دانشجو-معلمان

ابراز وجود به مثابه یکی از مهارت های زندگی، قلب رفتار بین فردی، کلید ارتباط های انسانی و حاصل تعامل اجتماعی است که در فرایند جامعه پذیری و بازجامعه پذیری، تولید و بازتولید می شود. هدف این پژوهش، ازیک طرف، مطالعه شیوه هایی است که دانشجو-معلمان در فرایند تعاملات خویش با اساتید، کارکنان و دانشجو-معلمان دیگر، از منظر اساتید این دانشگاه، ابراز وجود می کنند؛ از طرف دیگر، مطالعه مقولاتی است که از منظر اساتید، دانشجو-معلمان، در ابراز وجود مورد غفلت قرار می دهند. روش مطالعه، کیفی؛ روش نمونه گیری، نظری-هدفمند؛ تکنیک جمع آوری داده ها، مصاحبه نیمه-استاندارد با 15 نفر از اساتیدی که در این دانشگاه حداقل شش ترم تدریس داشته اند بوده و بر اساس اشباع نظری پایان یافته است. جهت تحلیل یافته ها، مصاحبه ها ابتدا تحلیل محتوا و کدگذاری شده اند؛ سپس به مفاهیم تبدیل و پس ازآن به مقولات عمده بازسازی معنایی شده اند. با توجه به یافته ها، عمده ترین شیوه های ابراز وجود دانشجو-معلمان از نظر اساتید، در سه مقوله عمده «اعتقاد به مبانی و ارزش های اسلامی»، «توسعه حرفه ای معلم» و «استفاده از فناوری های نوین» بازسازی معنایی گردیده اند. همین طور ازنظر مصاحبه شوندگان، دانشجو-معلمان در ابراز وجود، به دو مؤلفه «تفکر انتقادی» و «روحیه پژوهشگری» بی توجه بوده اند و از آن ها غفلت کرده اند.