نگین برات دستجردی

زمینه و هدف: شبکه جهانی اینترنت، به عنوان یکی از برجسته ترین فناوری های ارتباطی و اطلاعاتی، نمایانگر پیشرفت فناورانه انسان امروزی است که نقش آن در ایجاد تغییرات اجتماعی غیر قابل چشم پوشی است. هدف پژوهش، بررسی رابطه استفاده از شبکه های اجتماعی بر اعتیاد به اینترنت و افسردگی در بین دانشجویان بود. مواد و روش ها: نوع مطالعه، مقطعی از نوع همبستگی بود که به صورت پیمایشی اجرا شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور استان اصفهان تشکیل دادند. ابتدا رشته های موجود در دانشگاه پیام نور به سه گروه علوم انسانی، فنی مهندسی و پایه تقسیم بندی شد و با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی تعداد 345 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از پرسش نامه استاندارد افسردگی Beck، اعتیاد به اینترنت Young و پرسش نامه محقق ساخته استفاده از شبکه های اجتماعی جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شد. اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری همبستگی توسط نرم افزار SPSS نسخه 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بین استفاده از شبکه های اجتماعی و اعتیاد به اینترنت با ضریب 147/0 و سطح معنی داری 010/0 رابطه معنی داری وجود داشت، ولی بین استفاده از شبکه های اجتماعی و افسردگی با ضریب 55/0 و سطح معنی داری 332/0 رابطه معنی داری مشاهده نشد. همچنین بین استفاده از شبکه های اجتماعی و اعتیاد به اینترنت بر اساس متغیرهای جنسیت، سن و گروه تحصیلی، تفاوت معنی داری وجود داشت که این تفاوت در بین گروه های سنی و دختران و پسران معنی دار نبود، ولی در بین گروه های تحصیلی، اعتیاد به اینترنت در رشته های گروه علوم پایه کمتر از سایر رشته ها در گروه های علوم انسانی و فنی مهندسی بوده است. نتیجه گیری: استفاده از اینترنت به دلیل جذابیت های کاذبی که برای کاربران ایجاد می کند، به آرامی آن ها را به خود معتاد می سازد و می تواند نیازهای روانی و هیجانی آن ها را تأمین نماید. بنابراین جایگزین نمودن شبکه های اجتماعی روی اینترنت به جای حضور و تعامل با افراد در دنیای واقعی، باعث خواهد شد که ارتباطات اجتماعی و عاطفی کاربران مختل شود.

در دهة اخیر رشد سریع اینترنت بر بسیاری از جنبه های زندگی بشر از جمله روش های ارتباطی آن ها تأثیر گذاشته است. یکی از مظاهر این تأثیر در گرایش جوانان به ازدواج از طریق اینترنت، در سال های اخیر، مشاهده می شود. در این مقاله علل گرایش به ازدواج اینترنتی در بین دانشجویان بررسی می شود. پژوهش حاضر توصیفی ـ پیمایشی است. جامعة آماری همة دانشجویان دانشگاه اصفهان که در سال تحصیلی 1391 - 1390 در رشته های فنی ـ مهندسی، علوم انسانی، و علوم پایه مشغول به تحصیل بودند، بوده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 384 محاسبه شد که به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای از سه دانشکدة فنی ـ مهندسی، علوم انسانی، و علوم پایه انتخاب شدند. با استفاده از روش پیمایشی و استخراج و تحلیل داده ها این نتیجه حاصل شد که عوامل فردی، خانوادگی، اجتماعی ـ فرهنگی، مذهبی، اقتصادی، و تکنولوژیکی با گرایش به ازدواج اینترنتی در بین دانشجویان مرتبط بوده است که عامل اجتماعی ـ فرهنگی بالاترین و اقتصادی کم ترین علل گرایش به ازدواج های اینترنتی در بین دانشجویان بوده است.

هدف پژوهش حاضر ارائه الگویی ساختاری از رابطه بین نگرش به فناوری اطلاعات و ارتباطات و توانمندسازی در آنها با توجه به نقش واسطه ای خودتنظیمی، دانش و آگاهی مدیران مقطع متوسطه شهر اصفهان است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مدیران مدارس متوسطه دخترانه شهر اصفهان، به تعداد 250 نفر تشکیل می دهد که به علت محدود بودن، از روش سرشماری استفده شد. روش پژوهش توصیفی- همبستگی است. ابزار پژوهش پرسش نامه محقق ساخته بر اساس متغیرهای پژوهش می باشد که از پنج مولفه توانمندسازی در استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات ، دانش و آگاهی از فناوری ها، خودتنظیمی در استفاده از فناوری ها و میزان استفاده از فناوری ها تشکیل شده است. به منظور بررسی روایی پرسش نامه از روایی صوری استفاده شد و به منظور بررسی پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید. داده ها با استفاده از روش تحلیل عاملی تاییدی و تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار آماری  SPSSو PLS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد نگرش به استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات اثری مستقیم و مثبت و معنادار بر میزان استفاده از آن ها دارد و این متغیر نیز به نوبه خود اثری مستقیم و مثبت و معنادار در استفاده از آنها دارد. علاوه بر این مشاهد شد که این دو متغیر نیز اثری مستقیم، مثبت و معنادار بر توانمندسازی در استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات دارند. همچنین مشاهده شد که خودتنظیمی و دانش و آگاهی از فناوری اطلاعات و ارتباطات نقشی واسطه ای در ارتباط بین نگرش به فناوری اطلاعات و ارتباطات و توانمندسازی در استفاده از آنها دارد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش دینداری و هوش معنوی بر عملکرد تحصیلی دانشجویان با توجه به تفاوت های جنسیتی بود. طرح پژوهش از نوع غیرآزمایشی یا توصیفی بود. نمونه پژوهش شامل 150 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه اصفهان (70 دختر و 80 پسر) بود که با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده بودند. ابزارهای مورد استفاده شامل مقیاس سنجش دینداری (RAS) و پرسشنامه هوش معنوی (SIQ) بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه و تحلیل واریانس چند متغیری تحلیل شد. یافته ها نشان دهنده وجود تأثیر دینداری بر هوش معنوی و مؤلفه چهارگانه آن بود ( (p≤01 . دینداری بر عملکرد تحصیلی دانشجویان تأثیر معناداری نداشت، در حالی که هوش معنوی پیش بینی کننده قدرتمندی برای عملکرد تحصیلی دانشجویان بود. نمره های دانشجویان دختر در هوش معنوی و دینداری بالاتر از دانشجویان پسر بود. براساس یافته ها می توان نتیجه گرفت دینداری می تواند به رشد هوش معنوی کمک کرده، آن را تسهیل کند.

رشد سریع شبکه های سایبری دانشجویان را با اطلاعات و برنامه های متنوعی روبه رو ساخته و تغییرات گوناگونی در عرصه های مختلف زندگی آنان ایجاد کرده است که بدون تردید یکی از حوزه های تأثیر پذیر آن، هویت و فرهنگ است. لذا هدف اصلی از انجام پژوهش، بررسی نقش شبکه های سایبری بر هویت فرهنگی دانشجویان است. روش تحقیق از نوع پیمایشی می باشد و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه اصفهان مشغول به تحصیل در سال 91-1390 بود که از میان آنها 200 نفر به صورت خوشه ای تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه محققق ساخته که دارای سؤال هایی مربوط به متغیرهای تحقیق بود و روایی و پایایی آن تأیید شد، به دست آمد. اطلاعات مندرج در پرسشنامه از طریق آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار Spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بین میزان، انگیزش و اهداف استفاده از شبکه های سایبری و هویت فرهنگی دانشجویان رابطه معنی داری وجود دارد . مهمترین اهداف استفاده از شبکه های سایبری اهداف اجتماعی، ارتباطی، فردی و فرهنگی بوده است. همچنین، بین استفاده از شبکه های سایبری و هویت فرهنگی بر اساس متغیرهای جنس،مقطع تحصیلی و سن دانشجویان رابطه معناداری وجود داشت.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین استفاده از شبکه اجتماعی فیس بوک و سلامت اجتماعی دانشجویان دانشگاه اصفهان است. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه اصفهان مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 92-1391 است که از میان آن ها با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی تعداد 300 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته که دارای سؤال هایی مربوط به متغیرهای پژوهش است و روایی و پایایی آن تأیید شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بین استفاده از شبکه اجتماعی فیس بوک و سلامت اجتماعی دانشجویان رابطه معنادار معکوس وجود دارد. همچنین از بین زیر مقیاس های سلامت اجتماعی، زیر مقیاس های انسجام اجتماعی – پذیرش اجتماعی- انطباق اجتماعی و شکوفایی اجتماعی رابطه منفی معناداری با استفاده از شبکه اجتماعی فیس بوک داشتند و تنها زیر مقیاس مشارکت اجتماعی رابطه مثبت معناداری با استفاده از شبکه فیس بوک داشته است.

هدف پژوهش، پیش بینی عملکرد تحصیلی دانشجویان دوره های الکترونیکی دانشگاه های شهر اصفهان بر اساس مهارت های فراشناختی و هوش هیجانی آنان بود. نمونه پژوهش شامل 250 نفر از دانشجویان دوره های الکترونیکی دانشگاه های پیام نور، اصفهان، علوم پزشکی و صنعتی اصفهان بود که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های هوش هیجانی و حالت فراشناخت استفاده گردید. برای تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد (با استفاده از نرم افزار SPSS). یافته ها نشان داد دو مؤلفه مدیریت خود و خودآگاهی از هوش هیجانی=0/228, T=3/514 ,P≤0/0) β و=0/145, T=2/253, P≤0/05) β( (و سه مؤلفه آگاهی فراشناختی، بررسی خود و راهبردهای شناختی از فرا شناخت =0/298 , T=5/725, P≤0/01)β و=0/110 , T=2/147 , P≤0/05 β و =0/257, T=4/890 , P≤0/01β( (پیش بینی کننده های معناداری برای عملکرد تحصیلی دانشجویان هستند. یافته ها حاکی از اهمیت پرورش هوش هیجانی و توانایی های فراشناختی در نظام آموزش عالی است که به دنبال آماده سازی یادگیرندگان برای رویارویی با چالش های بزرگ و کوچک جهان آینده است.

یکی از اهداف اصلی در آموزش مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات، پرورش مهارت های تفکر انتقادی است. تفکر انتقادی برای زیستن اندیشمندانه و سازگاری با تغییرات و تحولات سریع اجتماعی ضروری است. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه میان استفاده از ابزارهای فناوری اطلاعات و ارتباطات با میزان گرایش به تفکر انتقادی در دانشجویان آموزش از راه دور بود. روش پژوهش توصیفی پیمایشی بود. جامعه آماری دانشجویان پیام نور (آموزش از راه دور) شهر اصفهان بودند که 100 نفر آنها به طور تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابراز گردآوری داده ها، پرسشنامه استفاده از ICT و پرسشنامه گرایش به تفکر انتقادی کالیفرنیا بود. یافته ها نشان داد میانگین نمره های کل گرایش به تفکر انتقادی دانشجویان 31/276 بود که نشان دهنده گرایش متزلزل است. همچنین میان میزان آشنایی با ابزارهای فناوری اطلاعات و ارتباطات، اهداف علمی- پژوهشی و اهداف آگاهی از اخبار و اطلاعات با گرایش به تفکر انتقادی رابطه معناداری مشاهده شد.

هوش معنوی بیانگر مجموعه ای از توانایی ها، ظرفیت ها و منابع معنوی می باشد که کاربست آنها در امور مخنلف زندگی از جمله تحصیل می تواند موجب افزایش انطباق پذیری افراد و توانابی آن ها در فعالیت های مختلف شود. بنا بر تحقیقات انجام شده افرادی که هوش معنوی بالاتری دارند در فعالیت های خود نستوه تر، واجد پشتکار، طالب پیشرفت بیشتری می باشند لذا هدف از پژوهش حاضر پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانشجویان دوره های مجازی بر اساس نستوهی، هوش معنوی و جنسیت آنان بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. نمونه پژوهش شامل 150 نفر از دانشجویان آموزش از راه دور بود که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه هوش معنوی (کینگ، 2008) و پرسشنامه سنجش نستوهی (بشارتی، 1387) بود. داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان دهنده رابطه معناداری بین هوش معنوی و نستوهی کلی در دانشجویان با ضریب همبستگی نسبتاً متوسط و در سطح معناداری 97% بود (0/03 > P و 0/224= r ) همچنین از بین زیرمؤلفه های نستوهی، بعد تعهد و کنترل با هوش معنوی کلی با ضریب همبستگی متوسط و در سطح اطمینان 99% ( P ≤ 0/001و 0/03 = r ) و زیرمؤلفه های مقابله با مشکلات، سجایای اخلاقی و خودآگاهی با ضریب همبستگی متوسط و در سطح اطمینان 98% رابطه معناداری داشت ( P ≤ 0/002و 0/251 = r ). در بررسی تفاوت های جنسیتی نیز تفاوت معناداری بین دختران و پسران مشاهده شد و میانگین دختران در هوش معنوی و پسران در نستوهی بالاتر بود. بین جنسیت و نستوهی با پیشرفت تحصیلی هم رابطه معناداری وجود داشت.

استفاده از تنآوا به عنوان یک ابزار تکنولوژی سیار برای کمک به فرایند یاددهی- یادگیری می تواند بسیار مؤثر باشد لذا هدف پژوهش بررسی نقش استفاده از تنآوا برخودکارآمدی تحصیلی فراگیران در یادگیری زبان انگلیسی از دیدگاه اساتید و مدرسان زبان انگلیسی می باشد. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل دبیران زبان انگلیسی مقطع دبیرستان استان اصفهان می باشد که با روش نمونه گیری تصادفی تعداد 200 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بود. داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی توسط نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان دادکه بین نقش، نوع و میزان استفاده از تنآوا برخودکارآمدی تحصیلی فراگیران در یادگیری زبان انگلیسی در رابطه معناداری وجود دارد. ( P≤0/05 ) همچنین بین نوع و میزان استفاده از تنآوا بر خودکارآمدی تحصیلی فراگیران در یادگیری توانش های چهارگانه زبان انگلیسی (خواندن- نوشتن- شنیدن و گفتن) رابطه معناداری وجود دارد. ( p≤0/05 ) بر اساس یافته ها می توان نتیجه گرفت از امکانات و نقش های تنآوا در جهت بهبود فرایند درسی و بالا بردن کیفیت یادگیری زبان انگلیسی می توان استفاده کرد.

آموزش از راه دور موقعیت جدیدی را برای آموزش شاغلان و کسانی که نمی توانند برای یادگیری در مدارس و دانشگاه ها حاضر شوند، فراهم ساخته است لذا هدف اصلی این پژوهش امکان سنجی آموزش های مجازی در ارتقاء بهره وری منابع انسانی سازمان آموزش و پرورش استان اصفهان بوده است. بدین منظور تأثیرات، تهدیدات، فرصت ها، نقاط قوت و ضعف اجرای دوره های مجازی در سازمان آموزش و پرورش بررسی شده است. نوع پژوهش توصیفی- پیمایشی است. برای حصول منظور، ابتدا با بررسی ادبیات تحقیق و مصاحبه با صاحبنظران متغیرهای مورد نظر مشخص شد و سپس بر این اساس پرسشنامه محقق ساخته ای تهیه شد و در بین گروه 141 نفری از کارشناسان و متخصصان بخش فناوری آموزشی و آموزش مجازی توزیع شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج آزمون T نشان داد که دوره های مجازی بر ارتقاء بهره وری منابع انسانی در سازمان آموزش و پرورش تأثیر داشته است ( 01 /0 < p و 0/05 p< ) . همچنین از میان فرصت ها (میزان مهارت مجریان دوره های مجازی)، تهدیدات (عدم وجود زیرساخت های ارتباطی قوی مثل اینترنت پرسرعت و شبکه فیبر نوری)، نقاط قوت (ایجاد انگیزه در بین کارکنان آموزش و پرورش با تشویق و تقدیر) و نقاط ضعف (فقدان محتوای جذاب و مؤثر آموزشی در اجرای دوره های مجازی) بالاترین میانگین را در بین متغیرهای مورد بررسی داشتند.

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر کمی و کیفی تدریس ریاضی پایه ششم به شیوه معکوس بر بازده های یادگیری حیطه شناختی بود.پژوهش از نظر هدف جزء پژوهش های کاربردی و ازنظر روش از نوع ترکیبی بود که در دو مرحله کیفی و کمی انجام شد.در روش کمی،از شیوه شبه آزمایشی استفاده شد و در روش کیفی از مصاحبه های نیمه ساختارمند و مشاهده استفاده شد.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر پایه ششم منطقه پیربکران بود.نمونه شامل 16 نفر از دانش آموزان دختر و پسر پایه ششم بودند. مباحث درس ریاضی به دو شیوه عادی و معکوس با استفاده از پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه کنترل و آزمایش تدریس شد. داده های حاصل بخش کمی در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی مورد تحلیل قرار گرفت و در بخش کیفی،مصاحبه های دانش آموزان،والدین و آموزگار کدگذاری و مقوله بندی شد.یافته های پژوهش نشان داد نمرات دانش آموزان در بازده های سطحی و ساده حیطه شناختی،در آموزش به شیوه معکوس و عادی تفاوت معناداری در دو روش نداشتند اما روش معکوس بر ارتقا نمرات دانش آموزان دختر و پسردر بازده های پیچیده و عمیق حیطه شناختی تأثیر داشت و موجب بهبود عملکرد دانش آموزان در بازده های پیچیده و عمیق حیطه شناختی میشد همچنین آموزش با روش معکوس بر مؤلفه های یادشده بر دختران و پسران تأثیر متفاوت معناداری نداشت،علاوه بر این، استقلال دانش آموزان در یادگیری ریاضی و فعالیت دانش آموزان در منزل در کلاس معکوس افزایش داشتند؛همچنین معضل کمبود زمان تدریس به صورت حضوری را به ویژه در دوران همه گیری بیماری کرونا برطرف کرد.

امروزه ارتقای کیفیت آموزش وپرورش، ضرورتی بسیار مهم محسوب می شود که به دلایل متعددی همچون کاهش بودجه، نبود امکانات آموزشی مناسب، پایین بودن سطح دانش و مهارت دانش آموختگان، مطالب گسترده کتاب ها، یکنواختی در کلاس درس و بی انگیزه بودن دانش آموزان مورد توجه دولت، مردم و همچنین، معلمان قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر بازی وارسازی بر عملکرد حل مسئله، انگیزه و درگیری در درس ریاضی دانش آموزان دختر چهارم ابتدایی منطقه شاهین شهر استان اصفهان در سال تحصیلی 1401- 1400 انجام گرفت. این پژوهش از نوع کاربردی بوده و روش آن شبه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری، تمام دانش آموزان کلاس چهارم منطقه شاهین شهر بوده است. روش نمونه گیری نیز از نوع تصادفی خوشه ای چندمرحله ای است که درنهایت30 دانش آموز به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (15 نفر) و آزمایش (15 نفر) قرار گرفتند. به منظور گردآوری داده ها، از آزمون محقق ساخته سنجش حل مسئله دانش آموزان در درس ریاضی فصل کسرها پایه چهارم ابتدایی، پرسشنامه انگیزش یادگیری Hu et al, 2016)) و پرسشنامه درگیری تحصیلی  Reeve,) 2013) استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و به کمک نرم افزار SPSS-23 تحلیل شد. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد بازی وارسازی بر عملکرد حل مسئله، انواع انگیزه و درگیری تحصیلی دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی مؤثر بوده است (05/0>p). باتوجه به نتایج به دست آمده، می توان گفت که بازی وارسازی بر عملکرد حل مسئله، انگیزه سطحی، انگیزه پیشرفت و انگیزه عمیق و همچنین، بر انواع درگیری تحصیلی (درگیری رفتاری، شناختی، عاطفی و عاملی) دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی در درس ریاضی تأثیر مثبت دارد. باتوجه به این نتایج، پیشنهاد می شود معلمان بازی وارسازی را به عنوان یکی از راهبردهای مؤثر در آموزش ریاضیات در این پایه به کار بگیرند.  

هدف پژوهش حاضر، تبیین موضع رسانه در سند تحول بنیادین آموزش وپرورش در راستای استخراج مضامین تربیت رسانه ای با تکیه بر تأملات ژان فرانسوا لیوتار و ژان بودریار در مقام دو تن از برجستگان پست مدرن است. با توجه به چالش های رسانه نوین، پست مدرنیسم به خوانش انتقادی امپریالیسم روشنگرانه مدرن، به طور عام و رسانه مدرن به طور خاص می پردازد. پارادایم پژوهش کیفی، روش جمع آوری داده ها اسنادی و روش تحلیل داده ها، تحلیل مضمون است. یافته های پژوهش حاکی از اهمیت توجه سند تحول به رسانه تربیتی و تربیت رسانه ای است. توجه به جایگاه رکنی رسانه، هماهنگی و مشارکت تربیتی و تولید هدفمند در حوزه درون سازمانی، دسترسی و بهره گیری و مواجهه فعالانه با رسانه های نوین در حوزه برون سازمانی آموزش وپرورش ازجمله راهبردهای ارائه شده هستند. در گام بعدی، دیدگاه لیوتار و بودریار براساس مؤلفه های گام اول، میزان و نوع دسترسی به دو دسته سازنده و مخرب تقسیم بندی شدند. نسبیت گرایی معرفتی، آشنایی با فنون اقناع، شگردهای تبلیغات و رویکرد انتقادی به پیام های رسانه ای در مواجهه فعالانه مطرح شدند. درنهایت از منظر تولید هدفمند، پلورالیسم فرهنگی و پذیرش تفاوت ها، پویایی درونی و سنخیت با نیازهای جامعه بررسی شدند. یافته های پژوهش نشان می دهند کاربست مضامین اندیشمندان پست مدرن در راستای تربیت رسانه ای، متناسب با معیارهای سند تحول بنیادین امری ممکن و لازم است.

بازی های آموزشی دیجیتال اخیرا تحقیقات زیادی را به خود اختصاص داده اند و پژوهشگران این زمینه از اثربخشی آنها استقبال کرده اند. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی داستان و خودتوضیحی بازی دیجیتال بر یادگیری، درگیری تحصیلی و انتقال یادگیری در درس ریاضی دانش آموزان پایه اول ابتدایی انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان کلاس اول شهر تبریز می باشد که انتخاب مدرسه بصورت مدرسه دردسترس انجام شد و نمونه گیری دانش آموزان بصورت تصادفی بود که در سه گروه آزمایش یک (16 دانش آموز) و آزمایش دو (16 دانش آموز) و گروه کنترل (19 دانش آموز) قرار گرفتند. برای گردآوری داده های مربوط به متغیر های یادگیری و انتقال یادگیری از آزمون محقق ساخته و برای متغیر درگیری تحصیلی از پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو و تی سینگ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. تحلیل یافته های پژوهش نشان داد داستان بازی دیجیتال بر یادگیری، درگیری تحصیلی و انتقال یادگیری تأثیر دارد همچنین خودتوضیحی بازی دیجیتال بر یادگیری و انتقال یادگیری تأثیر دارد اما بین خودتوضیحی بازی دیجیتال با درگیری تحصیلی تأثیری یافت نشد. بنابراین در طراحی بازی های آموزشی برای افزایش اثربخشی آنها می توان قابلیت های آموزشی داستان و خودتوضیحی را مورد استفاده قرار داد.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی پیشران های برنامه درسی آموزش عالی علمی – کاربردی با روش فراترکیب به منظور طراحی الگویی آینده نگر در برنامه درسی آموزش عالی علمی کاربردی انجام شده است. در پژوهش حاضر 24 پژوهش مرتبط با موضوع، در پایگاه های مختلف علمی از سال 2013 تا 2023 استخراج شده که با استفاده از الگوی هفت مرحله ای سندلوسکی و باروسو مورد بررسی قرار گرفته است. با تحلیل محتوای آن ها مفاهیم و مقوله های مربوط استخراج گردید و میزان اهمیت و اولویت مفاهیم با روش آنتروپی شانون تعیین شده است. بر اساس یافته های پژوهش 49 مفهوم در قالب 12 مقوله شناسایی شدند. مقوله های (توسعه مهارت، مدیریت کلاس، محتوا، روش ها و الگوهای تدریس، ارائه بازخورد مدرسین ، فضای آموزشی، سنجش و ارزشیابی، رویکردهای تدریس، شغلی، سیاسی، فرهنگی، زیست محیطی) به ترتیب ضریب اهمیت در بین مقوله های برنامه درسی آموزش عالی علمی - کاربردی هستند. نتیجه اولیه یافته های این پژوهش نشان می دهد که برای طراحی الگویی در برنامه درسی آموزش عالی علمی کاربردی، به پیشران های توسعه مهارت، مدیریت کلاس، محتوا، روش ها و الگوهای تدریس، ارائه بازخورد مدرسین، فضای آموزشی، سنجش و ارزشیابی، رویکردهای تدریس، شغلی، سیاسی، فرهنگی، زیست محیطی و اثرگذاری و اثرپذیری آنها بر روی یکدیگر باید توجه کرد.