کیفیت روابط زناشویی

" مقدمه: هدف این پژوهش، تعیین تاثیر غنی­سازی روابط بر بهبود کیفیت روابط زناشویی زوجین بود. روش: این پژوهش نیمه­تجربی از نوع پیش­آزمون- پس­آزمون با گروه کنترل است. 36 زوج از مراجعان به مرکز جامع پزشکی و مشاوره اصفهان در سال 1387 در دو گروه آزمایش (20 زوج) و گواه (16 زوج) به­طور تصادفی قرار گرفتند. متغیر مستقل غنی­سازی روابط بود که در 8 جلسه روی گروه آزمایش انجام شد؛ در گروه گواه هیچ مداخله­ای صورت نگرفت. ابزار پژوهش پرسش­نامه سازگاری زناشویی (RDAS) بود. برای تحلیل داده­ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته­ها: غنی­سازی روابط بر بهبود نمره کل کیفیت زناشویی زوجین (05/0>p) و ابعاد آن شامل توافق زناشویی (01/0>p)، رضایت زناشویی (01/0>p) و انسجام زناشویی (01/0>p) موثر بود. طبق نتایج پیگیری پس از یک ماه، بین گروه آزمایش و گواه در میزان کیفیت روابط زناشویی و ابعاد آن تفاوت معنی­داری وجود داشت (001/0 p< ) و اثر غنی­سازی بعد از یک ماه باقی مانده بود. نتیجه­گیری: مهارت­های غنی­سازی روابط، کیفیت روابط زناشویی را افزایش می­دهد."

هدف پژوهش حاضر پیش بینی بهزیستی روان شناختی بر اساس کیفیّت روابط زناشویی، بهره همدلی و بهره سیستم سازی در دانشجویان متأهل بود. نمونه این پژوهش 210 دانشجوی متأهل (105 زن و 105 مرد) بود که به روش نمونه گیری در دسترس از میان دانشجویان متأهل دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی 89-88 انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس بهره همدلی ، مقیاس بهره سیستم سازی، مقیاس کیفیّت روابط زناشویی و مقیاس بهزیستی روان شناختی استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل رگرسیون تحلیل شد. نتایج نشان داد که بهره همدلی و سیستم سازی و کیفیّت روابط زناشویی می توانند درصدی از بهزیستی روان شناختی مردان و زنان متأهل را پیش بینی کنند. و همچنین یافته ها نشان داد در میان مردان و زنان در بهره سیستم سازی تفاوت معنا دار (05/0>P) وجود دارد و نمرات مردان بیشتر از زنان بود.

هدف این پژوهش فرا تحلیل پژوهشها درباره میزان رابطه هوش هیجانی و کیفیت روابط زناشویی در ایران بود. برای دستیابی به این هدف، این سؤال مطرح شد که، میزان رابطه هوش هیجانی و کیفیت روابط زناشویی در ایران چگونه است؟ به منظور پاسخگویی به سؤال فراتحلیل از مجموعه پژوهشها درباره رابطه هوش هیجانی و کیفیت روابط زناشویی در سطح کشور در فاصله سالهای 1390-1381، هفت پژوهش که از لحاظ روش شناسی مورد قبول بود و ملاکهای درون گُنجی را داشت برای فراتحلیل انتخاب شد. این هفت پژوهش حاوی یازده اندازه اثر در مورد رابطه هوش هیجانی و عوامل مختلف کیفیت روابط زناشویی بود. براساس نتایج این فراتحلیل، اندازه اثر مربوط به میزان رابطه هوش هیجانی و کیفیت روابط زناشویی در ایران 541/0 است. نتایج این فراتحلیل نشان داد که اندازه اثر میزان رابطه هوش هیجانی و کیفیت روابط زناشویی در ایران بر اساس معیار تفسیر کوهن از حد متوسط بیشتر است؛ این امر اهمیت فراهم کردن زمینه تقویت هوش هیجانی را در زوجین ایرانی خاطرنشان می سازد.

مقدمه: این مطالعه با هدف مقایسه ی اثربخشی خانواده درمانی مبتنی بر حضور ذهن (MBFT) و خانواده درمانی فراشناختی (MCFT) بر کیفیت روابط زناشویی در مراجعان در آستانه ی طلاق صورت گرفت. روش: طرح این پژوهش از نوع آزمایشی به شیوه ی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. برای این منظور 66 مراجع متقاضی طلاق به مراکز مشاوره ای به طور تصادفی انتخاب شدند و به شیوه ی گمارش تصادفی به سه گروه 22 نفری تقسیم شدند. به وسیله ی پرسشنامه صمیمیت زوجین، ابتدا میزان کیفیت روابط زناشویی در این مراجعان اندازه گیری شد (پیش آزمون) و بعد از مداخله گروهی بر روی دو گروه آزمایشی در 8 جلسه، سرانجام پرسشنامه مجدداً اجرا شد (پس آزمون). یافته ها: داده های به دست آمده برای بررسی میزان تأثیر روش های درمانی تحلیل شدند. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری بین مراجعان متقاضی طلاق گروه های آزمایش و کنترل در متغیر وابسته یعنی کیفیت روابط زناشویی تفاوت معنا داری نشان داد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه اثربخشی خانواده درمانی MBFT و MCFT بر کیفیت روابط زناشویی تائید شد. همچنین اثر تقریبا یکسانی برای دو روش درمانی مورد استفاده یافت شد.

هدف: گذشت و عوامل تأثیرگذار بر آن همواره مورد توجه روانشناسان و خانواده درمانگران بوده است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه رضایت زناشویی، صمیمیت و کیفیت روابط زناشویی در متأهلین با گذشت اداره های دولتی شهر خرم آباد بود. روش: این مطالعه توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه این پژوهش کارکنان متأهل اداره های دولتی شهر خرم آباد بودند که 220 نفر به عنوان نمونه پژوهش، مورد مطالعه قرار گرفتند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه در این پژوهش از مقیاس گذشت خانواده (Family Forgiveness Scale)، پرسشنامه رضایت زناشویی (Marital Satisfaction)، پرسشنامه صمیمیت (Intimacy) و پرسشنامه کیفیت روابط زناشویی (Marital Relationship Quality) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-16 و همچنین از روش آماری همبستگی استفاده شد. یافته ها: آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که رضایت زناشویی در سطح (547/789= f)، صمیمیت در سطح (779/12957= f) و کیفیت روابط زناشویی در سطح (050/579= f) با گذشت همبستگی مثبت و معناداری دارند. نتیجه گیری: افرادی که به همسر خود گذشت بیشتری نشان می دهند، رضایت زناشویی بیشتری دارند و میزان صمیمیت و کیفیت روابط زناشویی بین آنها بالاتر است.

هدف از این پژوهش پیش بینی کیفیت روابط زناشویی بر اساس باورهای ارتباطی، ذهن آگاهی و انعطاف پذیری روان شناختی است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز در سال 95-94 می باشد که با استفاده از تعداد مولفه (متغیرهای) پژوهش حجم نمونه مورد نیاز 260 نفر برآورد و به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها چهار پرسش نامه استاندارد سازگاری زناشویی باسبی و همکاران (1995)، باورهای ارتباطی آیدلسون و اپشتاین (1982)، پرسش نامه پنج وجهی ذهن آگاهی بائر و همکاران (2006) و پرسش نامه عمل و پذیرش بوند و همکاران (2007) بود که برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از آن ها از همبستگی و رگرسیون استفاده شد. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان دادند که بین باورهای ارتباطی، ذهن آگاهی، انعطاف پذیری روان شناختی و کیفیت روابط زناشویی رابطه معنی دار وجود دارد. به گونه ای که نتایج رگرسیون چندگانه به شیوه هم زمان نشان داد که تاثیر باورهای ارتباطی، ذهن آگاهی و انعطاف پذیری روان شناختی در پیش بینی کیفیت روابط زناشویی معنی دار است و به ترتیب باورهای ارتباطی، ذهن آگاهی و انعطاف پذیری روان شناختی کم ترین تا بیش ترین تاثیر را در پیش بینی کیفیت روابط زناشویی داشتند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تحریف های شناختی با کیفیت روابط زناشویی در معلمان زن متاهل شهر کرمانشاه انجام شد. جامعه این پژوهش شامل کلیه معلمان زن متاهل شهر کرمانشاه درسال 1395 بود که از این تعداد نمونه ای به حجم 150نفر به روش نمونه گیری خوشه گیری چند مرحله ای انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از مقیاس کیفیت زناشویی فرم تجدید نظر شده ( RDAS ) و پرسشنامه تحریف های شناختی استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و روش همبستگی پیرسون تحلیل شدند.نتایج نشان داد که بین کیفیت روابط زناشویی و خطا های شناختی همبستگی منفی و معناداری وجود دارد، این بدین معناست که هرچقدر خطاهای شناختی بیشتر باشد کیفیت روابط زناشویی پایین تر و برعکس، یعنی هرچه میزان خطاهای شناختی کمتر کیفیت روابط زناشویی بیشتر است.

ﻫﺪف ایﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮرﺳی اثربخشی آموزش غنی سازی روابط زوجین مبتنی بر رویکرد هیجان مدار بر کیفیت روابط زناشویی در زنان مراجعه کننده به مرکز مشاوره بود. در ایﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از طرح نیمه آزﻣﺎیﺸی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. با استفاده از نمونه گیری غیر تصادفی از ﺑیﻦ زنان مراجعه کننده به مرکز مشاوره مهرآیین شهر تهران در سال 1397 تعداد 30 نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزﻣﺎیﺶ و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش غنی سازی زندگی زناشویی بر اساس رویکرد هیجان مدار قرار گرفت، اﻣﺎ ﮔﺮوه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل کیفیت روابط زناشویی باسبی، کران، لارسن و کریستنسن(1995) بود. داده ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزمون ﺗﺤﻠیﻞ کﻮواریﺎﻧﺲ ﻣﻮرد تجزیه وتحلیل ﻗﺮار گرفت. نتایج ﻧﺸﺎن داد آموزش غنی سازی روابط زوجین مبتنی بر رویکرد هیجان مدار بر کیفیت روابط زناشویی در زنان اثربخش بود. می توان گفت که نتایج، اثربخشی آموزش غنی سازی روابط زوجین مبتنی بر رویکرد هیجان مدار بر کیفیت روابط زناشویی در زنان را تأیید کرد.

هدف از این پژوهش بررسی پیش بینی نگرش به خیانت زناشویی بر اساس رفتار دل بستگی در روابط زناشویی، کیفیت روابط زناشویی و سبک های دل بستگی در زنان متأهل است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه ی آماری کلیه ی زنان متأهل شهر تهران در سال 1397 بودند که به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 103 نفر از این افراد انتخاب شدند و به پرسشنامه های نگرش به خیانت زناشویی، دسترسی پذیری، پاسخگویی و همدم طلبی، کیفیت روابط زناشویی و سبک های دل بستگی پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین رفتار دل بستگی در روابط زناشویی، کیفیت روابط زناشویی و سبک های دل بستگی با نگرش به خیانت زناشویی در زنان متأهل رابطه ی معنا داری وجود دارد (0/01> P ). تحلیل رگرسیون هم زمان نشان داد که دل بستگی ایمن (0/44- = β )، دل بستگی ناایمن دوسوگرای اضطرابی (0/53= β ) و دل بستگی ناایمن اجتنابی (0/11= β ) می توانند نگرش به خیانت زناشویی در زنان متأهل را پیش بینی کنند.

هدف از این پژوهش بررسی پیش بینی نگرش به خیانت زناشویی بر اساس رضایت جنسی، کیفیت روابط زناشویی و رضایت زناشویی زنان متأهل جوان بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه زنان متأهل جوان مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روان شناختی شهر تهران در سال 1398-1397 بودند. حجم نمونه 150 نفر از این افراد بر اساس فرمول پلنت از تاپاکینگ، فیدل و اولمن ( 2007 ) و به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه های نگرش به خیانت زناشویی واتلی ( 2008 )، رضایت جنسی برای زنان مستون و تراپنل ( 2005 )، کیفیت روابط زناشویی باسبی، کران، لارسن و کریستنسن ( 1995 ) و رضایت زناشویی السون، فورنیر و دراکمن ( 1987 ) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین رضایت جنسی، کیفیت روابط زناشویی و رضایت زناشویی زنان متأهل جوان با نگرش به خیانت زناشویی رابطه منفی و معناداری وجود دارد (0/01> P ). نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز آشکار کرد که 72/7% درصد واریانس نگرش به خیانت زناشویی به وسیله رضایت جنسی، 53/5% درصد به وسیله کیفیت روابط زناشویی و 35/3% به وسیله رضایت زناشویی تبیین می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که رضایت جنسی، کیفیت روابط زناشویی و رضایت زناشویی زنان متأهل جوان سهم معنادار در پیش بینی نگرش به خیانت زناشویی دارند.

هدف از  این پژوهش، بررسی تاثیر زوج درمانی رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت روابط زناشویی زوجین ناسازگار مراجعه کننده به دادگاه خانواده شهر شیراز بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه زوجین ناسازگار شهر شیراز  که به دادگاه خانواده  در سال 1397مراجعه کرده اند بود. تعداد 45زوج (90 نفر) به روش تصادفی بعنوان نمونه انتخاب که در دو گروه  آزمایش و یک گروه کنترل (30نفری، 15زوج) به صورت برابر و تصادفی جایگزین شدند. ابزار این پژوهش شامل، جلسات درمانی زوج درمانی رفتاری  ارتباطی و درمان ACT و پرسشنامه کیفیت روابط زناشویی باسبی ،کران لارسن و کریستین (1995) بود. داده ها با استفاده از (تحلیل کواریانس و آزمون لوین ) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد، بین این دو درمان از لحاظ تاثیر بر کیفیت روابط زناشویی زوجین ناسازگار تفاوت معنادار وجود دارد، زوج درمانی رفتاری اثر بیشتری در افزایش کیفیت روابط زناشویی داشت. بنابراین می توان نتیجه گرفت، زوج درمانی رفتاری در افزایش کیفیت روابط زناشویی زوجین ناسازگار موثر است. لذا می توان برای کاهش مشکلات ارتباطی زوجین ناسازگار و بهبود روابط زناشویی آن ها در مراکز زوج درمانی استفاده نمود.

مقدمه: روابط زناشویی جز مولفه های اساسی در تضمین سلامت روان شناختی اعضا و زوجین می باشد. بنابراین شناسایی متغیرهای مؤثر بر داشتن کیفیت مناسب در اینگونه روابط امری لازم و ضروری خواهد بود. لذا هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی کیفیت روابط زناشویی زوجین شهر اصفهان براساس مولفه های هوش معنوی(زندگی معنوی و اتکاء به هسته درونی) می باشد.روش: در یک مطالعه همبستگی از نوع پیش بینی براساس نظر دکتر دلاور(1393) متناسب با هر متغیر تعداد 15 نفر کفایت می کند که جهت افزایش اعتبار بیرونی تعداد 50 زوج به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه های هوش معنوی عبداله زاده و همکاران (1387) و کیفیت روابط زناشویی باسبی و همکاران (1995) بود.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد بین هوش معنوی و زیرمقیاس های آن (درک و ارتباط با سرچشمه هستی و زندگی معنوی یا اتکا به هسته درونی) با کیفیت روابط زناشویی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (01/0>P) یافته های تحلیل رگرسیون نبز نشان داد ابعاد هوش معنوی(زندگی معنوی و اتکاء به هسته درونی) به صورت مثبت کیفیت روابط زناشویی را پیش بینی می کنند(01/0> P).نتیجه گیری: براساس نتایج بدست آمده به نظر می رسد که باید در آموزش های پیش از ازدواج به مؤلفه های اساسی در ایجاد روابط زناشویی مناسب و با کیفیت توجهی خاص مبذول نمود.

رعایت حریم های ارتباطی در محیط شغلی ارتباط تنگاتنگی با کیفیت روابط بین همسری زنان شاغل دارد و بر جنبه های متفاوت زندگی فرد تأثیر می گذارد. هدف این پژوهش بررسی نقش رعایت حریمهای ارتباطی در محیط شغلی بر کیفیت روابط بین همسری زنان شاغل است. این مطالعه کیفی با مشارکت 15 نفر از بانوان در مراکز توانبخشی که در شهرستان نجف آباد شاغل هستند با روش نمونه گیری هدفمند و مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت و برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش گراندد تئوری (نظریه داده بنیاد) استفاده شده است. نتایج به شناسایی چهار شناسه انتخابی، ده شناسه محوری و 36 شناسه باز منجر شد. دو مقوله اصلی عبارت است از: 1. پایداری زناشویی با زیر مجموعه های تحکیم روابط بین همسری، تأمین نیازهای احساسی همسر، همراه است. 2. تعادل کار خانواده که شامل زیرمجموعه های جداسازی نقشهای شغلی از خانوادگی، کمرنگ شدن تأثیر مشکلات شغلی بر رابطه زناشویی می شود. در نهایت الگوی رعایت حریمهای ارتباطی در محیط شغلی بر روابط بین همسری زنان شاغل هویدا گشت. یافته ها نشان می دهد رعایت حریمهای ارتباطی در محیط شغلی موجب بهبود کیفیت روابط بین همسری زنان شاغل می شود و در پی آن کیفیت زندگی زناشویی بر رعایت یا عدم رعایت حریمها در محیط شغلی اثرگذار، و رابطه ای دوسویه در این میان برقرار است. عدم رعایت حریمهای ارتباطی در محیط شغلی موجبات مشکلات زناشویی و کاهش کیفیت روابط بین همسری را فراهم می سازد که افراد راهبرد سازگارانه، ناسازگارانه و اخلاقی را پیش می گیرند. زنان شاغلی که به رعایت حریمهای ارتباطی مقید نیستند، مشغله های فکری و نگرانیهای بسیاری چون ترس و اضطراب، پرخاشگری و تعارض در مقابل همسر خویش احساس می کنند. حریم شکنی در محیط شغلی موجب آسیبهایی همچون پنهانکاری، دروغگویی، دلخوری، مقایسه گری منفی همسر، بدبینی، سوءظن و بی اعتمادی، افزایش کنترل گری، تلافی و انتقام جویی، پیمان شکنی، طلاق و در نهایت کاهش سلامت روان زوجین می گردد. آسیبهای ناشی از عدم رعایت حریمهای ارتباطی در محیط شغلی تنها به رابطه با همسر معطوف نیست و گاهی این آسیبها به شغل فرد وابسته می شود و پیامدهایی چون ترک شغل را به همراه دارد. هم چنین رعایت حریمهای ارتباطی موجب پایداری زناشویی، تعادل کار خانواده و ارتقای سلامت روان می گردد.

هدف این پژوهش اثربخشی غنی سازی روابط زوجین بر اساس رویکرد هیجان مدار بر سازگاری و کیفیت روابط زناشویی بود. روش اﻳﻦ پژوهش از ﻧﻮع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-ﭘﺲآزﻣﻮن با گروه گواه و پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری شامل زنان متاهل مراجعه کننده به مرکز مشاوره بهزیستی شهر کرج در بهار و تابستان سال 1398 بود. 30 نفر زن متاهل به روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه غنی سازی روابط زوجین بر اساس رویکرد هیجان مدار را آموزش دیدند. سپس از آن ها پس آزمون گرفته شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سازگاری زناشویی توسط لاک- والاس (1959) و کیفیت روابط زناشویی باسبی، کران، لارسن و کریستنسن (1995) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر تحلیل شد. یافته ها تفاوت معناداری را بین عملکرد دو گروه آزمایش و گواه در سازگاری زناشویی و کیفیت روابط زناشویی در مرحله پس آزمون و پس از یک ماه پیگیری نشان داد(05/0P<). بر اساس می توان نتیجه گیری کرد که غنی سازی روابط زوجین با رویکرد هیجان مدار می تواند شیوه مناسبی برای بهبود سازگاری و کیفیت روابط زناشویی زنان متاهل باشد.

هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی زوج-درمانی مبتنی بر بخشودگی و زوج درمانی مذهبی در افزایش سازگاری و کیفیت روابط زناشویی زوجین شهر بوشهر بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. ابزار پژوهش عبارت بود از  مقیاس سازگاری زناشویی دو عضوی اسپانیر (1976) و پرسشنامه کیفیت زناشویی باسبی و همکاران (1995). نمونه پژوهش شامل 33 زوج از افراد مراجعه کننده به مراکز مشاوره بودند. 11 زوج در گروه آزمایش زوج درمانی مذهبی و 11 زوج در گروه آزمایش زوج درمانی مبتنی بر بخشودگی و 11 زوج دیگر در گروه گواه به طور تصادفی جایگزین شدند. هر کدام از روش های زوج درمانی مذهبی و زوج-درمانی مبتنی بر بخشودگی به مدت 8 جلسه ی 90 دقیقه ای برای زوجین برگزار گردید. یافته ها: تحلیل کواریانس نشان داد زوج درمانی مذهبی و زوج درمانی مبتنی بر بخشودگی در افزایش سازگاری و کیفیت روابط زناشویی تاثیر داشته است. نتیجه گیری: در مقایسه بین زوج درمانی مذهبی و زوج-درمانی مبتنی بر بخشودگی در افزایش سازگاری مشخص شد که تفاوت معنی داری بین این دو وجود ندارد اما در زمینه ی افزایش کیفیت روابط زناشویی زوج درمانی مبتنی بر بخشودگی تاثیر بیشتری داشته است.

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی زوج درمانی شناختی- رفتاری گروهی بر کیفیت روابط زناشویی، صمیمیت زناشویی، افسردگی زناشویی زنان خیانت دیده بود. روش پژوهش: روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری دو ماهه بود که جامعه آماری آن شامل زنان خیانت دیده مراجعه کننده به مرکز مشاوره ژرفا شهر کرمانشاه بودند که پس از غربالگری30 زن خیانت دیده به شیوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 زن) و گواه (15 زن) کاربندی شدند. ابزاهای این پژوهش پرسشنامه کیفیت روابط زناشویی باسبی (1995)، پرسشنامه صمیمیت زناشویی تامپسون و والکر، 1983 و پرسشنامه افسردگی بِک، 1961 بود. گروه آزمایش به مدت ده جلسه تحت مداخله زوج درمانی شناختی- رفتاری هالفورد، 2005؛ به صورت گروهی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون واریانس اندازههای مکرر تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مداخله زوج درمانی شناختی رفتاری بر کیفیت روابط زناشویی (11/29=F و 001/0=P)، صمیمیت زناشویی (13/7=F و 013/0=P) و افسردگی زناشویی (72/15=F و 001/0=P) مؤثر است؛ و این تأثیر در مرحله پیگیری پایدار بود. نتیجه گیری: در نهایت این نتیجه حاصل شده است که زوج درمانی شناختی- رفتاری گروهی بر کیفیت روابط زناشویی زنان خیانت دیده در شهر کرمانشاه اثر بخش بوده است؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که از روش زوج درمانی شناختی-رفتاری می توان برای کاهش افسردگی زناشویی زنان خیانت دیده و در نهایت استحکام خانواده استفاده کرد.

هدف از این پژوهش بررسی رابطه کیفیت روابط زناشویی با پرخاشگری ارتباطی پنهان در زنان متأهل بود. طرح پژوهش، کمی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان زن متأهل شهر کرمانشاه در سال 1400 بودند. به این منظور تعداد 150 نفر از این افراد با استفاده از فرمول پلنت از تاپاچنیک و همکاران (2007) و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب خواهند شد و به مقیاس کیفیت زندگی زناشویی، باسبی و همکاران (1995) و مقیاس پرخاشگری ارتباطی پنهان، نلسون و کارول (2006) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین کیفیت روابط زناشویی با پرخاشگری ارتباطی پنهان رابطه منفی و معنادار وجود دارد (0/01>P). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که 49/8 درصد واریانس پرخاشگری ارتباطی پنهان به وسیله کیفیت روابط زناشویی تبیین می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که کیفیت روابط زناشویی نقش مهمی در پیش بینی پرخاشگری ارتباطی پنهان زنان متأهل دارند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی و کیفیت رابطه زناشویی بر نگرش به رابطه فرازناشویی در زنان متأهل انجام گرفت. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و در زمره پژوهش های توصیفی-همبستگی و جامعه آماری آن شامل کلیه زنان متأهل ساکن شهر اصفهان (1400) بودند. پژوهش با روش نمونه گیری در دسترس انجام گرفت. تعداد 200 نفر از زنان متأهل طی فراخوانی که در شبکه های اجتماعی اعلام شده بود به صورت تصادفی موردسنجش قرار گرفتند و به پرسشنامه های نگرش به روابط فرازناشویی (واتلی،2000)، فرم کوتاه نئو (کاستا و مک کری، 1999) و کیفیت روابط زناشویی (فلچر، سیمپسون و توماس،2000) پاسخ دادند. برای انجام آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار، چولگی و کشیدگی) از نرم افزار SPSS و داده ها در آمار استنباطی با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری و با نرم افزار AMOS تجزیه وتحلیل گردید. نتایج نشان داد که مدل برازش مطلوبی با داده ها دارد و ویژگی های شخصیتی و کیفیت رابطه زناشویی با نگرش به روابط زناشویی رابطه دارد. با توجه به نتایج به دست آمده مشاوران و روانشناسان می توانند از طریق بررسی ویژگی های شخصیتی در مشاوره ازدواج و بهبود کیفیت روابط زناشویی در زندگی زناشویی در کاهش نگرش به روابط فرازناشویی بهره مند شوند.

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی زوج درمانی رفتاری تلفیقی و زوج درمانی گاتمن بر کیفیت روابط زناشویی و صمیمیت زناشویی زوجین متعارض بود. در این پژوهش، از طرح آزمایشی تک موردی، از نوع خط پایه چندگانه ناهم زمان استفاده شد. جامعه آماری شامل زوج های مراجع کننده به مرکز مشاوره شمیم در سال 1399 بود. نمونه شامل شش زوج بودند که با روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب شدند و با توجه به نتایج پرسش نامه کیفیت روابط زناشویی (فلچر و همکاران، 2000)، جزء زوج های متعارض قرار گرفتند. آن ها به صورت تصادفی در دو گروه دسته بندی شدند. مشارکت کنندگان به پرسش نامه های صمیمیت زناشویی (السون، 1981) و کیفیت روابط زناشویی در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری پاسخ دادند. سپس، با استفاده از پروتکل های درمانی گاتمن (گاتمن، 1397) و رفتاری تلفیقی (پورسردار، 1398)، در دو تا چهار مرحله خط پایه، مداخله 14 و 16جلسه ای و پیگیری دوماهه اجرا گردید. داده ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی تجزیه وتحلیل گردید. یافته ها نشان داد اثربخشی روش گاتمن در مقایسه با روش رفتاری   تلفیقی، از نظر اندازه تغییر، کلیت و ثبات، فراگیری و پایداری بیشتری داشته و تراز بهبودی زوج های متعارض در گروه گاتمن و رفتاری    تلفیقی در مراحل پس از درمان و پیگیری، در متغیرهای کیفیت رابطه زناشویی به ترتیب 53/49 و 68/43 و در صمیمیت زناشویی 65/39 و 56/38 بوده است.

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی کیفیت روابط زناشویی زنان بر اساس ویژگی های شخصیتی و ناگویی هیجانی اجرا شد. روش پژوهش همبستگی از نوع پیش بین بوده است و جامعه آماری آن شامل کلیه زنان متأهل خانه دار شهر یزد بود که تعداد 333 نفر به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه های ناگویی هیجانی تورنتو، سنجش صفات پنج گانه شخصیتی (NEO) و مقیاس کیفیت زناشویی باسبی و همکاران (RDAS) صورت گرفت. جهت تجزیه وتحلیل داده ها نیز از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که ویژگی های شخصیتی برون گرایی، وظیفه شناسی و تجربه پذیری به طور مثبت و روان آزرده خویی و ناگویی هیجانی به طور منفی قابلیت پیش بینی کیفیت روابط زناشویی زنان را دارند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که ویژگی های شخصیتی برون گرایی، روان آزرده خویی، وظیفه شناسی، تجربه پذیری و ناگویی هیجانی قابلیت پیش بینی کیفیت روابط زناشویی زنان خانه دار را دارند.