعمال مذهبی در بین دانشجویان بیشتر باشد، بر میزان سلامت روانی آنها افزوده شده و احتمال ابتلای آنان به اختلالات روانی نیز کاهش می یابد. همچنین میزان سلامت روانی دانشجویان دختر، و گرایش به اعمال مذهبی در بین دانشجویان پسر، بیشتر است.