ورزش معلولین

عادات و رفتار ورزشی اقشار مختلف جامعه، نگرش ها وباورهای آنها در مسائل ورزشی، همگی تحت تاثیر متقابل گرایش های جامعه و رسانه ها قرار گرفته است. هدف این پژوهش بررسی تحلیلی مطبوعات ورزشی کشور با رویکرد ورزش معلولان بود. جامعه آماری پژوهش، شمارگان 2 روزنامه ورزشی کشور در 6 ماهه دوم سال 1393 بود. روش نمونه گیری تصادفی منظم و بر مبنای هفته آماری بود و از هر روزنامه 2 هفته آماری انتخاب شد. ابزار اندازه گیری برگه کد گزاری بود و روایی آن را 14 نفر از متخصصان مدیریت ورزش و رسانه تایید کردند. همچنین ضریب عینیت و پایایی بر اساس فرمول اسکات برای مقوله های (توزیع پوشش ورزش معلولین 89%، رشته های ورزشی معلولین 96%، جنسیت در ورزش معلولین وافراد سالم 94%، مولفه های ورزشی 85%، مرزبندی اخبار ورزشی معلولین 88%، سوگیری مطالب 81%، توزیع مطالب ورزشی عکس دار 91%، توزیع فراوانی نوع معلولیت مطالب چاپ شده 82% ) محاسبه شد. نتایج نشان داد محتوای نشریات مورد نظر 99 درصد را به ورزش افراد سالم و فقط 1 درصد را به ورزش معلولین اختصاص داده بودند. در کلاس بندی نوع معلولیت هم در اخبار ورزشی چاپ شده، معلولین قطع عضو با 26درصد، فلج مغزی با 22 درصد و نابینایان وناشنوایان هر کدام با 11 درصد به ترتیب قرار گرفتند. با توجه به یافته های تحقیق که نشان از پوشش بسیار کم ورزش معلولین داشت، توصیه می شود مطبوعات و مسئولین با توجه بیشتر به ورزش معلولین زمینه جذب هر چه بیشتر معلولین به ورزش فراهم کنند.

هدف این پژوهش مقایسه ی تحلیلی دو روزنامه ی ایران ورزشی و ابرار ورزشی با تأکید بر رشته های ورزشی معلولین و غیر معلولین بود. جامعه آماری پژوهش، شمارگان دو روزنامه ی ورزشی کشور در طول سال 1394 بود. روش نمونه گیری، در دو مرحله صورت گرفت، ابتدا به صورت غیر تصادفی و هدفمند دو نشریه ی ایران ورزشی و ابرار ورزشی انتخاب شدند. درمرحله ی دوم به تعداد 30 روز از هر نشریه به شکل غیر تصادفی و هدفمند و منطبق بر روزهای برگزاری رویدادهای ورزش معلولین در طول سال 1394 انتخاب و موردبررسی قرار گرفت. ابزار اندازه گیری دستورالعمل و برگه کدگذاری بود و روایی آن توسط پنج نفر از متخصصان مدیریت ورزش تائید شد. ضریب عینیت آن بر اساس فرمول اسکات 89% محاسبه شد. بر این اساس محتوای اخبار ورزش معلولین در ابرار 07/0 درصد و ایران 35/1 درصد از کل اخبار را شامل شده بود.پوشش ورزش بانوان معلول در هر دو روزنامه کمتر از آقایان است و این اختلاف در ورزش غیر معلولان بیشتر است. رشته ی فوتبال در ورزش غیر معلولین و رشته های دوومیدانی، تیراندازی و وزنه برداری در ورزش معلولین بیشتر از سایر رشته ها موردتوجه دو روزنامه قرارگرفته بود؛. توصیه می شود مطبوعات ورزشی رسالت خود را در مقابل اقشار مختلف مردم انجام دهند و توجه ویژه ای به موفقیت های ورزشی معلولین داشته باشند.

هدف از پژوهش حاضر ارائه مدل مؤلفه های روان شناختی مؤثر بر مشارکت جانبازان و معلولین در فعالیتهای ورزشیبود. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی-پیمایشی بود. در بخش اول (کیفی) برای انجام مصاحبه میدانی، جامعه آماری پژوهش رااساتید دانشگاهی آگاه به مسئله ورزش معلولین و جانبازان، برخی مدیران حوزه ورزش معلولین (فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین) و همچنین ورزشکاران معلول و جانباز تشکیل دادند. این افراد، به صورت هدفمند برای مصاحبه های کیفی در موضوع پژوهش انتخاب شدند (12 مصاحبه با 12 نفر و تا حد اشباع نظری ادامه یافت). در بخش دوم (کمی)بعد از گردآوری اطلاعات حاصل از پژوهش کیفی، اقدام به ساخت پرسش نامهمؤلفه های روان شناخی مؤثر بر مشارکت معلولین و جانبازان در فعالیتهای ورزشیشد. این پرسشنامه (18 گویه و در قالب 3 مؤلفه) بینمعلولین ورزشکار (386 نفر) توزیع گردید. روایی و پایایی هر دو ابزار اندازه گیری (مصاحبه و پرسشنامه) مورد تأیید قرار گرفت. برای بررسی و پاسخ به سؤالات پژوهش و رسم و تدوین مدل اندازه گیری و مدل ساختاری از نرم افزارهای اس پی اس اس نسخه 24،  پی ال اس نسخه 2.0 و نرم افزار مکس کیوآی دی نسخه پرو استفاده شد.نتایج پژوهش حاضر نشان داد 18 کد مفهومی و 3 مقوله اصلی، از مؤلفه هایروان شناختی مؤثر بر مشارکت معلولین در فعالیتهای ورزشیبودند.

هدف پژوهش حاضر اولویت بندی و شناسایی عوامل مؤثر و موانع مشارکت ورزشی معلولین شهر اهوازبود.تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر جمع آوری اطلاعات از نوع توصیفی - پیمایشی به شمار می آید. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه معلولین عضو جامعه معلولین شهراهواز بود (N=720 ) که تعداد 190نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب گردید. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه ای بود که گشتاسبی (1391) در پژوهش خود از آن استفاده کرده بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و در سطح آمار استنباطی از آزمون های tتک نمونه ایی و آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد به ترتیب اهمیت، عوامل سلامتی و تندرستی ، لذت و نشاط و تعامل اجتماعی مهمترین عوامل مؤثر مشارکت در فعالیت های بدنی و در بین موانع مشارکت ورزشی معلولین عوامل اقتصادی، محیطی (حمل و نقل)، امکانات و تجهیزات و عوامل اجتماعی- فرهنگی مهمترین موانع می باشند.

در سال های اخیر، سازمان های بین المللی برای خلق یک جهان فراگیر، برنامه های مختلفی را ارائه کرده اند. یکی از برنامه هایی که اخیراً توسط کمیته بین المللی پارالمپیک معرفی شد و در ایران نیز اجرا شد، برنامه جهانی «من می توانم» است. این برنامه درصدد است نگرش جوانان را نسبت به افراد دارای معلولیت تغییر دهد. لذا هدف اصلی این پژوهش شناسایی تأثیر اجرای برنامه «من می توانم» بر تغییر نگرش دانش آموزان مدارس ابتدایی نسبت به ورزش فراگیر بود. راهبرد پژوهش از نوع نیمه تجربی و با استفاده از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه آماری شامل ۵۰ نفر از دانش آموزان پایه ششم دبستان بودند که به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و در دو گروه 25 نفری کنترل و تجربی جای گرفتند. گروه تجربی در سه جلسه تحت آموزش برنامه های من می توانم قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری شامل پرسش نامه نگرش کودکان نسبت به ورزش فراگیر( بلاک، 1995) و چک لیست صفات (سیپراستاین،۲۰۰۶) برای ارزیابی نگرش شناختی بود که جهت جمع آوری داده ها، از طرح پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد و پرسش نامه ها قبل و پس از اجرای برنامه در اختیار هر دو گروه قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل متغیرها از آزمون های آنالیز واریانس مختلط، تی مستقل و تعقیبی برونفرونی و همچنین ویل کاکسون استفاده شد. نتایج نشان داد این برنامه تأثیر معناداری بر تغییر نگرش دانش آموزان نسبت به ورزش فراگیر (001/0 = p ) و همچنین نگرش نسبت به تعدیل قوانین (001/0= p ) دارد . پیشنهاد می شود برنامه «من می توانم» در سرفصل های درسی تربیت بدنی قرار گیرد و به صورت مستمر در مدارس ابتدایی ایران اجرا شود. با اجرای این برنامه در مدارس، علاوه بر بهبود و ارتقا نگرش مثبت نسبت به افراد دارای معلولیت و ادغام آنان در جامعه، بسیاری از محدودیت های موجود برای افراد دارای معلولیت در جامعه نیز از بین خواهد رفت.