محمدصادق قدیری

در ادبیات موجود و مفهوم سازی رفتار ورزشکاران عضو باشگاه های ورزشی، جنبه های روان شناختی-اجتماعی کمتر مورد توجه واقع شده است. پژوهش حاضر با هدف مطالعه نقش واسطه ای اعتماد و دلبستگی به عنوان دو متغیر روان شناختی در رابطه بین عوامل اجتماعی و تمایلات رفتاری ورزشکاران انجام شد. این پژوهش از نوع همبستگی و جامعه پژوهش شامل اعضای باشگاه های تناسب اندام شهر شاهرود بود که از بین آنها تعداد 199 تن به عنوان نمونه به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه ای محقق ساخته در شش بخش و مشتمل بر 25 گویه بود که عبارتند از: مسئولیت پذیری (سه گویه)، جو اخلاقی (پنج گویه)، کیفیت تعامل (پنج گویه)، دلبستگی به مکان (پنج گویه)، اعتماد (چهار گویه) و تمایل به تداوم عضویت (سه گویه). داده های جمع آوری شده با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری به شیوه حداقل مربعات جزئی تحلیل شد. نتایج نشان داد که کیفیت تعامل با ورزشکاران، مسئولیت پذیری و جو اخلاقی باشگاه بر هر دو متغیر دلبستگی و اعتماد تأثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین، تأثیر دلبستگی ورزشکاران به باشگاه بر تمایل به تداوم عضویت مثبت و معنادار است؛ اما، تأثیر اعتماد ورزشکاران بر تمایل به تداوم عضویت آنها معنادار نیست. به نظر می رسد که تأمین نیازهای روان شناختی و اجتماعی ورزشکاران و ایجاد اطمینان و تعلق درونی می-تواند استراتژی مؤثری برای تقویت رابطه و حفظ ورزشکاران در بلندمدت باشد.