مهدی زارع بهرام آبادی

مهدی زارع بهرام آبادی

مطالب

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴۱ تا ۴۵ مورد از کل ۴۵ مورد.
۴۱.

اثربخشی گروه درمانی پذیرش خویشتن به شیوه درایدن بر مؤلفه های سلامت عمومی معتادین مراکز ترک اعتیاد(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: سلامت عمومی اعتیاد گروه درمانی پذیرش خویشتن

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی روانشناسی روانشناسی انگیزش خود و تلاشهای آن
  2. حوزه‌های تخصصی روانشناسی حوزه های جدید روانشناسی روانشناسی سلامت
تعداد بازدید : ۱۱۶۱ تعداد دانلود : ۶۵۸
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی گروه درمانی پذیرش خویشن روی مؤلفه های سلامت عمومی افراد معتاد انجام شد. روش: جامعه آماری شامل افراد معتاد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهرستان همدان در سال 90-1389 بود که دوره سم زدایی را گذرانده و برای بهره مندی از خدمات روان درمانی به این مراکز مراجعه کرده بودند. از میان آنان 27 نفر داوطلب به عنوان نمونه انتخاب شد که تحت 10 جلسه، هر هفته یک و نیم ساعت گروه درمانی پذیرش خویشتن به شیوه درایدن قرار گرفتند. پیش و پس از اجرای گروه درمانی پذیرش خویشتن، آزمودنی ها توسط پرسشنامه سلامت عمومی 28 ماده ای آزمون شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تی گروه های همبسته به وسیله نرم افزارSPSS تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد گروه درمانی پذیرش خویشتن به شیوه درایدن بر کاهش علائم اضطرابی و افسردگی افراد معتاد مؤثر بود. نتیجه گیری: تغییر باورهای ناسالم به باورهای سالم، منجر به افزایش سلامت افراد معتاد می گردد.
۴۲.

اثربخشی برنامه بهبود بخشی ارتباط بر کیفیت رابطه والد- فرزندی در نوجوانان دختر خانواده های تک والدینی مادر سرپرست(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: خانواده تک والدینی برنامه بهبود بخشی ارتباط رابطه والد- فرزندی مادرهای سرپرست خانوار

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی روانشناسی روانشناسی رشد و تحول دوره نوجوانی
  2. حوزه‌های تخصصی روانشناسی مناسبات انسانی در محیط خانواده
تعداد بازدید : ۲۵۵۷ تعداد دانلود : ۱۲۳۶
مقدمه: برطرف ساختن مشکلات ارتباطی بین فرزندان و والد سرپرست در خانواده های تک والدینی یکی از اهداف اصلی برنامه های توانمند سازی خانوادگی و روان شناختی این دسته از خانواده ها است؛ لذا هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر برنامه بهبود بخشی ارتباط بر کیفیت رابطه والد- فرزندی نوجوانان دختر خانواده های تک والدینی مادر سرپرست بود. روش: جامعه آماری پژوهش شامل همه نوجوانان دختر 14 تا 18 ساله در خانواده های تک والدینی مادر سرپرست تحت پوشش یکی از مؤسسات خیریه شهر ری بود. از بین 34 نوجوان داوطلب شرکت در تحقیق بر مبنای مقیاس رابطه والد- فرزندی فرم مادر- فرزند و مصاحبه بالینی، در نهایت 18 نفر به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه (9 نفر در گروه آزمایشی و 9 نفر در گروه گواه). جایگزین شدند روی گروه آزمایش بر اساس برنامه بهبود بخشی ارتباط 8 جلسه گروهی اجرا شد و گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. تمام آزمودنی ها قبل و بعد از درمان، مقیاس رابطه والد- فرزندی فرم مادر- فرزند را تکمیل کردند. یافته ها: نتایج آزمون t برای مقایسه گروه های مستقل و ضریب تأثیر کوهن نشان داد که برنامه بهبود بخشی ارتباط اثر معنی داری بر کیفیت رابطه والد- فرزندی داشت. همچنین نتایج آزمون t نشان داد که برنامه بهبود بخشی ارتباط به طور اختصاصی تر باعث افزایش عاطفه مثبت و میزان ارتباط درگروه آزمایش شد و این تأثیر معنادار بود اما تأثیری بر مؤلفه های همانندسازی با مادر وعدم آزردگی/ سردرگمی نقش نداشت. نتیجه گیری: نتایج، اثربخشی برنامه بهبود بخشی ارتباط را بر بهبود رابطه والد- فرزندی در نوجوانان دختر خانواده های تک والدینی مادر سرپرست تأیید کرد.
۴۳.

مقایسه اثربخشی گروه درمانی پذیرش خویشتن به شیوه درایدن با آموزه های مجمع های معتادین گمنام روی مولفه های سلامت روانی معتادین(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: سلامت روانی آموزه های مجمع های معتادین گمنام گروه درمانی پذیرش خویشتن

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۶۰۰ تعداد دانلود : ۱۱۴۱
هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی گروه درمانی پذیرش خویشتن به شیوه درایدن در مقایسه با اثربخشی آموزه های مجمع های معتادین گمنام روی مولفه های سلامت روانی افراد معتاد بود. روش: این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع طرح مقایسه گروه های نابرابر بود. جامعه آماری شامل افراد معتاد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهرستان همدان درسال 1389 و 1390 بود. در بخش گروه درمانی 27 نفر به طور داوطلبانه به عنوان نمونه انتخاب شدند و تحت 10 جلسه، هر هفته یک و نیم ساعت گروه درمانی پذیرش خویشتن به شیوه درایدن قرار گرفتند. دربخش گروه معتادین گمنام نیز 37 نفر به طور داوطلبانه به مدت شش ماه در جلسات مجمع های معتادین گمنام شرکت کردند. در ابزارها از پرسشنامه سلامت عمومی استفاده شد که ابتدا در پیش آزمون و سپس در پس آزمون روی آزمودنی های هر دو گروه اجرا شد. یافته ها: نتایج نشان داد گروه درمانی پذیرش خویشتن به شیوه درایدن تأثیر مثبت معناداری روی مولفه های علائم اضطرابی، افسردگی و سلامت روان کلی افراد معتاد داشت. آموزه های مجمع های معتادین گمنام نیزتأثیر مثبت معناداری بر روی مولفه های علائم جسمانی، اضطرابی، افسردگی و سلامت روان کلی افراد معتاد داشت. سایر نتایج نشان داد میزان اثر بخشی آموزه های مجمع های معتادین گمنام در مقایسه با گروه درمانی پذیرش خویشتن تاثیر معنادار بیشتری بر کاهش علائم افسردگی افراد معتاد داشت. نتیجه گیری: شرکت در گروه های خودیاری معتادان گمنام و همچنین شرکت در گروه درمانی پذیرش خویشتن موجب افزایش سلامت روانی افراد معتاد می گردد.
۴۴.

اثربخشی بازی درمانگری گشتالتی در کاهش هراس اجتماعی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: بازی درمانگری گشتالتی هراس اجتماعی دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۶۵ تعداد دانلود : ۳۱۸
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی بازی درمانگری گشتالتی در کاهش هراس اجتماعی دانش آموزان پایة چهارم دبستان انجام شد. بدین منظور به روش نمونه برداری خوشه ای تصادفی از بین فهرست م دارس دخترانة منطقة دو آموزش و پرورش شهر تهران، دو مدرسه انتخاب و پس از اجرای فرم معلم سیاهة نشانة مرضی کودک (CSI-4؛ گادو و اسپیرافکن،1994) 12 دان ش آموز (میانگین= 11) انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مساوی آزمایشی و گ واه قرار داده شدند. طرح تحقیق از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. اعضای گروه آزمایشی 10 جلسه، به مدت یک ساعت و سی دقیق ه، تح ت بازی درمانگری گشتالتی به صورت گروهی قرار گرفتند. بع د از پایان جلسه های درمانگری، فرم معلم سیاهة نشانه مرضی به عنوان پس آزم ون در دو گ روه اج را شد. داده ها با است فاده از تحلی ل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که بازی درمانگری گشتالت ی سبب کاهش نمره های عامله ای تشخیص و شدت اختلال هراس اجتماعی در مرحلة پس آزمون می شود.
۴۵.

تاثیر آموزش ابراز وجود بر افزایش تمایزیافتگی دانش آموزان دختر دبیرستانی منطقه یک شهر تهران(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)

کلیدواژه‌ها: ابرازوجود تمایز یافتگی مقطع دبیرستان

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۷۲ تعداد دانلود : ۲۸۵
هدف از این پژوهش تعیین اثر آموزش ابراز وجود بر افزایش تمایز یافتگی دانش آموزان دختر دبیرستانی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مشغول به تحصیل در یکی از دبیرستان های دخترانه منطقه یک شهر تهران در سال تحصیلی 89-88 بود. حجم نمونه ی پژوهش حاضر 32 نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب گردید. ابزار اندازه گیری پرسشنامه تمایز یافتگی بود. سپس روش مداخله آموزش گروهی ابراز وجود در 10 جلسه 90 دقیقه ای در مورد گروه آزمایش انجام شد و گروه گواه آموزشی دریافت نکردند. برای تحلیل نتایج، از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که: سطح تمایز یافتگی، دانش آموزانی که آموزش ابراز وجود دریافت کرده بودند به طور معناداری بالاتر از دانش آموزانی بود که آموزش ابراز وجود دریافت نکرده بودند. سطح واکنش پذیری عاطفی، دانش آموزانی که آموزش ابراز وجود دریافت کرده بودند به طور معناداری پایین تر از دانش آموزانی بود که آموزش ابراز وجود دریافت نکرده بودند. سطح هم آمیختگی با دیگران، دانش آموزانی که آموزش ابراز وجود دریافت کرده بودند به طور معناداری پایین تر از دانش آموزانی بود که آموزش ابراز وجود دریافت نکرده بودند. بین سطح گریز عاطفی، دانش آموزانی که آموزش ابراز وجود دریافت کرده بودند با دانش آموزانی که آموزش ابراز وجود دریافت نکرده بودند، تفاوت معناداری وجود نداشت. بین سطح جایگاه من، دانش آموزانی که آموزش ابراز وجود دریافت کرده بودند با دانش آموزانی که آموزش ابراز وجود دریافت نکرده بودند، تفاوت معناداری وجود نداشت.

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان