نگهداشت کارکنان

زمینه و هدف: هر دوره از زندگی پشر با استرس همراه است. افراد برای مقابله با استرس در دوره های مختلف زندگی، از جمله دوره بازنشستگی، از روش های مختلفی استفاده می کنند. هدف این تحقیق تعیین روش های مقابله با استرس در کارکنان پلیس در آستانه بازنشستگی فرماندهی انتظامی استان یزد و ارتباط با ویژگی های فردی آنها می باشد.مواد و روش ها: این پژوهش، مطالعه ای توصیفی - تحلیلی به روش مقطعی می باشد. حجم نمونه مورد مطالعه 135 نفر می باشد که به صورت تصادفی ساده انتخاب و جمع آوری اطلاعات با ابزار پرسشنامه، ویژگی های فردی و مقیاس استاندارد واکنش های رفتاری ناشی از استرس (روش های مقابله ای به منظور ارزیابی شیوه های مواجهه با استرس) انجام شده است (a=0.39). برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کروسکال والیس استفاده شده است.یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده ها بیانگر وجود تفاوت در کاربرد بعضی از روش های مقابله با استرس در میان کارکنان در آستانه بازنشستگی می باشد. در بررسی نتایج، مشاهده می شود که بین واکنش های رفتاری و ویژگی هایی نظیر توانایی برای ادامه خدمت، تعداد افراد تحت تکفل و رضایت شغلی، ارتباط معنادار آماری وجود دارد. در صورتی که بین کاربرد این روش ها و ویژگی های چون تحصیلات و وضعیت اقتصادی رابطه معنادار آماری مشاهده نگردید.

هنگامی که سازمان افراد مورد نظر را استخدام می کند، زمان عمل به تعهدات سازمان آغاز می شود. پس از آن سازمان می بایست هوشمندانه تر از قبل سعی در جلب توجه این افراد داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف معرفی برندکارفرما به عنوان ابزاری نوین در مدیریت سرمایه های انسانی و با تبیین تأثیرات این نوع از برند بر نگهداشت انجام شده است. این پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی و به روش کمی است. جامعه آماری را اعضاء هیأت علمی دانشگاه تهران در سه پردیس(شامل پردیس فارابی، پردیس ابوریحان و پردیس دانشکده های فنی)، و دانشکده مدیریت در بر می گیرند. روش نمونه گیری در مرحله اول و در انتخاب دانشکده ها از نوع خوشه ای و در مرحله دوم و در انتخاب اعضاء هیأت علمی از نوع در دسترس است. ابزار سنجش متغیرهای پژوهش، پرسشنامه و روش تجزیه و تحلیل، مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزار warpPLS می باشد. نتایج نشان می دهد که برندکارفرمای دانشگاه تهران از طریق ایجاد هویت سازمانی در بین اعضاء هیأت علمی خود منجر به ایجاد رضایت شغلی و تعهدسازمانی در بین آنان شده و در نهایت رضایت شغلی بر نگهداشت این اعضاء در سازمان مؤثر بوده اما تعهد سازمانی تأثیری بر تمایل به ماندن آنان نداشته است.هنگامی که سازمان افراد مورد نظر را استخدام می کند، زمان عمل به تعهدات سازمان آغاز می شود. پس از آن سازمان می بایست هوشمندانه تر از قبل سعی در جلب توجه این افراد داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف معرفی برندکارفرما به عنوان ابزاری نوین در مدیریت سرمایه های انسانی و با تبیین تأثیرات این نوع از برند بر نگهداشت انجام شده است. این پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی و به روش کمی است. جامعه آماری را اعضاء هیأت علمی دانشگاه تهران در سه پردیس(شامل پردیس فارابی، پردیس ابوریحان و پردیس دانشکده های فنی)، و دانشکده مدیریت در بر می گیرند. روش نمونه گیری در مرحله اول و در انتخاب دانشکده ها از نوع خوشه ای و در مرحله دوم و در انتخاب اعضاء هیأت علمی از نوع در دسترس است. ابزار سنجش متغیرهای پژوهش، پرسشنامه و روش تجزیه و تحلیل، مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزار warpPLS می باشد. نتایج نشان می دهد که برندکارفرمای دانشگاه تهران از طریق ایجاد هویت سازمانی در بین اعضاء هیأت علمی خود منجر به ایجاد رضایت شغلی و تعهدسازمانی در بین آنان شده و در نهایت رضایت شغلی بر نگهداشت این اعضاء در سازمان مؤثر بوده اما تعهد سازمانی تأثیری بر تمایل به ماندن آنان نداشته است.

هدف از این پژوهش آسیب شناسی حفظ و نگهداری کارکنان حرفه ای، شناسایی عوامل نگهدارنده و شناسایی وضع موجود و مطلوب این عوامل در شرکت ملی نفت می باشد. این پژوهش به لحاظ هدف از نوع توصیفی و به لحاظ مخاطب استفاده از پژوهش از نوع کاربردی است. بدین منظور پس از مرور ادبیات تحقیق و بهره گیری از نظرات خبرگان، عوامل و مؤلفه های مؤثر بر نگهداری کارکنان حرفه ای شناسایی و مدل اولیه تحقیق تنظیم و پس از اجرای تکنیک دلفی در سه دور مدل نهایی تحقیق آماده شد. جامعه آماری تحقیق شامل کارکنان شرکت ملی و مهندسی ساختمان نفت است که تعداد 260 نفر از آنها به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. خبرگان این پژوهش را 15 نفر از مدیران شرکت نفت و 15 نفر از استادان دانشگاه تشکیل می دهند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند. نتایج نشان می دهد که عوامل سازمانی، فردی و فرهنگی بر نگرش کارکنان، همچنین بر حفظ و نگهداری کارکنان مؤثرند. همچنین آزمون T زوجی نشان می دهد که به جز 3 مؤلفه «استانداردها»، «گرایش کارآفرینی» و «هویت» در بقیه مؤلفه ها بین وضع موجود و مطلوب فاصله وجود دارد و بر اساس رتبه بندی فریدمن در وضع موجود و مطلوب مؤلفه های تعارض، سبک رهبری، استقلال طلبی، طرح شغل و ریسک دارای آسیب می باشند.

هدف از این پژوهش شناسایی عوامل تعیین کننده حفظ و نگهداری کارکنان حرفه ای در شرکت ملی و مهندسی ساختمان نفت است. این پژوهش به روش کیفی و رویکرد اکتشافی انجام شده است. بدین منظور پس از مرور ادبیات و مبانی نظری تحقیق عوامل تعیین کننده مؤثر بر نگهداری کارکنان حرفه ای شناسایی و مدل اولیه تحقیق تنظیم و پس از اجرای تکنیک دلفی در سه دور مدل نهایی تحقیق آماده شد. خبرگان این پژوهش را 15 نفر از مدیران شرکت ملی و مهندسی ساختمان نفت و 15 نفر از استادان دانشگاه با گرایش منابع انسانی تشکیل می دهند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند. برای اطمینان از روایی پرسشنامه دلفی از روش روایی محتوایی و روایی مصححان و برای پایایی نیز از روش اشباع نظری استفاده شد. در دور اول و دوم دلفی تعدادی از شاخص ها مثل حمایت اجتماعی، شرایط کاری، سابقه خدمت، ماهیت شغل، ترس از تغییر در آینده، روابط متقابل فردی و چند شاخص دیگر که دارای میانگین کمتر از 5/4 بودند از مدل حذف و بقیه شاخص ها در اختیار خبرگان قرار گرفت که در این مرحله مجموعه شاخص ها مورد تأیید قرار گرفت. نتیجه حاصل از این ارزیابی منجر به تأیید و نهایی شدن چارچوب کلی مدل مفهومی تحقیق گردید. یافته ها نشان می دهد که عوامل سازمانی، فردی و فرهنگی بر متغیر میانجی «نگرش کارکنان» مؤثرند و بیشترین فراوانی متعلق به اثر عوامل سازمانی بر نگرش کارکنان است. همچنین این عوامل بر« حفظ و نگهداری کارکنان» به عنوان متغیر ملاک تأثیر گذار هستند.

یکی از بزرگ ترین چالش های پیش روی شرکت ها، نگهداشت کارمندان است. نگهداشت کارمندان عملکرد مهم مدیریت منابع انسانی است. هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل مؤثر بر نگهداشت کارکنان فروش و سرپرستان فروش شرکت پخش قاسم ایران در استان های مازندران و تهران است. جامعه آماری 60 نفر از سرپرستان فروش و فروشندگان غذایی و دارویی شرکت پخش قاسم ایران توسط کارشناس منابع قاسم ایران برآورد شد و به روش سرشماری در نهایت از 55 نفر داده گردآوری و تحلیل شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه استاندارد کیندت و همکاران (2009) است. با بررسی میانگین های نتایج حاصله از تجزیه وتحلیل آماری، اهمیت عوامل مؤثر بر نگهداشت سرپرست فروش با فروشندگان تفاوت معناداری ندارد. نتایج حاصل نشان می دهد، عامل مهارت رهبری و پیروی از رویه ها بر نگهداشت کارکنان فروش تأثیری معناداری دارد و عواملی چون قدردانی و انگیزش، فشارکاری و نگرش به یادگیری بر نگهداشت کارکنان فروش تأثیر معناداری ندارد. در پایان نیز به مهم ترین عوامل شناسایی شده نگهداشت کارکنان فروش از دیدگاه سرپرستان فروش و فروشندگان شرکت پخش قاسم ایران پرداخته شد و همچنین به ارائه پیشنهادهای مناسب پرداخته شده است.

هر چقدر سازمان در نگهداشت نیروی انسانی توانمند خود بکوشد، توانسته سرمایه انسانی وارزش انسانی خود را حفظ نموده و بر عملکرد وبهره وری خود تأثیر شگرفی بگذارد. عوامل بسیاری که در نگهداشت کارکنان می تواند مؤثر باشد شناسایی و مورد بررسی قرار گرفته اند. ولی در بخش نگهداشت کارکنان پلیس های تخصصی نارسائی هایی به چشم می خورد . سازمان ناجا در مورد نگهداشت کارکنان، بخصوص کارکنان پلیس های تخصصی، نقش اصلی و کلیدی دارد تا بتواند نقش های اصلی خود را به خوبی ایفا کند. لذا با این اوصاف، عوامل سازمانی مؤثر که محقق قابل تحقیق و بررسی می داند، عبارتند از: (انگیزش، سبک مدیریت، شایسته سالاری، امکان ارتقای شغلی، فن آوری و تجهیزات) این تحقیق فرضیه ندارد و از نظر هدف، کاربردی، با ماهیت توصیفی، تحلیلی و پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان و رؤسای پلیس های تخصصی فرماندهی انتظامی استان همدان می باشد. که تعداد آنها 550 نفر می باشد. ابزار سنجش این تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته شامل 28 سؤال بسته که پایایی آن با آلفای کرونباخ 92/ . تعیین گردیده SPSS و تجزیه و تحلیل داده ها با بهره گیری از مبانی نظری و یافته های آماری به صورت طبقه ای، تصادفی- ( افسرارشد- افسرجزء – درجه دار) انتخاب و نتایج حاصله نشان می دهد شایسته سالاری – سبک مدیریتی- انگیزش –امکان ارتقاء- تجهیزات و فن آوری در ماندگاری و حفظ و صیانت و نگهداشت کارکنان پلیس های تخصصی در سازمان مؤثر می باشد.

هدف: هدف این پژوهش، واکاوی تجربه کارکنان ترکِ خدمت کرده یک سازمان دولتی در شهر تهران است. طرح پژوهش/ روش شناسی/ رویکرد: نمونه آماری 10 نفر از کارکنان این سازمان است که در بازه سال های 1399-1395 به صورت داوطلبانه ترک خدمت کرده بوده اند. برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه نیمه ساختاریافته، و برای تجزیه وتحلیل داده ها از رویکرد پدیدارشناسی تجربی استفاده شده است. یافته ها: پژوهشگران از طریق شناخت ادراک و نگرش کارکنان از پدیده ترک خدمت به این موارد پی بردند که افرادی که از سازمان ترک خدمت کرده بوده اند، از وظایف شغلی خود رضایت کافی نداشته و ترک خدمت آن ها از سازمان به یکباره نبوده است، بلکه به صورت برنامه ریزی شده انجام گرفته است. دوم این که، قوانین و مقررات بخش دولتی تا حدودی مانع استفاده از توانایی ها و تخصص آنان بوده است. سوم این که، ارتقای افراد به سِمت های بالاتر بر مبنای ارزیابی عملکرد، شایستگی، و تجربه افراد نبوده، بلکه بستگی به روابط غیررسمی و دوستانه با افراد مهم سازمان داشته است. همچنین، یافته های پژوهش نشان می دهد که ادراک کارکنان از ترک خدمت سازمان چندان هم منفی نبوده، بلکه در نظر آن ها این تجربه یکی از پدیده های مثبت در زندگی کاری آن ها بوده است. این تصمیم پیامدهای مثبتی مانند تعادل بین کار و زندگی، پیشرفت کاری، استفاده بهتر از توانایی ها و تخصص، یافتن شغلی با حقوق بیش تر، و آزادی از محدودیت های شغلی را به دنبال داشته است. ارزش/ اصالت: این پژوهش سعی دارد با بکارگیری تجربیات کارکنان ترکِ خدمت کرده، شناسایی عوامل مهم خروج ارادی کارکنان، و بازخورد نتایج به کارکنان باقی مانده و مدیران سازمان های دولتی، باعث افزایش تعهد آن ها نسبت به سازمان و همچنین کاهش تمایل آن ها نسبت به ترک خدمت از سازمان شود. پیشنهادهای اجرایی: با توجه به این که کارکنان به یکباره سازمان را ترک نکرده بودند و ترک خدمت آن ها به صورت برنامه ریزی شده بود، لازم است به صورت دوره ای عواملی که از دیدگاه کارکنان باعث کاهش انگیزه خدمت در سازمان می شود مورد بررسی قرار گیرد و برای اصلاح آن اقدام شود تا کارکنان در پی کاهش انگیزه خدمت، ذهنیت خروج را در خود پرورش ندهند.

هدف از انجام پژوهش حاضر تحلیل و بررسی نظام جبران خدمات بر نگهداشت کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان زنجان و ارائه مدل بود. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه و نمونه آماری پژوهش شامل کلیه مدیران، کارشناسان و کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان زنجان می شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد بوده که پایایی و روایی آن به وسیله آلفای کرونباخ و مدل معادلات ساختاری تایید شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار PLS و SPSSنسخه 24 انجام گرفت. نتایج نشان داد که نظام جبران خدمات با شدت «610/0»، حقوق و دستمزد با شدت «764/0»، تساوی درون سازمانی با شدت تاثیر «824/0»، تساوی برون سازمانی با شدت «832/0»، پاداش با شدت «854/0» و همچنین بیمه و بازنشستگی با شدت «794/0» بر نگهداشت کارکنان تاثیر دارند؛ همچنین بین کلیه متغیرهای تحقیق و نگهداشت کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

هدف: نگهداشت کارکنان به سبب رقابت فزاینده بر سر جذب و حفظ کارکنان ماهر، با توجه به هزینه های گزاف مرتبط با ترک خدمت، موضوعی بسیار کلیدی و البته چالش برانگیز است. نگهداشت کارکنان یکی از پارامترهای کلیدی اندازه گیری قدرت هر سازمان است. هدف تحقیق حاضر شناسایی منابع ماندگاری و به کارگیری رویکرد هم پیوندی شغلی در درک مکانیسم های ماندگاری کارکنان کلیدی در سازمان است. روش: در این پژوهش از روش فرامطالعه آمیخته از نوع فراترکیب استفاده شده است. این روش اکتشافی برای ایجاد و استخراج یک چارچوب مرجع مشترک برای نتایج تحقیقات گذشته، به صورت کمّی و کیفی، است. در پژوهش حاضر، از روش هفت مرحله ای فراترکیب استفاده شده است. این روش شامل هفت مرحله تنظیم سؤال تحقیق، بررسی نظام مند متون، جست وجو و انتخاب مقالات کمّی و کیفی مناسب، استخراج اطلاعات مقاله، تجزیه وتحلیل و ترکیب یافته های تحقیقات کمّی، کنترل کیفیت، ارائه یافته ها است. یافته ها: در پژوهش حاضر به شناسایی پیشایندهای هم پیوندی منابع انسانی پرداخته شد و مؤلفه های مرتبط با ایجاد هم پیوندی کشف شد. مؤلفه های خلق هم پیوندی شامل لایه های مختلف است که در قالب 5 مقوله عوامل فردی، عوامل شغلی/ محیط شغلی، اقدامات حمایتی، رهبری، و زمینه ای شناسایی شدند. نتیجه گیری: عوامل شناسایی شده در این پژوهش منابع و ابزارهای نگهداشت کارکنان هستند و نیم رخی از منابع در دسترس مدیران که می توانند در برنامه ها و اقدامات ورودی، جذب و انتخاب منابع انسانی، و نیز سرمایه گذاری در خلق ابعاد مختلف الگوی هم پیوندی منابع انسانی در بخش های مختلف سازمانی به منظور حفظ و توسعه آن ها مورد استفاده قرار گیرند.

زمینه و هدف: فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، مدیریت ایمنی و نگهداشت کارکنان را در کنار وظایف ذاتی و قانونی خود مدنظر قرار داده است. این تحقیق با هدف شناخت عوامل ساختاری, زمینه ای و رفتاری موثر بر کاهش تلفات انسانی در فراجا انجام شده است. روش شناسی: این تحقیق از نظر نتیجه کاربردی و به روش آمیخته (کمی و کیفی) انجام شده است. در این تحقیق نمونه گیری هدفمند بوده و ضمن بررسی پرونده های سه سال گذشته تصادفات سطح فراجا در یگان های عملیاتی بر اساس چک لیست طراحی شده جمع آوری شد. یافته های تحقیق: در این مطالعه مشخص شد که از مجموع تصادفات رانندگی در سال های 1398، 1399 و ۱۴۰۰ متاسفانه 12/0 درصد رانندگان فوت کرده اند. البته بر اساس مطالعه حاضر فوت با عوامل مورد بررسی ارتباطی معنی دار نداشته است. از نظر علل تصادف، سه علت اصلی بروز تصادفات شامل تخطی از سرعت مطمئنه و عدم توانایی راننده در کنترل وسیله نقلیه و عدم توجه به جلو به صورت واضح و معنی دار از نظر آماری با آسیب فرد دیگر در حادثه ارتباط داشته است. در این مطالعه به روش های آماری ثابت شد که در مأموریت  تعقیب و گریز بیشترین خسارت ها دیده شده است.  بحث و نتیجه گیری : با عنایت به اینکه تصادفات خودرو های سازمانی یکی از مشکلات اساسی موجود در عملیات فراجا می باشد؛ تا کنون تصور می گردید تنها رانندگان سازمانی هستند که مقصر اصلی اینگونه حوادث می باشند؛ در حالیکه بررسی ها نشان دادند، عوامل متعددی وجود دارند که به غیر از رانندگان می تواند در وقوع این حوادث نقش داشته باشند که اهم آنها نقص قبلی خودرو استفاده شده در مأموریت  ها  (از جمله نقص ترمز و لاستیک) و همچنین عدم دسترسی به خودرو متناسب با مأموریت  ها می باشند.