سعید جعفری

در این پژوهش نقش سرمایه انسانی در توسعه پایدار از طریق بررسی همزمان سه معادله ی رشد اقتصادی، مصرف انرژی و انتشار CO2 با استفاده از روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) طی دوره زمانی 2014-1971 بررسی و تحلیل شده است. در همین راستا و با هدف بهبود تبیین مفهوم سرمایه انسانی در این الگوی معادلات همزمان از شاخص سرمایه انسانی مبتنی بر متوسط سال های تحصیل و بازدهی های آموزش استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که سرمایه انسانی در ایران به دلیل عدم توجه به آموزش های کاربردی، کیفیت آموزش و به کارگیری در موقعیت های شغلی نامتناسب با تحصیلات نه تنها منجر به افزایش رشد اقتصادی نشده است بلکه با اخلال در روند تخصیص بهینه منابع و اتلاف منابع، کاهش رشد اقتصادی را نیز به همراه داشته است. همچنین نتایج مؤید نقش سرمایه انسانی در کاهش مصرف انرژی و در نتیجه کاهش انتشار آلودگی از طریق گسترش فناوری های کارا و کاهنده انرژی است. از طرفی افزایش سرمایه گذاری سبب افزایش رشد اقتصادی در ایران شده است؛ اما در روند رشد و مصرف انرژی به ملاحظات زیست محیطی توجهی صورت نپذیرفته است. در نهایت نتایج نشان دهنده ی آن است که افزایش رانت های نفتی در ایران در مقادیر پایین، سبب کاهش رشد اقتصادی شده است درحالی که در مقادیر بالا، افزایش رشد را به همراه داشته است؛ بنابراین علائمی از بروز پدیده "نفرین نفت" در ایران حداقل در مقادیر کم رانت های نفتی وجود دارد.

فرآیند جهانی شدن برای هر کشوری می تواند مزایا و معایبی را به همراه داشته باشد. در فرآیند جهانی شدن اقتصاد، فعالیت ها و تغییرات اقتصادی کشورها در قالب جهانی تعریف می شود و محصور به مرزهای یک کشور نیست. نقش توسعه ی مالی نیز در مباحث مربوط رشد و سرمایه گذاری انکارناپذیر است؛ چراکه رشد اقتصادی بیشتر در گرو سرمایه گذاری خصوصی و سرمایه گذاری خصوصی در گرو توسعه ی بازار مالی است. این مقاله با استفاده از معادلات سیستمی اقتصاد کلان و برآورد به روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM)، به بررسی تأثیر توسعه ی مالی بر فرآیند جهانی شدن اقتصاد در ایران طی دوره ی 2007-1965 می پردازد. همچنین در این مقاله از متغیر اعتبارات داخلی اعطا شده به بخش خصوصی به عنوان شاخص توسعه ی مالی استفاده شده است. براساس نتایج به دست آمده، افزایش توسعه ی مالی از طریق گسترش اعتبارات بانکی به بخش خصوصی می تواند سبب افزایش 11/0 درصدی سرمایه گذاری خصوصی و در نتیجه افزایش رشد اقتصادی شود؛ رشد اقتصادی نیز می تواند سبب افزایش 65/1 درصدی صادرات و 73/1 درص دی واردات شده و از این طریق شرایط مناسب برای تسریع در فرآیند جهانی شدن را فراهم آورد. بنابراین می توان گفت که توسعه ی مالی می تواند از کانال رشد اقتصادی، سبب تسریع در فرآیند جهانی شدن شود.

هدف از تحقیق حاضر، ارائه مدل مدیریت رسانه های ورزشی با رویکرد توسعه دیپلماسی ورزشی بود. روش تحقیق از نوع کیفی، شیوه داده بنیاد و رویکرد تحلیل سیستماتیک می باشد. جامعه آماری شامل مدیران سازمان های ورزشی، اصحاب رسانه ورزشی و اساتید دانشگاه بودند و نمونه گیری به صورت گلوله برفی صورت گرفت. جهت جمع آوری اطلاعات از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده گردید، که محقق با انجام 17 مصاحبه به اشباع نظری رسید. روائی سؤالات مصاحبه مرحله به مرحله توسط خبرگان تأئید قرار گرفت و پایایی سؤالات از طریق پایایی باز آزمون 94 درصد بدست آمد. با تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار مکس کیودی ای، 465 کد اولیه، 51 مقوله فرعی و 13 مقوله اصلی بدست آمد و طی سه مرحله کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی، مدل تحقیق طراحی گردید. مقوله ها بر اساس الگوی پرادایمی اشتراوس و کوربین در محورهای عوامل علی، زمینه ای، مداخله گر، راهبردها و پیامدها قرار گرفتند. نتایج نشان داد، دیدگاه راهبردی و تعامل گرایی، موجب رشد اقتصادی، رشد فرهنگی و شهرت بین المللی و در نهایت جهانی سازی و دستیابی به قدرت نرم خواهد شد. بنابراین مسئولین باید با ایجاد برنامه ساختارمند و هدفمند، جهت مدیریت رسانه های ورزشی بکوشند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مصرف رسانه ای بر رفتار حامی محیط زیست با نقش میانجی آگاهی زیست محیطی دانشجویان علوم ورزشی استان سیستان و بلوچستان بود. روش پژوهش، توصیفی-پیمایشی بود و جامعه آماری همه دانشجویان علوم ورزشی استان سیستان و بلوچستان بودند که 271 نفر به عنوان نمونه آماری از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسش نامه استاندارد مصرف رسانه ای محمودیان و همکاران (2015)، پرسش نامه آگاهی زیست محیطی سی و همکاران (2022) و پرسش نامه رفتار حامی محیط زیست ون و دیو (2022) بود. برای بررسی روایی پرسش نامه ها از روایی های صوری و محتوایی استفاده شد. داده ها از طریق روش مدل سازی معادله ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل تحلیل شد. تحلیل های مدل سازی معادله ساختاری، برازندگی الگوی پیشنهادی را تأیید کرد. نتایج حاکی از اثرات مثبت و مستقیم مصرف رسانه ای و آگاهی زیست محیطی بر رفتار حامی محیط زیست بود. همچنین اثر مثبت و غیرمستقیم مصرف رسانه ای از طریق آگاهی زیست محیطی بر رفتار حامی محیط زیست دانشجویان علوم ورزشی نشان داده شد. با توجه به نتایج پژوهش، یکی از روش های ترغیب دانشجویان برای درگیری در رفتارهای فرانقش برای رفتار حامی محیط زیست، بهبود و ارتقای آگاهی زیست محیطی از طریق استفاده از ظرفیت رسانه های اجتماعی و ملی است.

مقدمه:  دسترسی عادلانه و مناسب همه شهروندان به خدمات عمومی از اصول اولیه برنامه ریزی است که با پیدایش رویکردهای عدالت محور در دهه های اخیر اهمیت فراوانی یافته است و رسیدن به آن در جامعه روستایی مستلزم بررسی و شناخت منابع و امکانات در این مناطق است.هدف:  هدف پژوهش حاضر سنجش میزان عدالت فضایی در توزیع شاخص های توسعه پایدار در مناطق روستایی است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی- تحلیلی است که رویکرد حاکم بر آن از نوع کمی است.روش شناسی:  در این تحقیق جهت گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای بهره گرفته شد. به منظور تحلیل موضوع چارچوبی از هشت شاخص در ۵۴ گویه با اتکا به آمارنامه رسمی سرشماری نفوس و مسکن و فرهنگ آبادی های سال ۱۳۹۵ استفاده گردید که با استفاده از روش AHP وزن دهی شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها و رتبه بندی روستاها از روش تصمیم گیری ویکور و تاپسیس و در نهایت میانگین رتبه ها استفاده گردید. همچنین برای تحلیل توزیع شاخص ها از ضریب پراکندگی بهره گرفته شد. جامعه آماری پژوهش حاضر ۴۴ روستای شهرستان اردبیل است.قلمرو جغرافیایی پژوهش:  قلمرو جغرافیایی شامل ۴۴ روستای شهرستان اردبیل می باشد .یافته ها و بحث:  یافته ها بیانگر این است الگوی توزیع فضایی شاخص های توسعه در روستاهای شهرستان اردبیل نامتعادل است به گونه ای که از بین ۴۴ روستای مورد مطالعه، دو روستا خیلی خوب، ۱۶ روستا در سطح خوب، ۱۸ روستا در سطح متوسط، پنج روستا در سطح ضعیف و سه روستا در سطح خیلی ضعیف قرار داشتند.نتیجه گیری: نتایج ضریب پراکندگی نیز نشان دهنده نابرابری در توزیع شاخص ها است و بیشترین نابرابری در توزیع شاخص های مراکز بهداشتی- درمانی، نمایندگی پخش نفت سفید و جایگاه سوخت است. برای بهبود توسعه و دستیابی به عدالت فضایی پیشنهاد می گردد شاخص های بهداشتی، زیرساختی و ... از توزیع مناسبتری برخوردار گردد تا توسعه پایدار در مناطق روستایی به سمت رشد متوازن هدایت گردد.

هدف: این پژوهش با هدف تحلیل نظام مند بستر و سیستم جذب و حفظ حمایت و خیریه به ورزش زنان در استان تهران انجام شد.روش شناسی: روش پژوهش کیفی و از نوع تحلیل مضمون بود. اطلاعات پژوهش از بخش منابع انسانی (خبرگان و متخصصان) و منابع اطلاعاتی (اسناد، مقالات، طرح ها، گزارش های سازمانی، دانشگاهی و رسانه ای مرتبط) استخراج شد. روش نمونه گیری از نوع هدفمند (براساس معیارهای مشخص) بود. مبنای برآورد نمونه گیری نیز بر حسب رسیدن به اشباع نظری بود (96 منبع اطلاعاتی، 26 نفر مصاحبه).یافته ها: نتایج نشان داد که مفاهیم مستخرج از مصاحبه و مطالعه نظری در 310 مولفه (کدگذاری اول)، 44 مقوله (کدگذاری دوم) و 17 تم فرعی و 8 تم اصلی (کدگذاری سوم) چارچوب بندی شدند. سطوح هشتگانه مدل مفهومی شامل بستر محیطی، سطح ظرفیت ها، سطح چالش ها، سطح سیستم، سطح تقسیم کار و همکاری سازمان ها، سطح مدیریت فرآیند، سطح راهبردها و سطح پیامدها بود.نتیجه گیری: براساس نتایج تحقیق می توان گفت فرآیند جذب و حفظ حامیان و خیّرین به ورزش متأثر از بستر محیطی و قابلیت های ساختاری بوده و نیازمند اتخاذ راهبردهای مناسب و مشارکت بین سازمانی جهت بهره گیری از ظرفیت ها و تعدیل چالش ها است تا بتواند به نتایج مورد انتظار برسد.

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی استراتژی ها، راهکارها و فرایندهای حفاظت ورزشکاران ملی بود. روش تحقیق حاضر از نوع تحقیقات کیفی و به صورت تحلیل مضمون بوده و جامعه آماری شامل خبرگان (مسئولان کمیته ملی المپیک، مدیران فدراسیون، پژوهشگران دانشگاهی، فعالان رسانه، ورزشکاران و مربیان تیم های ملی) هستند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند بوده و مصاحبه نیمه ساختاریافته با 18 مشارکت کننده تا اشباع نظری صورت گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تکنیک کدگذاری و از نرم افزار NVivio استفاده شد. یافته ها نشان داد حفاظت ورزشکار شامل 113 مفاهیم بوده که در 22 مضمون فرعی و سه مضمون اصلی استراتژی ها شامل، نهادمحور و ساختارگرا، جامعه گرا و مشارکت محور، عملکردمحور و کیفیت گرا، فن محور و دانش گرا؛ راهکارها شامل، نهادی و حقوقی، مدیریتی و ساختاری، اجرایی و فرایندی، بین سازمانی، نگرشی و رفتاری، اجتماعی و فرهنگی، رسانه ای و فضای مجازی، خدمات و عملکرد، فنی و تخصصی، فناوری و سیستم، علمی و پژوهشی و منابع انسانی و فرایندها شامل، سیاست گذاری و برنامه ریزی، اجرا و پشتیبانی، نظارت و بهبود عملکرد، پیشگیری از بروز سوءاستفاده، شناسایی و کنترل سوءاستفاده، جبران و حمایت از قربانیان دسته بندی می شوند. پژوهش حاضر اولین مطالعه صورت گرفته درزمینه حفاظت ورزشکاران ملی بوده و بخشی از شکاف عظیم این حوزه در تحقیقات داخلی را برطرف کرده است. همچنین، دیدگاهی منسجم و لیست جامعی از استراتژی ها، راهکارها و فرایندهای حفاظت ورزشکاران ملی را برای سازمان های سطح کلان و خرد، سیاست گذاران و مدیران در همه سطوح و ورزشکاران ارائه داده است.

هدف پژوهش حاضر ارائه مدل تبیین موانع و پیشران های توسعه اجتماعی در برنامه های سازمان های ورزش برای توسعه و صلح (SDP) بود. این تحقیق با روش تحقیق کیفی و با ماهیت اکتشافی-بنیادی انجام شد. از طریق روش نمونه گیری هدفمندِ معیارمحور و براساس مصاحبه های عمیق، داده های تحقیق جمع آوری شد. مشارکت کنندگان (جامعه) در پژوهش، جمعی از خبرگان شامل اساتید دانشگاه در حوزه علوم ورزشی، علوم اجتماعی و رفتاری، اقتصاد و توسعه و کارشناسان خبره کمیسیون ملی یونسکو ایران و کارشناسان خبره کمیته ملی المپیک و مدیران ارشد معاونت تربیت بدنی و سلامت وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم و مدیران ارشد و کارشناسان خبره وزارت ورزش و جوانانی که آشنایی کامل با مباحث توسعه و به ویژه توسعه اجتماعی از طریق ورزش داشتند، بودند (تعداد نمونه درمجموع 19 نفر). داده ها براساس نظریه داده بنیاد و با رویکرد کلاسیک داده ها (رویکرد گلیزری) و استفاده از نرم افزار مکس کیودا، کدگذاری و تجزیه وتحلیل شدند. مطابق نتایج پژوهش، مدل توسعه اجتماعی مبتنی بر سه مقوله اصلی تعریف شد. مقوله محوری توسعه اجتماعی از طریق ورزش شامل مقوله های فرعی مسئولیت جمعی اجتماعی، صلح پایدار، بهبود کیفیت ارتباطات اجتماعی، تغییرات اجتماعی-ورزشی برنامه ریزی شده، برابری و عدالت، یکپارچگی و انسجام اجتماعی، و بهزیستی فردی و جمعی بود. همچنین تحلیل داده ها نشان داد، موانع یا محدودیت های توسعه اجتماعی از طریق ورزش از ترکیب محدودیت منابع، بدبینی به ورزش، تعارض بین سازمانی، خلأ دانش، اشتباهات برنامه ریزی، مسائل مدیریتی، مسائل قانونی، مسائل اجرایی، تبعیض جنسیتی، مسائل سیاسی، مسائل فرهنگی-اجتماعی و مشکلات اقتصادی ایجاد شده است. درمقابل، پیشران ها تلفیقی از شایسته گزینی، شبکه سازی، برنامه راهبردی، رهبری اشتراکی، جریان سازی، آگاهی بخشی و آموزش، فرهنگ سازی، مهندسی مجدد و حمایت بود. با توجه به نتایج تحقیق پیشنهاد می شود، شبکه ای منسجم از سازمان ها و نهادهای مرتبط با توسعه، به ویژه توسعه اجتماعی از طریق ورزش با رویکرد رهبری اشتراکی تشکیل شود تا بتوان مداخلات برنامه ریزی شده ورزشی-اجتماعی را با سیاستی منسجم پیش برد.