دانشجوی پرستاری

مقدمه. آموزش بالینی یکی از ارکان مهم آموزش پرستاری به حساب می آید. حدود نیمی از زمان آموزش دانشکده های پرستاری صرف آموزش بالینی می شود؛ به طوری که آموزش بالینی قلب، قسمت عمده ای از آموزش حرفه ای پرستاری را تشکیل داده و در شکل دهی هویت حرفه ای پرستاری نقش اساسی بازی می کند. سیستم آموزش بالینی فعلی پرستاری بیشتر بر حفظ اطلاعات تکیه دارد و مدرس در آن نقش اصلی و محوری را بازی می کند. هدف اصلی آموزش پرستاری، به کاربردن موارد آموخته شده کلاس-های نظری توسط دانشجو، در بالین و محیط واقعی و افزایش قدرت تصمیم گیری در شرایط واقعی و حاد است. هرچند که آموزش بالینی دارای فواید زیادی است، اما اجرای آن با مشکلات و موانعی روبرو است که برای تاثیر بهتر و اجرای موثر آن باید بر این مشکلات فایق آمد. نتیجه گیری.

مقدمه: ارتقای مراقبت های بهداشتی مستلزم توانایی پرستاران در ارایه مراقبت های موثر، صحیح و مطمئن، مطابق با نیازهای مراقبتی بیماران و هماهنگ با سایر کارکنان بهداشتی است. مهم تر اینکه پرستاران باید برای دستیابی به پیامدهای مطلوب مراقبت های بهداشتی، متفکرانی نقاد، حل کنندگان مساله و تصمیم گیرندگانی موثر باشند. در نتیجه، تفکر به صورت انتقادی، به طور وسیع در اهداف اساسی آموزش پرستاری گنجانده شده است. بنابراین، مدرسان پرستاری برای آماده کردن فارغ التحصیلانی که قادر به تفکر نقادانه و حل مساله در بسیاری از مراکز بالینی باشند، تحت فشار قرار دارند. به منظور بهبود یادگیری معنی دار، استفاده از روش های تدریس فعال به جای استناد به روش های سنتی که قدرت حفظ کردن را افزایش می دهند مورد نیاز است. این مطالعه در صدد ارایه روش های جایگزین است. نتیجه گیری: نقشه کشی مفهومی از روش های نوین تدریس است که اولین بار در سال 1984 توسط نواک و گوین برای تسهیل فرآیند یادگیری معنی دار معرفی شد. نقشه کشی مفهومی دیاگرامی است که مجموعه ای از مفاهیم و معانی را در چارچوب منظم و سلسله مراتبی منطبق بر ساختار و یادگیری مغز انسان با ایجاد ارتباط های منطقی بین آنها، در کنار هم در سطوح مختلف قرار می دهد. بنابراین نقشه کشی مفهومی روش تدریس فعالی است که می تواند به مدرسان پرستاری برای آماده کردن فارغ التحصیلانی دارای توانایی تفکر نقادانه در محیط های پیچیده مراقبت های بهداشتی کمک کند. از نقشه های مفهومی می توان برای توسعه مهارت های تفکر انتقادی دانشجویان، ارایه مراقبت های بیمارمحور و جامعه نگر، آماده کردن دانشجو برای انجام امور بالینی، برقرای ارتباط بین نظریه و بالین استفاده کرد.

اهداف: دانشجویان پرستاری برخلاف بسیاری از گروه های دانشجویی دیگر، به دلیل مسایل مربوط به رشته تحصیلی و حرفه خود با عوامل استرس زای زیادی مواجه هستند که لازم است خود را با این شرایط وفق دهند. از طرفی، براساس تئوری های روان شناختی، سبک های مقابله ای نقش مهمی در کاهش استرس و در نتیجه سلامت عمومی افراد دارند. لذا این پژوهش با هدف تعیین منابع استرس زای آموزش بالینی و سبک های مقابله ای در دانشجویان پرستاری انجام گرفت. ابزار و روش ها: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، 309 نفر از دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه در سال 1393 به صورت تمام شماری وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری داده ها، فرم مشخصات جمعیت شناختی، مقیاس استرس درک شده و پرسش نامه مهارت های مقابله ای بود. داده های به دست آمده با نرم افزار آماری SPSS 20 و آزمون های آنالیز واریانس، کروسکال- والیس و همبستگی اسپیرمن مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: استرس ناشی از اساتید و کادر پرستاری، رتبه یک و استرس ناشی از مراقبت از بیماران رتبه آخر را به خود اختصاص دادند. دانشجویان پرستاری مهارت های مقابله ای مساله مدار را بیشتر از سبک مقابله ای هیجان مدار به کار می گرفتند. میانگین نمره کلی استرس و نیز نمره کلی سبک های مقابله ای در بین دانشجویان دختر و پسر و در بین دانشجویان سال های تحصیلی مختلف تفاوت آماری معنی داری داشت. (05/0p<). همچنین همبستگی مثبت و معنی داری بین استرس درک شده آموزش بالینی و سبک مقابله هیجان مدار مشاهده شد (3/0=r0؛ 0001/0=p). نتیجه گیری: استرس ناشی از اساتید و کادر پرستاری، بیشترین عامل استرس زای آموزش بالینی در دانشجویان پرستاری است. همچنین دانشجویان پرستاری مهارت های مقابله ای مساله مدار را بیشتر از سبک مقابله ای هیجان مدار به کار می برند.

مهارت های اجتماعی اکتسابی هستند و در زمان تولد ظاهر نمی شوند بلکه درنتیجه تعامل با دیگران تکامل می یابند. درگذشته پرستاران فرمان بردار متخصصان پزشکی تلقی می شدند و در دانشکده های پرستاری نیز این عقیده تقویت می شد. این مدارس به طور سنتی، از تشویق و ترغیب استقلال و خودکفایی دانشجویان در سیستم های مراقبتی بهداشتی امتناع می کردند. اما در سال های اخیر احساس نیاز به پرستاران قوی که قادر به ارائه مراقبت کیفی باشند افزایش یافته و ابراز وجود به عنوان یک ابزار ساده که می تواند در جهت دفاع از بیماران و نیز حرفه پرستاری به کار گرفته شود، مدنظر قرار گرفته است. در همین راستا این تحقیق به مطالعه درباره تأثیر آموزش جرئت ورزی بر میزان قاطعیت دانشجویان دختر رشته پرستاری می پردازد. این پژوهش نیمه تجربی در دو گروه آزمایش و کنترل و به صورت پیش آزمون – پس آزمون اجرا شده است. جامعه پژوهش را در این مطالعه کلیه دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی کرج تشکیل می دهند. نمونه پژوهش شامل 30 دانشجوی دختر پرستاری است که نمره آنان در آزمون قاطعیت راتوس از میانگین نمرات جامعه پژوهش کمتر است. سپس نمونه های پژوهش به طریق تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. آموزش جرئت ورزی طی یک برنامه شش هفته ای در 12 جلسه و با استفاده از یک طرح چند محتوایی شامل هدایت و رهبری، بازی نقش، تکالیف خانگی و بازخورد به اجرا گذاشته شد. نتایج تحقیق نشان دهنده بهبود معنی دار قاطعیت واحدهای موردپژوهش در گروه آزمایش بود. درحالی که در گروه کنترل هیچ تغییر محسوسی مشاهده نشد. نتایج همچنین نمایانگر این مسئله بود.

مقدمه: آموزش بالینی قلب آموزش پرستاری می باشد. یکی از چالش های آموزش بالینی، واضح نبودن ارتباط بین دروس تئوری و بالین بیمار می باشد. از سوی دیگر آموزش براساس شیوه همتا می تواند یک وسیله کمک کننده در آموزش مهارت های بالینی باشد لذا این مطالعه با هدف تعیین تأثیر مواجهه زودرس توسط همتا بر عملکرد بالینی دانشجویان پرستاری ترم یک اجرا شد. روش کار : در این پژوهش نیمه تجربی 28 نفر از دانشجویان پرستاری ترم یک دانشکده علوم پزشکی ایران شهر واجد شرایط انتخاب و با گمارش تصادفی به دو گروه آموزش توسط مربی و همتا تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها چک لیست مهارت عملکرد بالینی بود که با مشاهده قبل و بعد از آموزش تکمیل گردید. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی، آزمون کای اسکوئر، تی مستقل وتی زوج استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که دانشجویان دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک نظیر سن و جنس و معدل دیپلم تفاوت معنی داری نداشتند (05/0 > P ) . همچنین نتایج آزمون تی مستقل نشان داد دانشجویانی که توسط همتا آموزش داده شده بودند نمرات بالاتری در عملکردهای آموزش داده شده در واحد مهارت های بالینی و بیمارستان نسبت به دانشجویانی که توسط مربی آموزش دیده بودند کسب کردند (05/0 < P ) . نتیجه گیری: مواجهه کردن دانشجویان با محیط بالینی واقعی منجر می شود دانشجویان دیدگاه بهتری نسبت به حرفه پرستاری بدست می آورند. در صورتی که این تجربه توسط همتا صورت گیرد منجر به ارتقاء سطح آموزش بالینی آن ها خواهد شد.