دانش آموزان ورزشکار

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیم بر اهمال کاری تحصیلی و خودشفقت ورزی دانش آموزان المپیاد ورزشی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. از بین 388 نفر از دانش آموزان شرکت کننده در المپیاد ورزشی استان گلستان، با روش نمونه گیری تصادفی، 185 نفر برای غربال گری انتخاب شدند. چهل و پنج نفر دارای اهمال کاری تحصیلی بالا و خودشفقت ورزی پایین بودند که از میان آنها 30 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه به صورت هفتگی تحت آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیم قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد بین میانگین های پس آزمون دو گروه آزمایش و کنترل تفاوتی معنا دار وجود دارد. بدین معنا که آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیم سبب کاهش میزان اهمال کاری تحصیلی و افزایش خودشفقت ورزی دانش آموزان شرکت کننده در المپیاد ورزشی می شود.

ﻫﺪف اﺻﻠﯽ اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮرﺳﯽﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ورزﺷﯽ ﺑﺮ ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ و ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ داﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ دﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎی ﺷﻬﺮ البرز ﺑﻮد،اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﯿﺪاﻧﯽ از ﻧﻮع ﻧﯿﻤﻪ ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺑﻮد .ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری اﯾﻦ ﺗﺤﻘﻖ، ﺷﺎﻣﻞ تمامی داﻧﺶآﻣﻮزان دﺧﺘﺮ دوره ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ ﺷﻬﺮ البرز در ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 98-97ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد 10241 نفر بود. روش نمونه گیری خوشه ای و تعداد 400 نفر از دانش آموزان مدارس شهر البرز (200 نفر دانش آموز ورزشکار و 200 نفر دانش آموز غیر ورزشکار) نمونه گیری شد. اﺑﺰارﺟﻤﻊآوری اﻃﻼﻋﺎت ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﮔﻠﺪﺑﺮگ و ﻫﯿﻠﺮ (GHQ-28) ﺑﻮد. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ رواﯾﯽ، از روش اﻋﺘﺒﺎر ﻣﺤﺘﻮاﯾﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ، ﺑﺮای ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ در بین 50 نفر از دانش آموزان ﺗﻮزﯾﻊ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش آﻟﻔﺎی ﮐﺮاﻧﺒﺎخ ﺿﺮﯾﺐ ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ آزﻣﻮن ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ در ﮐﻞ 94/0ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪ. ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻌﺪل ﻧﯿﻤﺴﺎل اول ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 98-97 در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ، ﻧﺘﺎﯾﺞ آزﻣﻮن ﺗﯽ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ و زﯾﺮ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻫﺎی آن و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ در دو ﮔﺮوه ورزﺷﮑﺎر و ﻏﯿﺮورزﺷﮑﺎر ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﯽداری وﺟﻮد دارد(.(001/0>p)،ﻧﺘﺎﯾﺞ آزﻣﻮن ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﻧﻤﺮه ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ ﺑﺎ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ در ﮔﺮوه داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ ورزﺷﮑﺎر ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﮑﻮس ﻣﻌﻨﯽ داری (18/0- = r) ﺑﺮﻗﺮارﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ (012/0>p )،در ﮐﻞ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ ورزﺷﮑﺎر ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ ﻏﯿﺮورزﺷﮑﺎر از ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ و ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ و ﺷﮑﺎﯾﺎت ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ،اﺿﻄﺮاب،ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺑﯿﻦ ﻓﺮدی و اﻓﺴﺮدﮔﯽ ﮐﻤﺘﺮی ﺑﺮ ﺧﻮردارﻧﺪ و ﺑﯿﻦ ﻧﻤﺮه ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ ﺑﺎ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ در ﮔﺮوه داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ ورزﺷﮑﺎر و ﻏﯿﺮورزﺷﮑﺎر ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﮑﻮس ﻣﻌﻨﯽ داری ﺑﺮﻗﺮار ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ، ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺎ ﻧﺘﺎﯾﺞ اﮐﺜﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻫﻤﺴﻮﺳﺖ.

اعتیاد به اینترنت مانند سایر اعتیادها نکته ی اساسی، وابستگی است که شامل مواردی همچون تحمل، سندرم ترک، عدم کنترل در استفاده و استفاده های تکانه ای است. . پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی وتوصیفی محسوب می شود. جامعه آماری تحقیق کلیه دانش آموزان پسر حاضر در مسابقات ورزشی آموزشگاه های استان مازندران در سال تحصیلی 1397-1398 که تعداد آنها 1320 نفر بودند برای تعیین حجم نمونه از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد و دو گروه نمونه 75 نفری از دانش آموزان ورزشکار وابسته به اینترنت و دانش آموزان ورزشکاری که وابستگی به اینترنت نداشتند در این تحقیق قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل آزمون اعتیاد به اینترنت یانگ، مقیاس قلدری ایلی نویز، پرسشنامه پرخاشگری ورزشی بشارت و پرسشنامه انسجام گروهی می باشد. در این پژوهش از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که ه ر یک از متغی رهای این تحقیق در هر دو گروه از نظ ر پرخاشگری ورزشی(001/0p=)، قلدری بدنی(024/0p=) و انسجام تیمی(001/0p=) با یکدیگر تفاوت معنادار دارند. با توجه به نتایج کسب شده در این پژوهش، به مراکز و مدارسی که در آن دانش آموزان ورزشکار فعالیت می کنند توصیه می شود با روش های مختلفی مانند برگزاری کلاس های توجیهی برای ورزشکاران، مربیان و خانواده ها در رابطه با اهمیت پدیده وابستگی به اینترنت و همچنین تقویت باورهای دینی واعتقادی در بین این دانش آموزان و افزایش زمان اوقات فراغت ورزشی، دانش آموزان ورزشکار کمتر در معرض آسیب های فضای اینترنت قرارمی گیرند.