نظارت و بازرسی

هدف این پژوهش بررسی موانع و محدودیتهای اجرای نظارت الکترونیک در سازمانهای بازرسی است. در همین ارتباط به بررسی موانعی چون موانع فنی، موانع آموزشی، موانع سیستمی، موانع فرهنگی و موانع قانونی و اجرایی پرداخته شده است. نتایج بیانگر این است که محدودیتهای آموزشی و قانونی مهمترین محدودیتهای اجرای نظارت الکترونیک است. آگاهی فرهنگی و شناخت لازم مدیران وکارکنان از محدودیتهای به کارگیری سامانه برنامه ریزی منابع انسانی و در واقع از جمله نقاط قوت و نیروی محرک به کارگیری این ابزار نظارتی است. هم چنین نتایج آزمون تحلیل واریانس برای مقایسه های گروهی محدودیتهای پنجگانه در چهار سمت شغلی، سه سطح سنی، سه سطح سابقه خدمت و چهار سطح تحصیلی معنی دار نبود.

یکی از ابعاد مشارکت نظارت و کنترل است. فرایند نظارت، یکى از با اهمیت ترین وظایف مدیریت است که هر سازمان براى تضمین بقا و اطلاع از کیفیت عملکرد و اجراى دقیق برنامه هاى خود به آن نیاز دارد. اطلاعات به دست آمده از فرایند نظارت، به عنوان بازخورد، ضمن ایجاد هوشیارى در مدیران به صحت و سلامت جریان عملیات و فعالیتها کمک قابل توجهى مى کند. در این مقاله به منظور تبیین الگوی مناسب جهت بهبود عملکرد سازمان از نظریه نقاط مرجع استراتژیک استفاده شد. سازمان ، نقاط مرجع استراتژیک را در جهت دستیابی به هماهنگی استراتژیک و یا اجرای اقدامات و عملیات مناسب انتخاب می کند؛ به عبارت دیگر ، نقاط مرجع استراتژیک، نقاطی برای هماهنگی است و اگر همه عناصر و سامانه های سازمان ، خود را با آن هماهنگ کنند، هماهنگی همه جانبه ای به وجود می آید. تبیین الگویی جهت ایجاد هماهنگی میان استراتژی های نظارت، با استراتژی های سطح سازمان و سطح کسب و کار بهبود عملکرد سازمان را به دنبال خواهد داشت.

هدف این تحقیق شناخت مهمترین عوامل و زمینه های پیدایش و شکل گیری سستی و سهل انگاری به عنوان تخلف انضباطی بین کارکنان پلیس است. به منظور به دست آوردن داده های مورد نیاز، تحقیق به روش توصیفی پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخت از تعداد 380 نفر از کارکنان پلیس در پنج استان از استانهای کشور شامل آذربایجان غربی، هرمزگان، خراسان رضوی، یزد و گیلان به عمل آمده است. که طبق روش نمونه گیری خوشه ای و بر اساس توزیع جغرافیایی انتخاب شده اند. نتایح تحقیق نشان می دهد که رابطه معناداری بین متغیرهای پایگاه اجتماعی اقتصادی، امنیت شغلی ، رضایت شغلی ، تعهد سازمانی، محرومیت نسبی، دینداری و مدیریت سازمانی با میزان تخلف سستی و سهل انگاری در اجرای وظایف از سوی کارکنان وجود دارد.

این تحقیق به منظور بررسی تأثیر دوره آموزشی بصیرت بر نگرش رؤسا و فرماندهان کوپها نسبت به احکام شغلی انجام شده است. روش تحقیق شبه آزمایشی از نوع یک گروهی پیش آزمون- پس آزمون است به این ترتیب که با استفاده از یک پرسشنامه ، نگرش یک نمونه 500 نفری از ر ؤسای کوپها نسبت به موضوعات مختلف شغلی پیش از شروع دوره و پس از پایان آن مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که رؤسای کوپها در شش موضوع (توجه به معیشت کارکنان، اجرای دستورهای خلاف شرع، سهل انگاری در ادای فرایض دینی، اهمیت ندادن به عقاید و رفتارهای مذهبی، ضرب و شتم متهمان، استفاده از کارکنان در امور شخصی،) نگرش درست و صحیحی دارند ولی در دو مورد (بد رفتاری و مشکلات اخلاقی) نگرشی تا حدی درست دارند. علاوه بر این، می توان نتیجه گرفت که دوره آموزشی بصیرت اثربخش، و به بعضی از اهداف مهم خود دست یافته است.

هدف این مقاله تعیین میزان اثر بخشی نظارت ستادی بر واحدهای ستادی اجرایی و شناسایی شاخصهای مربوط و اولویت بندی آنها است . روش تحقیق توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری شامل فرماندهان، مدیران و رؤسای کلانتریها و پاسگاه های انتظامی استان خراسان رضوی است 154 نفر از آنها به روش تصادفی انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها بررسی اسنادی، کتابخانه ای و استفاده از پرسشنامه است. برای توصیف و تحلیل یافته ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون t یک نمونه ای، خی دو و واریانس فریدمن استفاده شد. نتایج نشان می دهد آن بود که نظارت ستادی در سطح معناداری 05/0 بر عملکرد کارکنان، شناخت نقاط قوت و ضعف یگانها، افزایش سطح دانش انتظامی و تخصصی کارکنان، ارائه خدمات بهتر به مردم و شناسایی کارکنان و مدیران شایسته تأثیرگذار است. هم چنین نتایج آزمون فریدمن حاکی است که نظارت ستادی با رتبه میانگین 99/3 دارای بیشترین تأثیر بر عملکرد کارکنان، و شناسایی کارکنان و مدیران کارآمد با رتبه 68/2 دارای کمترین اولویت است.

یکی از شیوه های پیشگیری از وقوع جرم، پیشگیری وضعی است که با دخالت در موقعیت از وقوع جرم جلوگیری می کند. هدف کلی این تحقیق بررسی وتعیین شیوه های مؤثر پیشگیری وضعی از گرفتن رشوه و ارئه راهکار است. این مقاله بر اساس تحقیق میدانی تهیه شده است. روش تحقیق از نوع «توصیفی- پیمایشی»، و بر اساس ادبیات نظری تحقیق پرسشنامه ای محقق ساخته و اقدام به نظر سنجی شده است. جامعه آماری تحقیق 751 نفر بوده است که بین 260 نفر از آنها پرسشنامه توزیع و جمع آوری شد. سپس اطلاعات به دست آمده بر اساس نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس یافته های تحقیق معلوم شد که از بین روشهای پنجگانه پیشگیری وضعی از گرفتن رشوه راهکارهای مبتنی بر کاهش عوامل تحریک، بیشترین اثربخشی و راهکارهای مبتنی بر برافزایش خطر ارتکاب جرم کمترین اثربخشی را دارد.