گروه مپنا

سازمان ها امروزه به دنبال تجمیع و افزایش منابع دانشی در سطح سازمان (میان کارکنان و گروه های کاری) هستند. در این مقاله به دنبال ارائه چارچوبی برای شناسایی و گروه بندی سازوکار های نشر دانش هستیم که به یادگیری و استفاده از تجارب و تخصص کارکنان درگیر در پروژه ها کمک می کند. بر این اساس به معرفی چارچوبی برای مقایسه سازوکار های نشر دانش که به طور عموم در سازمان های پروژه محور استفاه می شود، می پردازیم. بسیاری از تحقیقات صورت گرفته در این زمینه تنها به یک بعد از سازوکار های نشر دانش، یعنی سازوکار های کدگذاری شده در مقابل شخصی سازی پرداخته اند. سازوکار های شخصی سازی اغلب غیررسمی بوده و کاربرد اختصاصی دارند. در مقابل سازوکار های کدگذاری شده رسمی و شامل پایگاه های داده الکترونیکی هستند. در این مقاله به بررسی دو بعد ""سازوکار های کدگذاری شده در مقابل سازوکار های شخصی سازی"" و ""سازوکار های فردی در مقابل اجتماعی"" در قالب یک ماتریس پرداخته شده است که سپس نحوه تعامل این سازوکار ها با یکدیگر تشریح می شود. سازوکار های نشر دانش فردی غیررسمی و غیر ساخت یافته اند. در مقابل سازوکار های نشر دانش اجتماعی رسمی، ساخت یافته و توأم با امور روزمره سازمانی هستند. در ادامه با شناسایی سازوکار های نشر دانش در گروه مپنا و با توجه به ویژگی های سازمانی از جمله اندازه سازمان و پراکندگی جغرافیایی و ماهیت وظیفه ای، به گروه بندی سازوکار های نشر دانش در قالب چارچوب مذکور پرداخته شده است.

هدف: عوامل زیادی بر عملکرد نوآوری سازمان ها تاثیرگذارند که شناسایی این عوامل، می تواند مدیران را در برنامه ریزی و مدیریت بهتر فرآیند نوآوری یاری رساند. گروه صنعتی مپنا به عنوان تولیدکننده محصولات نیروگاهی، جهت کسب مزیت رقابتی و حضور در بازارهای جهانی، نیازمند بهبود و ارتقای عملکرد نوآوری در شرکت های زیرمجموعه خود است. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر کارآفرینی، توانمندی های داخلی و همکاری های خارجی تحقیق وتوسعه بر عملکرد نوآوری در گروه صنعتی مپنا صورت گرفت. روش شناسی پژوهش : این پژوهش، از حیث هدف کاربردی و از نظر نوع روش، پیمایشی توصیفی است. گردآوری داده ها در تابستان سال 1399 با روش مطالعات کتابخانه ای و میدانی انجام شد و از ابزار پرسشنامه و مصاحبه برای بهره گیری از نظرات خبرگان که شامل 30 نفر از مدیران و کارشناسان بخش های تحقیق وتوسعه گروه مپنا بودند، استفاده شد. در این پژوهش، 14 شاخص در قالب سه عامل کارآفرینی، توانمندی های داخلی تحقیق وتوسعه و همکاری های خارجی تحقیق وتوسعه، شناسایی و بر مبنای آن، مدل مفهومی پژوهش طراحی شد و با استفاده از رویکرد فازی و نرم افزار متلب، به ارزیابی عملکرد نوآوری پرداخته شد. یافته ها: نتایج نشان می دهد هر سه عامل توانمندی های داخلی تحقیق وتوسعه، همکاری های خارجی تحقیق وتوسعه و کارآفرینی، تاثیر مثبت و مستقیم بر عملکرد نوآوری گروه مپنا دارند و توانمندی های داخلی تحقیق وتوسعه با امتیاز 7.44 دارای بیشترین تاثیر و کارآفرینی با امتیاز 5.64 دارای کمترین تاثیر است. همچنین، عملکرد نوآوری، بیشترین تاثیر را به ترتیب از شاخص های میزان سرمایه گذاری در تامین نرم افزارهای تحقیق وتوسعه، میزان سرمایه گذاری در تامین تجهیزات و آزمایشگاه ها و درصد هزینه های تحقیق وتوسعه از فروش کل سازمان، می پذیرد که هر سه، از شاخص های توانمندی های داخلی تحقیق وتوسعه هستند. هم چنین سطح عملکرد نوآوری، مقدار 6.44 ارزیابی شد که در محدوده متوسط رو به بالا است. اصالت/ارزش افزوده علمی: این پژوهش، یک مدل مفهومی را برای نشان دادن رابطه بین کارآفرینی، توانمندی های داخلی و همکاری های خارجی تحقیق وتوسعه، به منظور ایجاد عملکرد نوآورانه شرکت های گروه مپنا پیشنهاد کرده است.

رشد و توسعه اقتصادی به میزان زیادی با رشد فناورانه بنگاه ها و صنایع هر کشور گره خورده به گونه ای که این دو مقوله در تعاملی دوسویه، ارتقاء جایگاه اقتصادی یک کشور را رقم می زنند. برای کشورها و بنگاه های دیرآمده، دستیابی به توسعه فناورانه، در بیشتر موارد از گذرگاه اولیه یادگیری فناورانه ممکن می شود و آنها از این طریق تلاش می کنند شکاف فناورانه و اقتصادی خود با مرزهای فناوری و پیشروان را کاهش دهند. این امر البته در سایه حمایت دولت و تدوین و اعمال سیاست های مناسب امکان پذیر می شود و از این رو، سیاست های دولتی نقش مهمی در چگونگی پیشروی یادگیری فناورانه ایفاء می کنند. در این مقاله، پس از تبیین مفهوم یادگیری فناورانه و اهمیت آن در کشورهای در حال توسعه و همچنین مفاهیم شکاف فناورانه و دیرآمدگان، تلاش شده سازوکار وقوع یادگیری فناورانه در بنگاه ها مورد بررسی قرار گیرد. پس از آن سبک ها، منابع، فرآیندها و مدل های یادگیری فناورانه ارائه و در ادامه اهمیت نقش مداخلات دولت در ارتقاء یادگیری فناورانه و همچنین مهم ترین سیاست های دولتی در این زمینه، مورد اشاره قرار می گیرد. مروری بر تجربه موفقیت آمیز یادگیری فناورانه در یکی از شرکت های ایرانی (گروه مپنا) و نقش سیاست های دولتی در حصول این موفقیت، خاتمه دهنده این مقاله خواهد بود.  

امروزه مربیگری یکی از مؤثرترین ابزارها برای تغییر سازمانی و بهبود عملکرد مدیران است. جاری سازی این فرایند در سازمان مستلزم شناسایی مدیرانی است که شایستگی های لازم برای ایفای این نقش را داشته باشند. این پژوهش با روش نظریه داده بنیاد و بر مبنای فلسفی تفسیرگرایی برساختی با هدف شناسایی شایستگی های مدیران جهت ایفای نقش مربیگری ساماندهی شده است. ابزار گردآوری اطلاعات مصاحبه های نیمه ساختاریافته واقعه محور و مشارکت کنندگان در تحقیق پانزده نفر از مدیران میانی منتخب دو شرکت از شرکت های گروه مپنا بوده اند. داده های کیفی با استفاده از رویکرد نظریه ای چارمز و در بستر نرم افزار Max QDA تحلیل شده است. یافته های پژوهش شش شایستگی را ارائه داده است: شاخص های عملکرد موفق مدیر برای مربیگری (از منظر شاگرد)؛ باورهای مدیر برای مربیگری در قالب باورهای تسهیل کننده، مانند باور به توانایی افراد و آزادی عمل دادن، و باورهای بازدارنده، مانند ترس از دست دادن جایگاه؛ دانش مورد نیاز، شامل دانش های تخصصی مربیگری، پیش نیاز مربیگری، کسب وکار؛ مهارت های مورد نیاز مدیران برای مربیگری عبارت اند از: مربیگری، بازخورد، تشخیص روحیه شاگردی، بین فردی، ارتباطی، فردی؛ ویژگی های شخصیتی مورد نیاز مدیران در دو دسته ویژگی های شخصیتی مثبت و ویژگی های شخصیتی سمی [1] تقسیم بندی شد. در بخش آخر به انگیزه های شخصی مدیر و مرتبط با شاگرد و عوامل ضدانگیزشی مدیران در فعالیت مربیگری اشاره شد.  

تولید هوشمند که چهارمین انقلاب در صنعت تولید است.تولید هوشمند به دنبال ادغام روشهای پیشرفته تولید ، فناوریهای عملیاتی (OT) و فناوریهای اطلاعات و ارتباطات (ICT) برای ایجاد سیستمهای تولیدی با قابلیتهای بیشتر در کنترل هزینه و عملکرد است. تمایز اساسی سیستمهای تولید هوشمند در معماری آنها نهفته است ، که به عنوان شبکههایی از مؤلفههای تولید مشترک برای کارکردهای مختلف سازماندهی شدهاند. در حال حاضر ، برخی از برنامههای سیستمهای تولید هوشمند در زمینههای مختلف صنعتی وجود دارد. با این وجود ، هنوز یک تعریف یکپارچه از سیستمهای تولید هوشمند و تحلیل یکپارچه از الزامات وجود ندارد. هدف از این مقاله جمعآوری ، ساختار و ویژگیهای مختلف راجع به سیستم تولید هوشمند است. محققان قبلاً خصوصیات و فناوریهای مختلف سیستم تولید هوشمند را شناسایی کردهاند. این مقاله برخی از این خصوصیات را جمعآوری ، و با توجه به فن آوریهای موجود در دانش فعلی راجع به سیستم تولید هوشمند بحث و تبادل نظر می کند.انتظار می رود در آینده این مجموعه از خصوصیات و فناوری های سیستم تولید هوشمند به مقایسه و تمایز ابتکارات دیگر مانند صنعت 4.0 ، کارخانه هوشمند ، تولید هوشمند ، تولید ، توزیع و غیره کمک کند. نویسنده امیدواراست که که مبنایی برای یک بحث گسترده و بین رشته ای در سیستم تولید هوشمند در مورد فن آوری های تعریف شده و ویژگی های سیستم تولید هوشمند فراهم کند.