دانشگاه جامع علمی کاربردی

سامانه های جامع آموزشی دانشگاهی، جایگاه مهم و کلیدی در نظام آموزش عالی کشور داشته و نقش مهمی در پاسخگویی به تقاضای فزاینده خدمات در مجموعه های آموزش عالی، افزایش رضایتمندی، بهبود بهره وری ارایه خدمات و توسعه دولت الکترونیک ایفا می کنند. این سامانه های اطلاعاتی، امروزه به یکی از اجزای جدایی ناپذیر صنعت آموزش تبدیل شدهاند و ارتقای مداوم آنها لازمه توسعه کمی و کیفی تحصیلات عالی در کشور به حساب می آید. بر این اساس، وجود مدلهایی که بتواند به صورت دوره ای، کیفیت این سامانه ها را ارزیابی نموده و شکافهای احتمالی را در جهت ارتقای این سامانه ها آشکار سازد، ضرورتی اجتناب ناپذیر است. هدف این مقاله، ارایه یک مدل ارزیابی کیفیت سامانه های جامع آموزشی است که بر اساس آن امکان سنجش و ارتقای دائمی این سامانه ها فراهم آید. در این راستا، با مرور جامع ادبیات موضوع، معیارهای ارزیابی سامانههای جامع آموزشی شامل محتوا، انعطاف پذیری، سهولت کاربری، خدمات کاربری، ساختار تشکیلاتی و شکل ظاهری شناسایی و به همراه 42 شاخص زیرمجموعه با نظر خبرگان نهایی شد. با طراحی پرسشنامه نیمه ساختاریافته به صورت مطالعه موردی در دانشگاه جامع علمی کاربردی، اهمیت و ارتباط میان شاخص ها و عوامل بررسی و با استفاده از روش تحلیل عاملی تاییدی، روایی سازه ها مورد آزمون قرار گرفت. سپس با استفاده از روش معادلات ساختاری ارتباط میان عوامل، مدل سازی شد. نتایج بررسی نشان می دهد که عوامل شکل ظاهری، سهولت و خدمات کاربری و انعطاف پذیری به صورت مستقیم و عوامل محتوا و ساختار تشکیلاتی به صورت غیرمستقیم بر کیفیت سامانه های جامع آموزشی، تاثیرگذار است.

هدف این پژوهش، ارائه الگویی جهت پیش بینی نمرات دانشجویان دانشگاه جامع علمی کاربردی در آزمون های متمرکز، در نیم سال های آتی دانشگاه بوده است. بدین منظور وضعیت نمرات 207/19 دانشجو/ درس در 8 عنوان درسی در 6 استان و 120 مرکز آموزشی که به صورت متمرکز در مقطع کاردانی و کارشناسی و هم زمان در سراسر کشور در نیم سال دوم تحصیلی 98-1397 برگزار شده ، مورد مطالعه قرار گرفته است و با استفاده از روش انتخاب ویژگی، مؤثرترین آن ها انتخاب شدند. برای روشن تر شدن روابط بین ویژگی های انتخاب شده با استفاده از مدل درخت تصمیم گیری و الگوریتم C5.0 ، با استفاده از نرم افزار SPSS Modeler و 10 شاخص مؤثر، مدلی برای پیش بینی نمرات دانشجویان در نیم سال آتی در دروس مصوب آزمون متمرکز ارائه شده است. این الگوی پیش بینی می تواند برای کارآمدتر ساختن فرآیند یادگیری در سیستم دانشگاهی مؤثر باشد. از نتایج این مدل می توان به پیشنهادهایی برای اصلاح فرآیند آزمون، یافتن دانشجویان و مراکز و شرایط خارج از الگو جهت نظارت بیش تر و شناسایی مراکزی که میانگین معدل دانشجویان شان بالا بوده اما در آزمون متمرکز عملکرد ضعیف ضعیفی داشتند، اشاره کرد.

هدف از این پژوهش تعیین و رتبه بندی شاخص های موثر در قابلیت های رفتاری کارآفرینانه  دانشجویان مهارتی می باشد.  پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از حیث روش گردآوری اطلاعات توصیفی پیمایشی است ابتدا نسبت به شناسایی شاخص های با توجه به منابع ملی و بین المللی اقدام وجهت غربالگری و تعیین وزن موثر در اختیار جامعه آماری شامل اساتید وکارآفرینان دانشگاه جامع علمی-کاربردی قرارگرفت.روش نمونه گیری هدفمند و برای تعیین حجم نمونه از قاعده اقناع تا تعداد 28 نفر اقدام شد. بررسی ها به 224 شاخص، 29 مولفه و 8 بعد منجر که مورد تایید قرار گرفتند. بعد از بررسی آزمون های آماری، رتبه بندی شاخص ها انجام و محیط دانشگاهی و ارزش آفرینی با مقوله (دانشگاه کار آفرین ، آموزش و برنامه درسی،کارگاه و کارورزی ،ایده ،پژوهش و استارتاپ، طرح کسب وکار، شرکت های دان ش بنی ان ،تکنولوژی)، نهادینه کردن کار آفرینی با مقوله (فرهنگ کارآفرینانه،ترویج و اشاعه کارآفرینی، اطلاع رسانی و آگاهی بخشی،تشخیص و بهره برداری از فرصت،قصد و رفتار کارآفرینی، توسعه ابعاد شخصیتی) ،شرایط اقتصادی و اجتماعی با مقوله (چابکی اقتصادی ،شرایط سیاسی و عوامل محیطی ،آمایش سرزمین ،قوانین و مقررات،منابع و امکانات) ،تغییرات ساختاری با مقوله (طراحی مجدد فرایندها و ساختارها،بازار سازی،ریسک )،بسترسازی درون دانشگاهی با مقوله (عوامل انگیزشی ،انگیزه کارآفرینانه و آینده سازی)، و بهینه سازی مدیریت با مقوله(الزامات مدیریتی ، اصلاح سیستم نظارت و ارزیابی) مولفه های تاثیر گذار بودند.طبق سطح بندی  شاخص محیط دانشگاهی و ارزش آفرینی بالاترین سطح پذیرفته و بیشتر به عواملی که ریشه در درون دانشگاهها بر می گردد، مباحث برنامه درسی  آموزش های کاربردی، محیط های کارورزی، شرکت های دانش بنیان در این میان  بسیار تاثیر گذار هستند.در این میان محیط دانشگاهی و ارزش آفرینی ،نهادینه کردن کار آفرینی، شرایط اقتصادی و اجتماعی شاخص های موثر تری در قابلیت های رفتاری کارآفرینانه دانشجویان مهارتی استان البرز دارند.

نظارت قضایی بر تصمیمات و اقدامات، دانشگاه جامع علمی کاربردی به عنوان یکی از دانشگاه های زیر نظر وزارت علوم، در صلاحیت دیوان عدالت اداری قرار دارد. سئوال اساسی این است که نظارت قضایی بر تصمیمات و مصوبات این دانشگاه در رویه دیوان عدالت اداری چگونه اعمال شده است؟ در این میان در طول سالیان متمادی پس از تأسیس وفعالیت این دانشگاه، هیأت عمومی دیوان، در قضایا و آراءنسبتا اندکی، اقدام به نظارت قضایی بر مصوبات و تصمیمات این دانشگاه نموده است. در این مقاله سعی شده است برخی از مهمترین جهات نظارت قضایی دیوان معرفی، نقد و بررسی شوند. به طور خلاصه می توان گفت محور اصلی آراء ابطالی، خروج از حدود اختیارات و صلاحیت های این دانشگاه در اتخاذ برخی تصمیمات دولتی است. فرض اساسی این مقاله بر این مبنا استوار است که با تأمل حقوقی بر محتوا و مسائل مطرح در این قبیل آراء می توان قواعد و محدودیت های عملکردی و صلاحیتی دانشگاه جامع علمی کاربردی را تبیین نمود. امری که می تواند در استقرار حاکمیت قانون در این مجموعه کمک بسزایی نماید.

مقدمه و هدف پژوهش: تحقیق حاضر با هدف اصلی این که آیا دوره های کاردانی دانشگاه جامع علمی کاربردی در آموزش مهارت مؤفق بوده اند یا نه صورت پذیرفت. روش پژوهش: دانشجویان و اساتید مراکز علمی کاربردی جنوب شهر تهران به عنوان جامعه آماری مدنظر قرار گرفت که مجموعاً 194 دانشجوی ترم آخر دوره کاردانی و 50 استاد به پرسشنامه های مربوطه پاسخ دادند. پرسشنامه ها هر کدام شامل 30 سؤال بود که روایی آن با اتخاذ نظر و اعمال دیدگاه کارشناسان جهت تصحیح و رفع اشکالات حاصل گردیده و پایایی آن نیز از طریق آزمون پایایی روش آلفای کرونباخ به اثبات رسیده بود. شاخص آگاهی های عمومی شغلی، مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفت و تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون تی صورت پذیرفته است. یافته ها: تحقیق نشان داد که از دیدگاه دانشجویان و اساتید، دانشگاه علمی- کاربردی درارتقاء آگاهی های عمومی شغلی، توفیقات آموزشی بالا نداشته اما ضعیف هم نبوده و در سطح متوسط عمل نموده است. نتیجه گیری: دانشگاه جامع علمی کاربردی، با بهره برداری از تحقیقاتی از این دست و به مدد دانش مدیریت برمبنای هدف، با جدیت بیشتری به امر مهارت آموزی مبادرت ورزد.

هدف: همه گیری کووید ۱۹ تاثیر زیادی بر جامعه گذاشت و بسیاری از مشاغل و فعالیت های جامعه بشری را دستخوش تغییراتی کرد. این تغییرات در حوزه آموزش های مدارس و دانشگاه ها نیز اتفاق افتاد. آموزش ها از حضوری به آموزش های  مجازی تغییر پیدا کرد. در بعضی از نیم سال ها، آزمون ها نیز از حضوری به آزمون های مجازی تغییر پیدا کردند. در این پژوهش وضعیت نمرات و کیفیت طراحی سوالات به تفکیک دروس و استان ها در آزمون های تستی و تشریحی در شرایط کرونا و قبل از آن مورد بررسی قرار گرفتند.روش پژوهش: به این منظور از داده کاوی و تحلیل میانگین و واریانس نمرات دانشجویان در دروس در نیمسال های مختلف و از نتایج مصاحبه با مدرسان و مدیران مراکز آموزش علمی کاربردی استفاده شد.یافته ها: نتایج این پژوهش شاخصی برای مقایسه عملکرد استآن ها و مراکز آموزش علمی کاربردی در اختیار مدیران ارشد دانشگاه جامع علمی کاربردی قرار داد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد در نیم سال های ابتدایی آزمون های مجازی به واسطه کرونا با توجه به اینکه مدرسان آشنایی کافی با طراحی سوال به شیوه مجازی نداشته اند، کیفیت آزمون ها پایین تر بوده است ولی این کیفیت به تدریج بهبود یافته است. کیفیت طراحی سوالات در آزمون های تستی در زمان کرونا و آزمون های مجازی با قبل از آن تفاوت معناداری نداشته است.دانشگاه جامع علمی کاربردی، آزمون متمرکز، داده کاوی، کیفیت آموزشی، همه گیری ویروس کرونا.

این پژوهش با هدف شناسایی مؤلفه های تدریس اثربخش در دانشگاه جامع علمی کاربردی استان کردستان و میزان به کارگیری این مؤلفه ها صورت گرفت. روش این مطالعه از بعد هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان و خبرگان حیطه برنامه درسی (تعداد ده نفر) بودند. ابتدا با استفاده از روش دلفی، مؤلفه های تدریس اثربخش از دیدگاه خبرگان شناسایی شد و با توجه به این مؤلفه ها پرسشنامه ای طراحی گردید که میزان پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ 86/0 محاسبه شد. در مرحله بعد پرسشنامه بین 364 نفر از دانشجویان (با توجه به فرمول تعیین حجم نمونه کوکران) توزیع شد. داده ها به روش خودپاسخگویی از نمونه های پژوهش دریافت شد و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی مورد بررسی قرار گرفت. یافته های این مطالعه نشان داد مؤلفه های روابط انسانی، طرح درس مطلوب، توجه به محیط یادگیری، انجام دقیق روش تدریس مناسب، ویژگی های شخصیتی مدرس و ارزشیابی به موقع، بیشترین تأثیر را بر متغیر تدریس اثربخش دارند و میزان به کارگیری این مؤلفه ها در دانشگاه جامع علمی کاربردی استان کردستان تقریباً رضایت بخش بود.

هدف از اجرای این پژوهش، شناسایی و کشف الگوها و روابط ناشناخته و شناسایی موارد خارج از الگوها، از حجم عظیم داده های سامانه آموزشی دانشگاه جامع علمی کاربردی بود. بدین منظور نمره های 19207 دانشجو/ درس در 8 درس، 6 استان و 120 مرکز آموزشی که به صورت متمرکز در سراسر کشور در نیم سال دوم تحصیلی98-1397 برگزار شده است، مطالعه و بررسی شد. تحلیل های آماری و داده کاوی با نرم افزار SPSS Modeler انجام گرفت. ابتدا آمارها محاسبه و رابطه ویژگی ها و درس های مختلف بررسی شد. سپس با خوشه بندی K-means، پنج خوشه حاصل شد. خوشه1، مربوط به دانشجویان ضعیف است، این دانشجویان نمره آزمون پایینی دارند. خوشه ۲، مربوط به دانشجویان ممتاز است که تعداد واحد بالا گرفتند و نمره آزمون بالایی دارند. خوشه ۴، مربوط به دانشجویان ممتازی است که تعداد واحد کمتری گرفته اند، این دانشجویان حتی از دانشجویان خوشه ۲ نیز نمره های آزمون بالاتری دارند. خوشه ۵، مربوط به تعداد واحد اخذ شده کم است که دانشجویان مشروط را دربردارد. دانشجویان این خوشه نسبت به دانشجویان ضعیف (خوشه ۱) نمره آزمون بهتری دارند. سپس رابطه متغیرهای مختلف بررسی شد. از بین متغیرها، بین نمره آزمون و معدل رابطه مستقیم وجود دارد. نتایج این پژوهش می تواند در پیشبرد هدف های آموزشی دانشگاه مؤثر باشد.

هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر، طراحی الگوی استراتژیک توسعه شایستگی های کارآفرینی دانشجویان دانشگاه جامع علمی کاربردی بود. روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا کیفی بود. جامعه پژوهش شامل خبرگان دانشگاهی دانشگاه علمی کاربردی استان گیلان  در سال تحصیلی 400-1399 بودند که تعداد 17 نفر بر اساس روش اشباع نظری و  به صورت هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختاریافته بود که برای اعتبار یافته ها از استراتژی بازبینی مجدد توسط خود محقق و روایی صوری (اساتید دانشگاهی) و برای پایایی از ضریب توافق کدگذاری دو کدگذار استفاده شد که 89/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل دادهها نیز کدگذاری به شیوه تحلیل مضمون در نرم افزار MAXQDA19 استفاده شد.  یافته ها: یافته ها نشان داد که برای الگوی استراتژیک توسعه شایستگی های کارآفرینی دانشجویان 115 مضمون پایه، 12مضمون محوری و 3 مضمون انتخابی شناسایی شد؛ به طوری که مضامین انتخابی شامل استراتژی اشتیاق (سرمایه ریسک پذیر، نوآوری و رشد بالا)، توانایی (رقابت، جذب فناوری، سرمایه انسانی و فرصت های نوپا) و استراتژی گرایش (درک فرصت، ریسک پذیری، پشتیبانی فرهنگی، شبکه سازی و مهارت) بودند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان گفت برنامه ریزان نظام دانشگاهی از یک سو برای افزایش و توسعه شایستگی های کارآفرینانه دانشجویان باید به انگیزش و تشویق و رفع موانع مالی و ساختاری بپردازنند و از سوی دیگر، باید بر روی توانمندسازی کارآفرینان و زمینه های فرهنگی و اجتماعی کارآفرینی تمرکز کنند.