سید مصطفی طیبی ثانی

سؤال اصلی مقاله این است که گردشگری ورزشی چگونه می تواند به ارمغان آورنده ی توسعه ای پایدار برای شهر مشهد باشد؟ مطالعه حاضر از نوع اکتشافی و مبتنی بر روش توصیفی- تحلیلی است. برای جمع آوری داده ها و اطلاعات، از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. در روش میدانی پرسشنامه تهیه و داده ها و اطلاعات مورد نظر جمع آوری شده است. با توجه به پیمایشی بودن تحقیق، از روش نمونه گیری تصادفی استفاده و به جامعه آماری تعمیم داده شده است. به دلیل این که موضوع تحقیق تخصصی است و تحلیل آن به علم و تجربه نسبتاً بالا نیاز دارد در نتیجه برای جامعه آماری تحقیق شامل اساتید مدیریت ورزشی و جهانگردی، دانشجویان ارشد و دکترای مدیریت ورزشی، دانشجویان ارشد و دکترای گردشگری(توریسم) و نیز مدیران آژانس های برگزار کننده تورهای مسافرتی و تورگردانان و راهنماهای گردشگران شهر مشهد است. برای تعیین حجم نمونه آماری از روش نمونه گیری کوکران استفاده شد. بر اساس این روش ۳۷۱ نفر به عنوان نمونه آماری مشخص شد. سنجش پایایی پرسشنامه با بهره مندی از روش آلفای کرونباخ انجام شد که مقدار آن برابر ۷۸/0 به دست آمد. اطلاعات به دست آمده از طریق نرم افزار SPSS طبقه بندی شده و با استفاده از آزمون ناپارامتری کای اسکوئر معنی داری شاخص ها مشخص و تحلیل های مورد نظر صورت گرفته است.

هدف از این تحقیق، بررسی پیامدهای گرمایش جهانی بر زیرساخت های ورزش اسکی در سالیان آتی می باشد. این تحقیق از نوع توصیفی - تحلیلی است که به طریق مدل سازی و با استفاده از نرم افزار Matlab انجام شده است تا از این طریق امکان برگزاری مسابقات ورزشی و تورهای گردشگری در 28 سایت فعال و پرکاربرد اسکی در سال های 2030 و 2050 ارزیابی گردد. سناریوهای مورد بررسی، خط تراز برف قابل اتکا در محدوده پایین تر و بالاتر از 1500 متری از سطح دریا بوده است. نتایج نشان داد که با ادامه روند کنونی، برخی از مناطق کوهستانی در اروپا با خطر جدی مواجه می شوند. این اثرات ممکن است حتی در کشورهایی نظیر آلمان و اتریش، به دلیل ارتفاع پایین تر تفریح گاههای اسکی آنها، شدیدتر باشد. در اتریش خط کنونی برف با تغییر اقلیم در 30 تا 50 سال آینده 200 تا 300 متر بالاتر خواهد رفت. در صورتی که خط تراز برف از 1200 به 1500 متر افزایش یابد، از تعداد پیست های اسکی استاندارد کاسته خواهد شد. همچنین اگر این تراز به بالاتر از 1500 متری برسد، تعداد تفریح گاههای اسکی در منطقه آلپ به 63% تقلیل خواهد یافت و تنها 44% مناطق اسکی را می توان به عنوان با برف قابل اتکا نامید.

: هدف از این مقاله، ارزیابی ریسک زیست محیطی فضاهای ورزشی روباز در ارتباط با پهنه بندی آلاینده های  هوا با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS می باشد. این تحقیق به لحاظ زمان اجرا، از نوع مقطعی و به لحاظ خروجی ها، از نوع کاربردی می باشد. جامعه آماری فضاهای ورزشی روباز شمیرانات تهران و  نمونه آماری ۱۶ مجموعه ورزشی روباز در منطقه مطالعاتی با مقیاس متوسط تا بزرگ است. داده های ایستگاههای سنجش آلودگی در پیرامون منطقه، به روش کریجینگ، برای بازه زمانی ۵ ساله درون یابی شدند. از شاخص کیفیت هوا (AQI) به عنوان استاندارد، جهت تطبیق داده ها استفاده گردید. رویهم گذاری لایه ها با استفاده از نرم افزار ArcGIS, 9.2 انجام شد. مدل ویلیام فاین نیز به عنوان ابزار ارزیابی ریسک مورد استفاده قرار گرفت. کیفیت هوا در شش ماهه دوم بازه زمانی مورد نظر، اندکی نسبت به شش ماهه اول پایین تر بوده است. رتبه ریسک ۲۵۰ بوده که نشانگر وضعیت اضطراری و «سطح ریسک متوسط» است و لازم است تا توجهات لازم در اسرع وقت صورت گیرد.بخش زیادی از مجموعه های ورزشی روباز در شمیرانات تهران، در معرض آلاینده های هوا قرار دارند و با توجه به آسیب پذیری ورزشکاران در شرایط آلودگی شدید هوا، لازم است تا با اتخاذ راهکارهای مدیریتی به ارتقای کیفیت این نوع از کاربری های شهری همت گماشت. Abstract The purpose of this research is to assessment the environmental risk of outdoor sports spaces in relation to the zoning of air pollution using the GIS. This research is of a practical type in terms of the type of cross-sectional and in terms of outcomes. The statistical population of the study is the sports spaces of Shemiranat in Tehran, and a sample of 16 open-field sports complexes in a medium to large scale study area. Data from 6 air pollutants (carbon monoxide, sulfur dioxide, nitrogen dioxide, ozone and suspended particulates) were extracted from raw materials from the Air Pollution Monitoring Center and Tehran Air Quality Control Company. Unification integration, transformation and summarization of data. The data of pollution sensing stations around the region, by Kriging method, were interpolated for a time interval of 5 years. The air quality index (AQI) was used as the standard for data alignment. Layering overlay was performed using ArcGIS 9.2 software. The William Fine model was also used as a risk assessment tool.The air quality in the second six months was slightly lower than the first six months. The risk rating is 250, indicating the state of emergency and the "average risk level", and it is necessary to take the necessary attention as soon as possible. A large part of outdoor sports complexes in Shemiranat, Tehran, are exposed to air pollutants and due to the vulnerability of athletes in the case of severe air pollution, it is necessary to adopt quality management solutions to improve the quality of these types of urban applications.

پژوهش حاضر با هدف مطالعة عوامل مؤثر در بهبود ظرفیت سازی سازمان های ورزشی به منظور پاسخ گویی به مسئولیت اجتماعی، با کاربرد نظریة سه شاخگی طراحی و اجرا شد. پژوهش حاضر ازنوع پژوهش های توصیفی- تحلیلی بود که به صورت میدانی انجام شد. جامعة آماری پژوهش حاضر، مدیران سازمان های ورزشی استان خراسان رضوی شامل مدیران بخش معاونت پرورشی، تربیت بدنی و سلامت سازمان آموزش وپرورش، مدیران سازمان ورزش وجوانان استان خراسان رضوی و همچنین، برخی صاحب نظران در حوزة مسئولیت اجتماعی در استان خراسان رضوی بودند. براساس روش گلوله برفی، 19 نفر به عنوان نمونه مشخص شدند. ابزار پژوهش حاضر پرسش نامة پژوهشگرساخته ای حاوی 15 سؤال بود. روایی این پرسش نامه به تأیید هشت تن از اساتید دانشگاهی مدیریت ورزشی رسید. پایایی این پرسش نامه برابر با 86/0 مشخص شد. برای انتخاب رتبه بندی این عوامل از روش تاپسیس استفاده شد. همة روند تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار بی. تی. تاپسیس اسلور انجام شد. نتایج نشان داد که ایجاد شاخص برای ارزیابی سازمان ها در حوزة مسئولیت اجتماعی با ضریب نزدیکی 9847/0، مهم ترین عامل درمیان عوامل مؤثر در بهبود ظرفیت سازی سازمان های ورزشی به منظور پاسخ گویی به مسئولیت اجتماعی بود. به صورت کلی، تدوین و ایجاد استانداردها و شاخص هایی در سازمان های ورزشی برای ارزیابی و بررسی برنامه ها و فعالیت های این سازمان ها درخصوص مسئولیت اجتماعی، به عنوان یک مسئلة مهم درک می شود.

هدف این مقاله ارزیابی میزان ریسک زیست محیطی مجموعه ها و فضاهای ورزشی شمال شرق تهران بر اساس پهنه بندی آلودگی هوا با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS و ارائه الگویی برای مدیریت این ریسک است . جامعه آماری مقاله 48 مورد از فضاهای ورزشی شمال شرق تهران است. مراحل انجام پژوهش به این صورت است که ابتدا داده های مربوط به شش شاخص آلاینده هوا (منو اکسید کربن، دی اکسید گوگرد، دی اکسید ازت، ازن و ذرات معلق) به صورت خام از مرکز پایش آلودگی هوا و شرکت کنترل کیفیت هوای تهران جمع آوری و مورد تحلیل قرار می گیرد. سپس با توجه به وزن هر آلاینده و بر اساس درونیابی به روش کریجینگ به تفکیک رستر مربوطه تولید و کلاس بندی بر اساس محدوده حداقل و حداکثر انجام می شود. در نهایت بر اساس جدول شاخص کیفیت هوا طبقه بندی سطح اهمیت ایمنی بهداشتی نیز صورت می گیرد و نقشه مربوطه تهیه و در ادامه اقدام به روی هم گذاری لایه موقعیت مکانی مجموعه های ورزشی و لایه های پهنه بندی آلاینده ها خواهد شد. نتایج مقاله نشان می دهد که 22 مجموعه ورزشی از 48 مجموعه مورد مطالعه کانون های دریافت کننده بیشترین بار آلودگی هستند. ارزیابی ریسک زیست محیطی مجموعه های ورزشی با توجه به آلاینده های هوا ، بر اساس روش ویلیام فاین عدد ریسک 300 را نشان می دهد که نشان دهنده سطح ریسک بالا است. بنابراین نیازمند انجام اقدامات اصلاحی فوری برای کنترل ریسک است. Abstract The purpose of this paper is to assess the environmental risk of the Northeastern sport complexes and sports spaces based on the zoning of air pollution using the GIS Geographic Information System (GIS) and provide a model for managing this risk. The statistical population of the article is 48 items of sports spaces in north east of Tehran. The research process is based on the fact that data from six air pollutant indicators (carbon monoxide, sulfur dioxide, nitrogen dioxide, ozone and particulate matter) raw materials collect from the Air Pollution Monitoring Center and Tehran air Quality Control Company and analyzed. Then according to the weight of each pollutant and based on interpolation in the Kriging method the corresponding raster is produced and categorized based on the minimum and maximum range. Finally, according to the air quality index table, the classification of the level of importance of health safety will be done and the relevant map will be prepared and then proceed to align the location layer of the sports complexes and the layers of pollutant zoning. The results of the paper show that 22 sports complexes from 48 study groups are the most polluting centers receiving. Environmental risk assessment of sports complexes with regard to air pollutants, based on William Fein's method. Risk number 300 shows which represents a high risk level. Therefore, it needs to take immediate corrective measures to control the risk.

هدف پژوهش حاضر، ارزیابی میزان موفقیت سامانه وزارت ورزش و جوانان بر اساس مدل دلون و مکلین بود. این تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی و از نظر هدف، کاربردی بوده و به صورت میدانی و پرسشنامه ای انجام گرفته است. با استفاده از قانون سر انگشتی جهت تحلیل معادلات ساختاری حداقل حجم نمونه 320 نفر بود. لذا 350 پرسشنامه در میان کارمندان و مدیران توزیع و در نهایت 329 پرسشنامه عودت داده شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه دلون  و مک لین (2003) استفاده شد. برای سنجش پایایی از ضریب همبستگی آزمون- پس آزمون و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که به ترتیب 82/0 و 90/0 به دست آمد. برای سنجش روایی پرسشنامه نیز از روش صوری و محتوای استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی تأییدی جهت ارائه و تأیید مدل در محیط نرم افزار Amos 20 وSPSS   استفاده شد. نتایج همبستگی نشان داد که در سطح معناداری 99/0 درصد، میان متغیرهای اصلی همبستگی وجود دارد که این امر امکان تحلیل های بیشتر را فراهم می کند. نتایج نشان داد که کیفیت سامانه اطلاعات، کیفیت اطلاعات و کیفیت خدمات وزارت ورزش  با استفاده کاربر از سیستم و رضایت کاربر مرتبط است. همچنین کیفیت سامانه با مزایای خالص ارتباط دارد و کیفیت اطلاعات و کیفیت خدمات بر  مزایای خالص از طریق استفاده کاربر و رضایت کاربر از سامانه تأثیر گذارند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که موفقیت سامانه اطلاعات مدیریت بر اساس مدل دلون و مک لین می تواند بر تسریع در امور و بالا بردن راندمان مؤثر باشد.

تحقیق حاضر از نوع کاربردی می باشد که با هدف تعیین و ارزیابی آسایش حرارتی در شهرستان گرمسار و به منظور شناسایی زمان های مناسب برای فعالیت های گردشگری در این شهرستان براساس شرایط اقلیمی انجام گرفته است. برای تعیین اقلیم گردشگری، از دو شاخص کمی اولگی (Olgyay) و عدم آسایش (DI) و برای تعیین تناسب نوع گردشگری با اقلیم از مدل بهمن پور و همکاران (2012) استفاده گردید. بدین منظور داده های آماری مربوط به دما و رطوبت نسبی محدوده مطالعاتی در بازه زمانی 25 سال اخیر مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفت. نتایج بیانگر آن بوده است که براساس شاخص اولگی، ماههای فروردین، اردیبهشت و مهر در زون آسایش حرارتی قرار دارند و بهترین زمان ها برای گردشگری ورزشی در منطقه مطالعاتی می باشند. از سوی دیگر، تیر و مرداد به دلیل گرمای بالا و آذر، دی، بهمن و اسفند به دلیل سرمای زیاد زمان های مناسبی برای گردشگری ورزشی در فضای باز نمی باشند. از سوی دیگر، براساس شاخص عدم آسایش نیز، ماههای تیر و مرداد، شهریور، آذر، دی، بهمن و اسفند زمان های مناسبی برای گردشگری نمی باشند. این امر نشان دهنده لزوم توجه جدی به شاخص ها و پارامترهای اقلیمی در تعیین آسایش حرارتی و زمان بندی مناسب برای فعالیت های گردشگری ورزشی می باشد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر چابکی سازمانی بر توانمندسازی سازمانی با توجه به نقش میانجی توانمندسازی روان شناختی بود.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان رضوی بود که با توجه به تعداد محدود جامعه آماری، کل جامعه به عنوان نمونه آماری پژوهش (200 نفر) انتخاب شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Smart PLS3 استفاده شد. یافته ها نشان داد که چابکی سازمانی اثر مثبت معنی داری بر توانمندسازی روان شناختی و توانمندسازی سازمانی دارد. همچنین، توانمندسازی روان شناختی دارای اثر مثبت معنی دار بر توانمندسازی سازمانی بود. نتایج مربوط به اثر غیرمستقیم چابکی سازمانی بر توانمندسازی سازمانی از طریق توانمدسازی روان شناختی نیز مورد تأیید قرار گرفت.

هدف از این مطالعه، تعیین ظرفیت برد تفرجی و ورزشی منطقه کوهستانی درکه است. ظرفیت برد بیانگر حداکثر تعداد کاربرانی است که از یک منطقه ورزشی و یا تفرجی در یک زمان معین بدون ایجاد تغییر در محیط، استفاده می کنند. بدین منظور، با تعیین سه نوع ظرفیت برد فیزیکی، واقعی و موثر تلاش گردید تا مبنای کمی قابل اعتمادی برای تصمیم گیری و برنامه ریزی در راستای توسعه پایدار، در اختیار برنامه ریزان و طراحان این گونه فضاها قرار گیرد. در ابتدا؛ با استفاده از ثبت نقاط زمینی (GPS) و تهیه نقشه کاربری اراضی با استفاده از ابزار GIS، 153هکتار از منطقه به عنوان عرصه های مفید و قابل استفاده انتخاب گردید. در گام بعد، از طریق بررسی سوابق، اخذ آرای کاربران و مبانی نظری تحقیق، پارامترهای مورد نیاز استخراج و محاسبه گردیدند. پنج عامل محدود کننده و یازده پارامتر زیرمجموعه آن به عنوان ضریب در محاسبه ظرفیت برد واقعی سایت مطالعاتی استفاده شدند. به منظور امتیازدهی به پارامترهای توانمندی مدیریتی سایت، پرسشنامه محقق ساخته (طیفی لیکرت) در اختیار کاربران با سابقه (384 نفر) قرار داده شد. در این میان، بیشترین امتیاز متعلق به فروشگاههای مواد غذایی (7/4) و کمترین امتیاز متعلق به سیستم امدادرسانی منطقه (1/1) بوده است. در نهایت، ظرفیت برد فیزیکی، واقعی و موثر سایت مطالعاتی به ترتیب (1224000، 137700 و 72981) نفر در روز برآورد گردید. بنابراین؛ با توجه به بالا بودن ظرفیت برد موثر سایت مطالعاتی، مدیریت منطقه باید برنامه ریزی را به نحوی انجام دهد تا علاوه بر استفاده از کاربری های موجود، تضمین بهره برداری پایدار نیز ایجاد شود.

هدف از این تحقیق تحلیل ابعاد بازاریابی تجربی شامل محیط فیزیکی و تعاملات انسانی بر ارزش اجتماعی ادراک شده گردشگران در مجموعه های ورزشی تفریحی آبی بود که به روش توصیفی – همبستگی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه گردشگران حاضر در مجموعه های ورزشی تفریحی آبی شهر مشهد بود که ازاین بین 405 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار اندازه گیری تحقیق شامل پرسشنامه استاندارد والز (2009) بود که پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ با ضریب 91/0 مورد تأیید قرار گرفت. داده های پژوهش با بهره گیری از آزمون های آمار توصیفی و روش های آم ار اس تنباطی تحلیل عاملی تأییدی و معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای اس پی اس اس و لی زرل تحلی ل شدند. نتایج تحقیق نشان می دهد که بعد محیط فیزیکی شامل: طراحی و معماری محیط، حفظ و نگهداری و عوامل فیزیولوژیکی و محیط زیست و بعد تعاملات انسانی شامل: اطمینان و امنیت، پاسخگویی مناسب، حرفه ای گری و مراقبت و توجه، بر ارزش اجتماعی ادراک شده گردشگران مؤثر هستند. استفاده از این نتایج می تواند با افزایش کیفیت و ارتقای استانداردها در بخش محیط فیزیکی و تعاملات انسانی، رضایت مشتریان از مجموعه های ورزشی تفریحی را بالاتر برده و موجبات رونق بیشتر گردشگری شهری را فراهم آورد.

سابقه و اهداف: هدف کلی پژوهش حاضر طراحی و برازش الگوی ساختاری تاثیر عدالت سازمانی بر تعهد شغلی با نقش واسطه ای دلبستگی شغلی در کارکنان فدراسیون های ورزشی بود. موادو روش ها: این پژوهش به روش توصیفی- همبستگی در نمونه ای 410 نفری از کارکنان فدراسیون های ورزشی انجام شد. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های عدالت سازمانی کالکیت، دلبستگی شغلی ادواردز و تعهد شغلی آلن مایر استفاده شده است که همگی از حیث روایی صوری و پایایی مورد تایید قرار گرفتند. تحلیل داده ها بوسیله ضریب همبستگی، تحلیل عاملی تاییدی و مدلسازی معادلات ساختاری در نرم-افزارهای SPSS و لیزرل، انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که عدالت سازمانی بطور معنی داری، تغییرات تعهد شغلی(68 درصد)، و دلبستگی شغلی(72 درصد) کارکنان را تبیین می کند(01/0>P) و همه ابعاد عدالت سازمانی شامل عدالت توزیعی، رویه ای و مراوده ای باعث افزایش دلبستگی شغلی کارکنان می شوند. همچنین، دلبستگی شغلی، بطور معنی داری تغییرات تعهد شغلی(74 درصد) را تبیین می کند(004/0=P). بعلاوه، نتایج مربوط به مدل ساختاری نشان داد که دلبستگی شغلی نقش واسطه ای معنی داری را در بین مؤلفه های عدالت سازمانی و تعهد شغلی کارکنان ایفا می کند(01/0>P). همچنین تحلیل شاخص های برازش مدل ساختاری تحقیق حاکی از این بود که مدل تحقیق دارای برازش مناسب و لذا توانایی بالایی در اندازه گیری متغیر اصلی تحقیق است. استنتاج: براساس نتایج پژوهش حاضر، تلاش روئسای فدراسیون ها در جهت برخورد یکسان با کارمندان (نظریه تساوی حقوق) و برقراری عدالت در محیط کاری می تواند آنان را به شغلشان دلبسته کرده و موجبات وفاداری کارمندان به سازمان و ارتقای تعهد شغلی آنان را فراهم نماید.

شهر تهران به عنوان یکی از آلوده ترین شهرهای جهان شناخته شده است که این آلودگی ناشی از سیستم نادرست شهرسازی، رشد و توسعه ناهمگون و بدون ارزیابی می باشد. در این شرایط در صورتی که بتوان الگوی قابل اطمینانی برای پیش بینی وضعیت آتی آلاینده های موجود در هوای شهر ارائه داد، می توان با شناخت دقیق تری از آلاینده ها، راهکارهای مناسبی را از منظر مدیریت پایدار شهری اتخاذ نمود. هدف از انجام این تحقیق، پهنه بندی آلاینده های شاخص هوا در ارتباط با مجموعه های ورزشی شرق تهران (مناطق 4،7،8،13) می باشد. بدین منظور، داده های ایستگاه های سنجش آلودگی در پیرامون منطقه به روش کریجینگ، برای بازه زمانی 6 ساله (97-1390) درون یابی شدند. به عنوان استاندارد، از شاخص کیفیت هوا (AQI) استفاده گردید. رویهم گذاری لایه ها با استفاده از نرم افزار ArcGIS, 9.2 انجام شد. نتایج نشان داد که تغییرپذیری غلظت این آلاینده در ایستگاه های مختلف متفاوت است و پراکنش آلاینده ها در محدوده مطالعاتی از الگوی یکسان و مشابهی پیروی نمی کند. شدیدترین درجه آلودگی در ایستگاه ستاد بحران (49/90) ثبت گردیده است. بیشترین تعداد روزهای هوای پاک در ایستگاه گلبرگ (488 روز) و کمترین آن در ایستگاه ستاد بحران (160 روز) مشخص شده است. همچنین، ایستگاه ستاد بحران دارای بیشترین تعداد روز با کیفیت هوای «ناسالم» و «ناسالم برای گروه های حساس» می باشد. در این میان، ایستگاه دروس دارای تعداد روزهای آلوده کمتری بوده است. در نهایت، 22 مجموعه ورزشی در محدوده مطالعاتی در معرض آلودگی شدید هوا قرار دارند.  

بخش عمده ای از مجموعه های ورزشی رو باز شهر تهران در منطقه شمیرانات واقع شده اند که در فصول مختلف پذیرای تعداد زیادی از ورزشکاران هستند. این در حالی است که آلایندگی هوای شهر تهران در این منطقه نسبت به سایر نقاط شهر به ویژه از نظر آلاینده های ازن و دی اکسید نیتروژن از وضعیت بدتری برخوردار است. هدف از انجام این مقاله، ارزیابی مکانی و سنجش پایداری زیست محیطی مجموعه های ورزشی شمیرانات با توجه به پهنه بندی آلودگی هوای شهر تهران است. سؤال اصلی مقاله این است که تا چه اندازه در مکان یابی و سنجش پایداری زیست محیطی مجموعه های ورزشی شمیرانات به پهنه بندی آلودگی هوای شهر تهران توجه شده است؟ نتایج این مقاله نشان می دهد که کیفیت هوای منطقه شمیرانات نسبت به سایر نقاط شهر تهران از نظر آلودگی از وضعیت بدتری برخوردار است و این در حالی است که در منطقه مورد مطالعه، بخش زیادی از مجموعه های ورزشی روباز قرار دارند. برای انجام این پژوهش داده های ایستگاه های سنجش آلودگی در پیرامون منطقه، به روش کریجینگ، برای بازه زمانی ۵ ساله درون یابی شدند. از شاخص کیفیت هوا (AQI) به عنوان استاندارد، جهت تطبیق داده ها استفاده گردید. روی هم گذاری لایه ها با استفاده از نرم افزار ArcGIS, 9.2 انجام شد.  

ورزش به عنوان بزرگترین پدیده اجتماعی جهانی، در زندگی انسان ها نقش بسیار مهمی دارد. در واقع، ورزش از ملزومات زندگی معاصر گردیده و بخشی از فرهنگ و هویت ملل محسوب می شود. ورزش نوعی بازی سازمان یافته و هدفمند است که در آن حرکت ها به منظور تقویت قوای جسمانی، افزایش روحیه و کسب مهارت اجرا می شود. بدیهی است که برنامه راهبردی در رسیدن به این اهداف، نقش مهمی را ایفا می کند. پژوهش حاضر با هدف تدوین برنامه راهبردی ورزش قهرمانی استان سمنان با روش ترکیبی SWOT و AHP انجام شد. روش تحقیق، توصیفی– پیمایشی است و برای تعیین گزینه های درخت سلسله مراتبی از نظرات خبرگان و صاحب نظران ورزش قهرمانی استان سمنان، کتاب ها و مقالات مرتبط و مباحث مطرح در جلسات شورای راهبردی در این زمینه استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش 250 نفر متشکل از 73 نفر از مدیران و روسای هیئت های ورزشی، 43 نفر از کارشناسان ستادی و روسای ادارات ورزش و جوانان شهرستان ها، 42 نفر از داوران و مربیان شاغل در لیگ های برتر رشته های ورزشی، 63 نفر از قهرمانان ورزشی و 29 نفر از صاحب نظران ورزش استان سمنان بود که حجم نمونه با توجه به جدول مورگان 152 نفر تعیین گردید. پس از اعلام فراخوانی، از جامعه آماری خواسته شد تا عوامل داخلی (قوت و ضعف) و عوامل خارجی (فرصت و تهدید) در ورزش قهرمانی استان سمنان را اعلام نمایند و پس از شناسایی و دسته بندی نظرات، پرسشنامه مخصوص به روش ای اچ پی طراحی گردید. روایی محتوایی پرسشنامه توسط متخصصان و صاحبنظران تایید شد و پایایی آن نیز با آلفای کرونباخ 89/0 به دست آمد. برای تحلیل و تعیین وزن نسبی داده های توصیفی از نرم افزار SPSS و برای تحلیل سلسله مراتبی از نرم افزار AHP Master استفاده گردید. در بخش نظر سنجی نیز 152 نفر به عنوان نمونه آماری به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. نتایج پژوهش نشان داد که بالاترین رتبه در بخش قوت ها به هیئت های ورزشی ساماندهی شده و منسجم در استان(321/0) و پایین ترین رتبه مربوط به وجود نیروی انسانی جوان و تحصیلکرده در سطح ادارات ورزش و جوانان استان سمنان(056/0) بود. در بخش ضعف ها، پایین بودن تعداد مدارس ورزش در سطح استان(509/0) بالاترین رتبه و عدم توجه به ورزش های پایه و نظام استعدادیابی علمی در ورزش استان سمنان(079/0)کمترین رتبه را کسب نمودند. در بخش فرصت ها، بالاترین رتبه به دیدگاه ها و رهنمودهای رهبران و مسئولان نظام(365/0) و کمترین رتبه وجود صنایع بزرگ و کوچک در استان (076/0) اختصاص داشت و در بخش تهدید ها، بالاترین رتبه مربوط به افزایش نرخ اعتیاد، طلاق و بزهکاری در استان سمنان(312/0) و کمترین رتبه مربوط به عدم وجود فرهنگ حمایت مالی از ورزش در حد انتظارات ورزشکاران(0654/0) بود. 

هدف اصلی تحقیق حاضر تدوین مدل راهبردی گردشگری(توریسم) ورزشی در راستای توسعه پایدار شهری مشهد است. سؤال اصلی مقاله این است که توسعه گردشگری(توریسم) ورزشی در شهر مشهد چگونه می تواند توسعه پایدار شهری را برای ساکنان به ارمغان بیاورد؟ مطالعه حاضر از نوع اکتشافی و مبتنی بر روش توصیفی- پیمایشی است. برای جمع آوری داده ها و اطلاعات، از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. در روش میدانی پرسشنامه تهیه و داده ها و اطلاعات مورد نظر جمع آوری شده است. با توجه به پیمایشی بودن تحقیق، از روش نمونه گیری تصادفی استفاده و به جامعه آماری تعمیم داده شده است. جامعه آماری تحقیق شامل اساتید مدیریت ورزشی و جهانگردی، دانشجویان ارشد و دکترای مدیریت ورزشی، دانشجویان ارشد و دکترای گردشگری(توریسم) و نیز مدیران آژانس های برگزار کننده تورهای مسافرتی و تورگردانان و راهنماهای گردشگران شهر مشهد است. برای تعیین حجم نمونه آماری از روش نمونه گیری کوکران استفاده شد. بر اساس این روش ۳۷۱ نفر به عنوان نمونه آماری مشخص شد. سنجش پایایی پرسشنامه با بهره مندی از روش آلفای کرونباخ انجام شد که مقدار آن برابر ۱۷۸/0 به دست آمد. اطلاعات به دست آمده از طریق نرم افزار SPSS طبقه بندی شده و با استفاده از آزمون ناپارامتری کای اسکوئر معنی داری شاخص ها مشخص و تحلیل های مورد نظر صورت گرفته است. نتایج مقاله نشان می دهد که توسعه گردشگری(توریسم) ورزشی در شهر مشهد توسعه اقتصادی پایدار شهر، پایداری اجتماعی شهر و نیز پایداری کالبدی زیست محیطی شهر تأثیرات مثبتی بر خواهد گذاشت.

پژوهش حاضر در پی بررسی فعالیت های تفریحی ورزشی فراغتی، درگیری فراغتی، عادات فراغتی شهروندان شهر مشهد و تاثیر آن بر انگیزه و رفتار گردشگری آنها در ایام تعطیل بود. روش تحقیق تحلیلی و همبستگی است. جامعه آماری، زنان و مردان بالای 18 سال ساکن در شهر مشهد (102/423/2 نفر) بود. 600 نفر به طور تصادفی خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. نرخ بازگشت پرسش نامه 79/0 بود. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه های مشارکت در فعالیت های تفریحی - ورزشی فراغتی، پرسش نامه درگیری فراغتی، پرسش نامه عادت فراغتی، پرسش نامه انگیزه گردشگری در ایام تعطیل و پرسش نامه رفتار گردشگری در ایام تعطیل استفاده شد. از آمار توصیفی، کلموگروف- اسمیرنف، همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی تاییدی، آلفای کرونباخ و آزمون معادلات ساختاری استفاده گردید. تحلیل ها در نرم افزار spss22 و liserel8.8 انجام شد. درگیری فراغتی در فعالیت های تفریحی ورزشی بر عادت فراغتی شهروندان شهر مشهد در طول ایام تعطیل تاثیر معناداری داشت. عادت فراغتی در فعالیت های تفریحی ورزشی بر انگیزه گردشگری شهروندان شهر مشهد در طول ایام تعطیل تاثیر معناداری نداشت. درگیری فراغتی در فعالیت های تفریحی ورزشی بر انگیزه گردشگری شهروندان شهر مشهد در طول ایام تعطیل تاثیر معناداری داشت. عادت فراغتی در فعالیت های تفریحی ورزشی بر رفتار گردشگری شهروندان شهر مشهد در طول ایام تعطیل تاثیر معناداری داشت. درگیری فراغتی در فعالیت های تفریحی ورزشی بر رفتار گردشگری شهروندان شهر مشهد در طول ایام تعطیل تاثیر معناداری نداشت. انگیزه گردشگری بر رفتار گردشگری شهروندان شهر مشهد در طول ایام تعطیل تاثیر معناداری نداشت.