اکولوژی انسانی

امروزه امنیت در فضاهای عمومی، به ویژه در پارک های شهری، به یک مسأله حیاتی تبدیل شده است. کیفیت محیط شهری به عنوان معیاری برای سنجش شرایط زندگی در محیط های مسکونی، تأثیر عمده ای بر رضایت ساکنان دارد. عواملی نظیر سطح خدمات اجتماعی، چگونگی تقسیم کاربری ها، امنیت اجتماعی، میزان دسترسی به فضاهای عمومی، موقعیت جغرافیایی کاربری ها، وضعیت زیست محیطی، عملکرد بخش های مختلف شهر، فعالیت های موجود در فضاهای شهری و توجه به هویت و فرهنگ محلی از جمله مؤلفه های تأثیرگذار بر کیفیت زندگی هستند. این مطالعه به ارزیابی متغیرها و شاخص های مربوط به امنیت و کیفیت زندگی در بوستان الغدیر شهر گنبد کاووس می پردازد. این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و کاربردی بوده و داده ها از طریق توزیع پرسشنامه بین 300 نفر به عنوان نمونه تحقیق جمع آوری شده است. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری T تک نمونه ای صورت گرفته است. نتایج این تحقیق نشان دهنده آن است که میانگین سطح امنیت در بوستان مورد مطالعه به میزان 2.95 درصد، نزدیک به وضعیت متوسط، ارزیابی شده است. همچنین شاخص های مختلفی همچون دسترسی فیزیکی، طراحی واضح، نورپردازی، امنیت فیزیکی، احساس امنیت و آسایش محیطی، به ترتیب با میانگین های 3.41، 3.07، 2.89، 2.85، 2.83 و 2.64 (با در نظر گرفتن میانگین نرمال 3) در وضعیت متوسط رو به پایین قرار دارند. بر اساس یافته های این تحقیق، پیشنهاداتی شامل بهبود نورپردازی در محوطه پارک برای استفاده در شب، حفاظت از تجهیزات موجود، بهبود وضعیت سرویس های بهداشتی و اتخاذ تدابیری برای جلوگیری از ورود افراد آسیب دیده اجتماعی به پارک ارائه شده است.

صنعت گردشگری از ظرفیت های بسیار بالایی برای رشد و توسعه برخوردار است. یکی از عوامل بسیار مؤثر در توسعه گردشگری، تبلیغ و اطلاع رسانی از طریق فضای مجازی است، از این رو، شبکه های اجتماعی، در فرهنگ سازی، آموزش، اطلاع رسانی و ایجاد مشارکت اجتماعی در توسعه صنعت گردشگری، نقشی تعیین کننده دارند. با گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات، شبکه های اجتماعی به ابزاری کلیدی برای جذب و تعامل با گردشگران تبدیل شده اند. این مقاله به بررسی تأثیر شبکه های اجتماعی بر صنعت گردشگری در بندرترکمن می پردازد. هدف این تحقیق تحلیل رابطه میان استفاده از شبکه های اجتماعی، احساسات گردشگران و کیفیت روابط نام تجاری به عنوان عوامل مؤثر بر جذب گردشگر است. این مطالعه به صورت پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه ای به تعداد 374 نفر از ساکنان و گردشگران شهر بندرترکمن اجرا شد. داده ها با استفاده از روش های آماری شامل تحلیل رگرسیون و آزمون همبستگی تحلیل شدند. نتایج نشان می دهند که استفاده از شبکه های اجتماعی به میزان 1 تا 10 ساعت در روز تأثیر مثبت و معناداری بر احساسات گردشگران دارد، در حالی که استفاده بیش از 11 ساعت منجر به تأثیر منفی می شود. همچنین، یک رابطه مستقیم و معنادار بین استفاده از شبکه های اجتماعی و کیفیت روابط نام تجاری شناسایی شد که بر جذب گردشگران تأثیرگذار است. این یافته ها می توانند به سیاست گذاران و فعالان صنعت گردشگری کمک کنند تا با بهبود استراتژی های تبلیغاتی و تقویت کیفیت خدمات، تجربیات مثبت تری برای گردشگران فراهم کنند و در نتیجه، جذب گردشگران را افزایش دهند.

اهداف : بیش از پنج دهه از تهیه طرح های شهری در قالب طرح های هادی و جامع شهر به عنوان ابزارهای قانونی هدایت و کنترل توسعه ی شهر در ایران می گذرد لیکن بررسی وضع موجود شهرها حاکی از شکاف زیاد میان واقعیت ها و تصاویر ارائه شده در طرح مذکور است. این طرح ها به منظور ایجاد زمینه توسعه کالبدی موزون و هماهنگ تهیه می شوند، گرچه تغییرات قابل توجهی در منطقه بندی کاربری ها و رعایت ضوابط و مقررات ساختمانی داشته اند اما بنا به دلایلی به تمام اهداف اصلی مورد نظر دست نیافته اند که از این جمله می توان به عدم توانایی در کنترل روند فزاینده ی تبدیل اراضی کشاورزی و باغات به کاربری مسکونی و سایر کاربری ها اشاره نمود. هدف این مطالعه ارزیابی معماری مدرن در قالب طرح های توسعه شهری در کوچک سازی تفکیک های شهری و پیامدهای آن بر اراضی کشاورزی در شهر زنجان می باشد.روش تحقیق: این تحقیق از نظر ماهیت از نوع پژوهشهای آمیخته کیفی-کمی و پیمایشی با رویکرد اکتشافی بوده و از نظر هدف از نوع کاربردی است . جامعه آماری نیز متشکل از دو گروه کارشناسان اداره راه و شهرسازی و جهاد کشاورزی که براساس روش گلوله برفی 30 نفر انتخاب شدند و شهروندان شهر زنجان بوده و از محلات با تفکیک های متفاوت که بصورت تصادفی سیستماتیک 142 نفر انتخاب شدند.یافته ها: یافته های حاصل ازروش دلفی و آزمون t تک نمونه ای که ماحصل پخش پرسشنامه مابین دو گروه نخبگان و شهروندان بود ؛ نمایانگر پیامدهای معماری مدرن در عدم توجه به فضاهای باز و نیمه باز و حذف حیاط و جایگزینی آن با بالکن که از نتایج کوچک سازی مسکن بوده است. نتایج: نتایج حاصل از تحقیق به آسیب شناسی طرح های توسعه شهری درکوچک سازی مساکن شهری به همراه عدم توجه به نظام باغشهری و پیامدهای آن در تغییر کاربری اراضی کشاورزی پرداخته است. لذا پیشنهاد این تحقیق در گنجاندن نظام باغشهری در طرح های توسعه شهری است که تاحد زیاد از قربانی شدن اراضی کشاورزی درجه اول به نفع خانه باغها جلوگیری می کند.

خشکسالی یک پدیده طبیعی و جهانی است که معمولاً به دوره هایی با کمبود آب نسبت به مقدار طبیعی تعریف می شود و یکی از بزرگترین مخاطرات مرتبط با هواشناسی است. در بسیاری از نقاط جهان، تعداد و شدت خشکسالی ها به طور چشمگیری افزایش یافته است. خشکسالی به کاهش دسترسی به آب در یک دوره خاص و در یک منطقه خاص گفته می شود. این پژوهش به تحلیل نوسانات خشکسالی در بازه زمانی 1971 تا 2019 و پیش بینی وضعیت آن برای سال های 2019 تا 2044 در شهرهای مختلف ایران پرداخته است.شاخص SPI در مقیاس های زمانی مختلف (۱، ۳، ۶، ۱۲) محاسبه شد. SPI شاخصی است که بر اساس احتمال وقوع کمبود بارش در یک دوره زمانی معین تعریف می شود. SPI که برای یک دوره خاص در هر منطقه محاسبه می شود، بر اساس سوابق بلندمدت بارندگی (۳۰ سال یا بیشتر) است. مقادیر مثبت SPI نشان دهنده بارش بیشتر از حد متوسط و مقادیر منفی SPI نشان دهنده بارش کمتر از حد متوسط است. نتایج نشان دهنده نوسانات شدید در شاخص خشکسالی استاندارد شده (SPI) در شهرهایی مانند علی آباد و گرگان است که دوره های متناوب خشکسالی و ترسالی را تجربه کرده اند. در مقابل، برخی مناطق همچون هاشم آباد و اینچه برون در بیشتر مقیاس های زمانی مقادیر مثبت SPI را نشان داده و از شرایط مرطوب و بارندگی مداوم برخوردار بوده اند. با این حال، شهرهایی نظیر کلاله و مراوه تپه با خشکسالی های شدید مواجه شده اند. پیش بینی ها برای سال های 2019 تا 2044 نیز حاکی از افزایش نوسانات شدید و خشکسالی های مکرر در شهرهایی همچون بندر ترکمن و گنبدکاووس است. در حالی که گرگان و هاشم آباد از ثبات نسبی برخوردار خواهند بود. این نتایج تأکید می کنند که نیاز به مدیریت مؤثر منابع آبی و برنامه ریزی های اقلیمی برای مقابله با خشکسالی های احتمالی و تغییرات اقلیمی ضروری است. به طور کلی، این پژوهش ضرورت اتخاذ تدابیر پیشگیرانه و ایجاد سیستم های هشداردهنده را برای مدیریت بهینه منابع آبی و مقابله با چالش های ناشی از نوسانات اقلیمی در آینده نشان می دهد.

آمایش سرزمین، علم و دانش سازمان دهی منطقی و عقلانی جنبه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی حفاظت و توسعه محیط زیست را شامل می شود، ساماندهی فضایی نظام سکونتگاهی در مفهوم آمایش سرزمین رابطه تنگاتنگی با الگوهای فضایی- کالبدی سکونتگاه های روستایی دارد، لذا روشن است که یکی از عوامل دستیابی به توسعه متعادل در نواحی روستایی، رسیدن به الگوی مناسب فضایی در نظام سکونتگاهی به طورکلی و سکونتگاه های روستایی به صورت ویژه می باشد. واکاوی سکونتگاه های روستایی در بخش های اقتصادی، اجتماعی و محیطی بدون در نظر گرفتن رویکردهای زیستی ،فضایی و خطرپذیری ممکن نبوده چراکه سکونتگاه های روستایی با شدت و ضعف متفاوت با چالش هایی نظیر فقر، نابرابری درآمدی، مهاجرت های روستایی و تخلیه روستاها، غفلت از مدیریت کالبدی و فضایی و آسیب پذیری بالای سکونتگاه های روستایی روبه رو هستند عواملی همچون ارتفاع از سطح دریا، شیب، ساختار زمین شناسی، گسل، منابع آب، خاک، پوشش گیاهی و کاربری اراضی، هرکدام بسترهای طبیعی هستند، که تأثیرگذاری آن ها در بررسی و شناسایی نواحی مستعد و غیر مستعد در ارزیابی خطر سکونتگاه های روستایی نقش مؤثر دارند پژوهش حاضر از نوع تحقیق کاربردی- توسعه ای و روش بررسی آن کتابخانه ای و پیمایشی می باشد هدف از این پژوهش ارزیابی توان  محیطی،اکولوژیکی منطقه ی آق سو شهرستان کلاله جهت ساماندهی نظام سکونتگاهی می باشد،در ادامه جهت سنجش تأثیرگذاری عوامل خطرپذیری بر روی پراکنش فضایی سکونتگاه های روستایی از آزمون رگرسیون چند متغیره استفاده گردید در ادامه پس از شناسایی معیارها اقدام به تهیه پایگاه داده های مکانی در سامانه اطلاعات جغرافیایی شد. در ادامه پس از استانداردسازی این معیارها به روش( منطق فازی و ahp) در محیط نرم افزار با استفاده از  ابزارهای شناسایی به هر یک از معیارها وزن خاصی اختصاص داده شد. سپس با تلفیق و رویهم گذاری این معیارها، بر اساس (مدل سلسله مراتبی و منطق فازی)، نقشه نهایی که بیانگر مناطق مناسب و غیر مناسب است، حاصل شد منطقه موردمطالعه در نقشه تولیدشده به طبقه بسیار مناسب، مناسب و نامناسب به منظور برنامه ریزی جهت انواع فعالیت های سکونتگاهی تقسیم شد.

سیاست های توسعه اقتصادی قرن بیست و یکم نیز منجر به تغییرات و تحولات گوناگون در ساختارهای اجتماعی و شهری می شود. دگرگونی هایی ایجاد کرده ، نظم مستقل جدیدی را آشکار می کند. این روند جایگاه زنان را در زندگی اجتماعی تغییر می دهد. توسعه محلی و توسعه در چارچوب جهانی شدن و سیاست های نئولیبرالی شکل می گیرد . سیاست های مدیریتی و بهبود کیفیت زندگی ؛ حصول اطمینان از مشارکت فعال زنان و مستلزم گنجاندن آنان در فعالیت های اقتصادی است.هدف اصلی این پژوهش، تعیین اهمیت اکو شهرنشینی در افزایش کارآفرینی زنان و تعیین اهمیت زنان که یکی از بازیگران اصلی شهرنشینی متعادل و منظم هستند، می باشد. ساختار اجتماعی-فرهنگی برابری طلبانه و دموکراتیک که به عنوان سیاستی برای تضمین ظهور یا جلوگیری از شهرنشینی متعادل اجرا می شود، اصل اساسی فرآیند اکو شهر است. در این تحقیق جنبه های اجتماعی برنامه ریزی اکو شهر، نقش سیاست اکو شهر در افزایش کارآفرینی زنان با در نظر گرفتن معیارهای تعیین شده در محدوده تبعیض جنسیتی و اصول همبستگی مورد بررسی قرار می گیرد