تمرین مقاومتی

مقدمه: قهوه سبز به دلیل داشتن ترکیبات زیست فعال هایپولیپیدمیک بر پروفایل چربی اثرگذار است. قهوه سبز به همراه تمرین مقاومتی، دو عامل محتمل برای بهبود پروفایل چربی محسوب می شود. هدف از این تحقیق بررسی اثر همزمان تمرین مقاومتی و قهوه سبز بر پروفایل چربی و قند خون افسران نیروی دریایی دارای اضافه وزن و چاق بود. روش پژوهش: در این تحقیق نیمه تجربی، ۴۸ مرد چاق دارای اضافه وزن و چاق به صورت تصادفی به چهار گروه تمرین مقاومتی (R-Ex)، قهوه سبز (GC)، تمرین مقاومتی-قهوه سبز (R-Ex+GC) و کنترل (Con) تقسیم شدند. تمرینات چهار جلسه در هفته و به مدت هشت هفته بود. قهوه سبز به مقدار ۴۰۰ میلی گرم در روز به مدت هشت هفته مصرف شد. یافته ها: نتایج نشان دهنده کاهش معنادار LDL، TG و TC در گروه R-Ex نسبت به گروه GC بود. همچنین سطوح TG و TC در گروه R-Ex+GC نسبت به گروه GC کاهش معنادار داشت. نتیجه گیری: طبق نتایج این تحقیق هر دو نوع مداخله مصرف قهوه سبز و تمرین مقاومتی به صورت تنها می تواند بر بهبود پروفایل چربی و قند خون در افسران نیروی دریایی دارای اضافه وزن و چاق مؤثر باشد. علاوه بر این، نتایج این پژوهش حاکی از آن است که مصرف قهوه سبز و تمرین مقاومتی به صورت همزمان می تواند تأثیرات سودمند بیشتری بر بهبود پروفایل چربی در مردان دارای اضافه وزن و چاق ایجاد کند. به طور کلی انجام تمرینات مقاومتی به همراه استفاده از مکمل های گیاهی مانند قهوه سبز تأثیرات مفیدی بر سوخت وساز چربی ها دارد.

مقدمه: هدف مطالعه حاضر، تعیین تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید، تمرین مقاومتی و ترکیبی بر عوامل هورمونی مرتبط با چاقی و سازگاری های ورزشی در پسران نوجوان پیش دیابتی است. روش شناسی: در یک طرح تحقیق نیمه تجربی، 40 پسر سالم کم تحرک با دامنه سنی 15-13 سال بر اساس درصد چربی و آمادگی هوازی انتخاب و در چهار گروه هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT)، مقاومتی و ترکیبی (هر یک از تمرینات شامل هر هفته چهار جلسه و هر جلسه 60-45 دقیقه) و کنترل (بدون فعالیت) قرار گرفتند. هر جلسه HIIT شامل 8-6 تکرار دویدن 60-30 ثانیه ای با 85-80 درصد ضربان قلب ذخیره (5/3 دقیقه استراحت بین هر تکرار) بود. هشت هفته تمرین مقاومتی شامل حرکات عضلات اصلی بالاتنه، تنه و عضلات اصلی پایین تنه بود. تمرین ترکیبی شامل ترکیب تمرین مقاومتی و HIIT بود. ابتدا آزمودنی های گروه HIIT برای کسب آمادگی اولیه به مدت دو هفته در برنامه آماده سازی مشترک شامل 30 دقیقه تمرین هوازی با شدت کم (چهار جلسه در هفته با شدت 65-60 درصد) و آزمودنی های گروه تمرین مقاومتی در دو هفته تمرین مقاومتی و ساختاری شرکت کردند.نتایج: غلظت گلوکز ناشتا در هیچ یک از گروه ها تغییر معنی داری نداشت وتنها در گروه ترکیبی به طور معنی داری کاهش یافت اما سطح سرمی انسولین و شاخص HOMA در هر سه گروه تمرینی به طور معنی داری کاهش یافت که کاهش این شاخص ها گروه تمرین ترکیبی به طور معنی داری بیشتر از دو گروه دیگر بود.

هدف از این مطالعه بررسی اثر محفاظتی کاسنی در برابر آسیب های ناشی از تستوسترون انانتات بر سطوح بیان ژن سایتوکین های فاکتور نکروز تومور-آلفا و اینترلوکین-6 در بافت کلیه موش های صحرایی ماده در طول هشت هفته تمرین مقاومتی است.مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی، 22 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار به طور تصادفی به 3 گروه: ۱) گروه تمرین + دارونما(شم) ، 2) گروه تمرین + تستوسترون انانتات، 3) گروه تمرین + تستوسترون انانتات + کاسنی تقسیم و سه گروه به مدت هشت هفته تمرین مقاومتی انجام دادند. موش های گروه 2 و 3، تستوسترون انانتات به میزان 20 میلی گرم بر کیلوگرم را به صورت تزریق عضلانی سه روز در هفته دریافت نمودند. همچنین گروه 3، عصاره کاسنی به میزان ۶ گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن به شکل گاواژ سه بار در هفته دریافت کردند. بیان ژن ها در بافت کلیه به روش Real-Time PCR اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 21 و با آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (p≤0/05).یافته ها: بیان ژن های TNF-α و IL-6 در گروه تمرین + تستوسترون انانتات به میزان معناداری بالاتر از گروه تمرین + دارونما بود (P<0/0001). گروه تمرین + تستوسترون انانتات + کاسنی موجب کاهش معنادار بیان ژن های TNF-α و IL-6 نسبت به گروه تمرین + تستوسترون شد(P<0/0001).نتیجه گیری: به نظر می رسد مصرف کاسنی در کاهش عوارض ناشی از مصرف تستوسترون انانتات در ب موش ها نقش مؤثری داشته باشد.

زمینه و هد ف: کراتین هید روکلراید به عنوان فرم جد ید کراتین و به د لیل خواص هید روکلراید ی، د ارای جذب و حلالیت بالاتر و قد رت تاثیرگذاری بیشتری بر عملکرد می باشد . هد ف پژوهش حاضر، بررسی اثر مکمل یاری کراتین هید روکلراید همراه با تمرین مقاومتی، بر میزان تستوسترون، کورتیزول، قد رت، هایپرتروفی عضلانی و ترکیب بد ن مرد ان جوان بود . روش تحقیق: تعد اد 20  مرد جوان د ر این پژوهش شرکت کرد ند . شرکت کنند گان به د و گروه (10 نفری) شامل تمرین مقاومتی همراه با کراتین هید روکلراید (0/03 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بد ن د ر روز، مصرف 30 د قیقه قبل از تمرین) و گروه تمرین مقاومتی همراه با د ارونما (با د وز و زمان مشابه مصرف) تقسیم شد ند و به مد ت هشت هفته تحت مد اخله مکمل یاری کراتین هید روکلراید و تمرین مقاومتی (هر هفته سه جلسه، با شد ت 85-70 د رصد یک تکرار بیشینه، سه نوبت با 12-6 تکرار) قرار گرفتند . قبل و بعد از مد اخله، قد ، وزن، ترکیب بد ن (تود ه عضلانی، د رصد چربی و هایپرتروفی عضلانی)، قد رت عضلانی (د ر حرکت پرس سینه و پرس پا) و سطوح سرمی تستوسترون و کورتیزول با روش های معتبر اند ازه گیری شد . سپس نتایج با آزمون تحلیل کوواریانس د ر سطح معنی د اری 0/05≥p استخراج گرد ید . یافته ها: کراتین هید روکلراید همراه با تمرین مقاومتی، باعث افزایش معنی د ار بیشتری د ر نسبت تستوسترون به کورتیزول، قد رت عضلانی پرس سینه و پرس پا، سطح مقطع عضلانی بازو و ران، تود ه عضلانی بد ن؛ و کاهش معنی د ار بیشتری د ر د رصد چربی و کورتیزول شرکت کنند گان، نسبت به تمرین مقاومتی همراه با د ارونما شد . نتیجه گیری: نتایج نشان د هند ه اثر گذاری کراتین هید روکلراید بر سطوح کورتیزول، نسبت تستوسترون به کورتیزول، قد رت عضلانی پرس سینه و پرس پا و سطح مقطع عضلانی بازو و ران می باشد و به نظر می رسد این نوع از کراتین، با توجه ویژگی هایی که د ارد ، بد ون نیاز به د وره بارگیری، بتواند اثرات مفید بهتری بر عملکرد و نیمرخ هورمونی د اشته باشد .