تعاون و کشاورزی (تعاون)

این مطالعه به روش توصیفی- تحلیلی با هدف آسیب شناسی ابعاد زنجیرۀ ارزش پورتر در کسب وکارهای روستایی استان کرمانشاه ، از دیدگاه فعالان بخش تعاون، با استفاده از تکنیک تاپسیس فازی انجام گرفت. جامعۀ آماری تحقیق را 145 نفر از فعالان برتر (به تشخیص ادارۀ   تعاون، کار و رفاه اجتماعی و ادارۀ کل صنعت، معدن وتجارت استان کرمانشاه) بخش تعاون استان تشکیل دادند. تجزیه وتحلیل دادها با استفاده از تکنیک تاپسیس فازی صورت پذیرفت. نتایج رتبه بندی نشان داد از میان 5 دسته موانع زنجیرۀ ارزش کسب وکارهای تعاونی روستایی، نبود سازوکار صحیح تأمین منابع مالی در عرصۀ کسب وکارهای تعاون روستایی مهم ترین چالش این زنجیره است. برپایۀ نتایج نمودار عنکبوتی، کارآفرینان فعال در بخش خدماتی عدم آموزش مهارت های کارآفرینی، فعالان بخش دامپروری عدم سیاست گذاری و نبود حمایت های صحیح دولتی و کارآفرینان بخش کشاورزی ضعف مشاورۀ تخصصی و نبود مشاوران متخصص در زمینه های شغلی به همراه نبود سازوکار صحیح تأمین منابع مالی را از مهم ترین موانع   زنجیرۀ ارزش در توسعۀ کسب وکارهای تعاونی روستایی برشمردند.

این تحقیق به منظور بررسی توسعۀ اشتغال دانش بنیان در بخش تعاونی های کشاورزی انجام گرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی - توسعه ای و از نظر روش تحقیق، از نوع آمیختۀ کیفی و کمی بود. در مرحلۀ اول، از نظریۀ داده بنیاد برای ساخت مدل مفهومی به منظور تبیین توسعۀ اشتغال دانش بنیان در بخش تعاونی های کشاورزی استفاده شد. در بخش کیفی، خبرگان آشنا با موضوع توسعۀ اشتغال دانش بنیان در بخش تعاون و تعاونی های کشاورزی استان آذربایجان شرقی نمونۀ آماری پژوهش را تشکیل دادند. با توجه به کفایت نمونه گیری و اشباع نظری، 15 نفر از این افراد به روش نمونه گیری هدفمند و روش گلوله برفی انتخاب شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از فرایند سه مرحله ای کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده گردید. در بخش کمی پژوهش، جامعۀ آماری تحقیق شامل کلیۀ اعضای شرکت های تعاونی کشاورزی استان آذربایجان شرقی بودند که نمونۀ آماری بر اساس توصیه های استفاده از مدل های تأییدی برابر 250 نفر تعیین شد. به منظور جمع آوری داده ها از پرسش نامۀ محقق ساخته بر اساس مدل پارادایم و مقوله های فرعی و مفاهیم مرحلۀ کیفی پژوهش استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل عاملی تأییدی استفاده گردید. نتایج بخش کمی پژوهش نشان داد که همۀ مدل های تأییدی به شکل مناسبی تدوین شده است.

پژوهشِ توصیفی- همبستگی حاضر، با هدف بررسی عوامل مؤثر بر مشارکت روستاییان شرق شهرستان رامهرمز در اجرای طرح های آبیاری انجام گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه بود که روایی ظاهری آن را پانلی از متخصصان شامل استادان علوم ترویج و آموزش کشاورزی بررسی کردند و اصلاحات لازم صورت گرفت. پایایی پرسش نامه نیز با محاسبۀ ضریب آلفای کرونباخ (83/0) تأیید شد. جامعۀ آماری تحقیق را 300 کشاورز دهستان حومۀ شرقی شهرستان رامهرمز تشکیل دادند که از میان آنها، 170 نفر با استفاده از فرمول کوکران به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد میان متغیرهای اعتماد اجتماعی، منزلت اجتماعی و تمایل با میزان مشارکت کشاورزان در طرح های آبیاری رابطۀ مثبت و معنی داری وجود دارد. بر پایۀ آزمون رگرسیون خطی گام به گام، متغیرهای اعتماد اجتماعی و تمایل افراد برای انجام کارهای جمعی 34/0 درصد از تغییرات میزان مشارکت کشاورزان در اجرای طرح های آبیاری را تبیین کردند.

این پژوهش با هدف بررسی عوامل مؤثر بر موفقیت کسب وکارهای تعاونی کشاورزی در شهرستان اسلام آباد غرب انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت داده ها، کمی و از نظر شیوۀ گردآوری داده ها توصیفی همبستگی بود. جامعۀ آماری را 273 نفر از اعضای هیئت مدیرۀ تعاونی های کشاورزی تشکیل دادند که از این میان، حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، برابر با 75 نفر محاسبه گردید و پاسخگویان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و موردمطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه بود که روایی آن به تأیید تعدادی از متخصصان گروه ترویج و توسعۀ روستایی دانشگاه ایلام و دست اندرکاران بنگاه های کسب وکار تعاونی رسید. پایایی پرسش نامه در زمینۀ عوامل فرهنگی اجتماعی، اقتصادی، روان شناختی، سیاستی- اداری و مهارت های مدیریتی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 82/0، 85/0، 77/0، 73/0 و 86/0  محاسبه گردید که نشان از مناسب بودن ابزار پژوهش داشت. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS  انجام گرفت. یافته ها نشان داد که عوامل پیش گفته رابطۀ مثبت و معنی داری با میزان موفقیت کسب وکارهای تعاونی داشته اند. تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که متغیرهای سیاستی- اداری و مهارت های مدیریتی 3/42 درصد از تغییرات متغیر وابستۀ موفقیت کسب وکارهای تعاونی را تبیین کرده اند.

این تحقیقِ توصیفی پیمایشی با هدف ارزیابی عملکرد تعاونی توسعۀ بصیرت شهرستان مراوه تپه استان گلستان انجام گرفت. جامعۀ آماری را 1100 نفر از اعضای تعاونی تشکیل دادند که به شیوۀ نمونه گیری تصادفی، 285 نفر از میان آنها به عنوان نمونۀ تحقیق انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه استفاده شد. روایی محتوایی و ظاهری پرسش نامه با نظر متخصصان ترویج و تعاون و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ و محاسبۀ ضریب مربوطه (91/0) تأیید شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت. یافته ها نشان داد در زمینۀ اجتماعی، عملکرد تعاونی در ایجاد ارتباط بهتر و قوی تر مردم با دولت؛ در زمینۀ اقتصادی، عملکرد تعاونی در افزایش کیفیت محصولات تولیدی در منطقه (زراعت، باغداری، دامداری و....)؛ در زمینۀ زیست محیطی، عملکرد تعاونی در کاهش استفادۀ بی رویه از منابع (آب، سوخت و..) موفق تر و بیشتر از سایر عوامل بوده است. نتایج مقایسۀ میانگین نشان داد اعضای مسن تر، با درآمد بیشتر، پرسابقه تر در کار کشاورزی و دارای تعداد دام بیشتر عملکرد کلی تعاونی را موفق تر ارزیابی کرده اند. همچنین بین ارزیابی اعضای تعاونی در مورد میزان دستیابی تعاونی به اهداف اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی تفاوت معنی داری وجود داشته است و آنها بیشترین و کمترین موفقیت تعاونی را به ترتیب، در زمینۀ اهداف اجتماعی و زیست محیطی دانسته اند.

هدف از این مطالعه، بررسی عوامل مؤثر بر عضویت دانشجویان دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه رازی در تعاونی دانشجویی از طریق مقایسۀ ویژگی های افراد عضو و غیرعضو این تعاونی بود. این پژوهش کمی با روش پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسش نامه انجام گرفت. جامعۀ آماری تحقیق حاضر را دانشجویان تمام مقاطع تحصیلی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه تشکیل دادند. در مجموع، با استفاده از فرمول کوکران، 108 نفر به روش نمونه گیری تصادفی، به عنوان نمونه، انتخاب شدند. یافته های رگرسیون لجستیک نشان داد که متغیرهای واردشده در گام چهارم مدل، شامل رشتۀ تحصیلی، تجربۀ کشاورزی، سن و خودکارآمدی، بین 4/55 تا 2/74 درصد از واریانس عضویت دانشجویان در تعاونی دانشجویی را تبیین و در این میان، تنها دو متغیر تجربۀ کشاورزی و سن به طور معنی داری عضویت در تعاونی دانشجویی را پیش بینی می کنند بدین صورت که با افزایش تجربۀ کشاورزی و کاهش سن دانشجویان، عضویت آنها در تعاونی کمتر می شود. در این مدل، تجربۀ کشاورزی و سن دانشجویان در مجموع، 1/90 درصد از عضویت و عدم عضویت دانشجویان را به درستی پیش بینی کردند. بر همین اساس، پیشنهاد شد با توجه به وجود فرصت هایی (همچون حضور استادان به عنوان کادر مدیریت و مشاوره، وجود زمین های زراعی و سیستم های آبیاری جدید) در دانشکد ه های کشاورزی، سیاست گذاران و مسئولان ذی ربط زمینۀ فعالیت دانشجویان در قالب تعاونی های دانشجویی را فراهم کنند.