نوآوری های باز

تولید هوشمند که چهارمین انقلاب در صنعت تولید است.تولید هوشمند به دنبال ادغام روشهای پیشرفته تولید ، فناوریهای عملیاتی (OT) و فناوریهای اطلاعات و ارتباطات (ICT) برای ایجاد سیستمهای تولیدی با قابلیتهای بیشتر در کنترل هزینه و عملکرد است. تمایز اساسی سیستمهای تولید هوشمند در معماری آنها نهفته است ، که به عنوان شبکههایی از مؤلفههای تولید مشترک برای کارکردهای مختلف سازماندهی شدهاند. در حال حاضر ، برخی از برنامههای سیستمهای تولید هوشمند در زمینههای مختلف صنعتی وجود دارد. با این وجود ، هنوز یک تعریف یکپارچه از سیستمهای تولید هوشمند و تحلیل یکپارچه از الزامات وجود ندارد. هدف از این مقاله جمعآوری ، ساختار و ویژگیهای مختلف راجع به سیستم تولید هوشمند است. محققان قبلاً خصوصیات و فناوریهای مختلف سیستم تولید هوشمند را شناسایی کردهاند. این مقاله برخی از این خصوصیات را جمعآوری ، و با توجه به فن آوریهای موجود در دانش فعلی راجع به سیستم تولید هوشمند بحث و تبادل نظر می کند.انتظار می رود در آینده این مجموعه از خصوصیات و فناوری های سیستم تولید هوشمند به مقایسه و تمایز ابتکارات دیگر مانند صنعت 4.0 ، کارخانه هوشمند ، تولید هوشمند ، تولید ، توزیع و غیره کمک کند. نویسنده امیدواراست که که مبنایی برای یک بحث گسترده و بین رشته ای در سیستم تولید هوشمند در مورد فن آوری های تعریف شده و ویژگی های سیستم تولید هوشمند فراهم کند.

روش این تحقیق براساس هدف کاربردی و براساس ماهیت گردآوری داده ها توصیفی-پیمایشی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کارکنان شعب بانک ملت منطقه 4 در شهر تهران که تعداد آنها 420 نفر می باشد. با استفاده از جدول مورگان، از میان آن ها حجم نمونه ای برابر با 201 نفر جهت مطالعه انتخاب شد و پرسشنامه ها با روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک بین آنان توزیع شد. جهت تعیین اعتبار و روایی پرسشنامه از روش اعتبار محتوا و شاخص CVR استفاده گردید و مشخص شد که پرسشنامه از اعتبار لازم برخوردار است. همچنین، ضریب آلفای کرونباخ به دست آمده نشان داد که به پایا بودن ابزار سنجش پژوهش می توان اتکا نمود. سپس با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار AMOS داده های جمع آوری شده مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل آزمون داده ها نشان داد که نوآوری باز بر توانمندسازی کارکنان تاثیر معنادار دارد. همچنین ابعاد نوآوری باز که شامل تولید و ایجاد نوآوری باز، انتشار و گسترش نوآوری باز و بکارگیری نوآوری باز از طریق تاثیر میانجی تسهیم دانش بر توانمندسازی کارکنان تاثیر معنادار دارد. فقط بعد حفظ و نگهداری نوآوری باز از طریق تاثیر میانجی تسهیم دانش بر توانمندسازی کارکنان تاثیر معناداری ندارد.