فائزه اسدیان اردکانی

هدف این پژوهش، شناسایی عوامل مؤثر بر انتخاب رسانه در گردشگری است. این عوامل با استفاده از طیف وسیعی از ادبیات تحقیق در این حوزه و نظر خبرگان شناسایی شده و سپس رسانه ها با استفاده از تکنیک ویکور فازی در حوزه های گردشگری سلامت، گردشگری ورزشی و گردشگری آموزشی رتبه بندی شدند. در حوزه های مختلف گردشگری، اینترنت و تلویزیون به عنوان بهترین رسانه ها شناسایی شدند. بر اساس این رتبه بندی ها، مدیران گردشگری می توانند با تمرکز بر اطلاع رسانی از طریق اینترنت، زمینه ی جذب گردشگران را فراهم کنند. همچنین نمی توان از اهمیت تلویزیون در حوزه های مختلف گردشگری غافل ماند. بنابراین توسعه ی گردشگری با تمرکز بر نقش تلویزیون باید مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

زمینه و هدف: صنعت گردشگری در سال های اخیر رشد شایان توجهی داشته و از سنتی بودن، به سمت ساختاریافتگی، حرفه ای و جهانی شدن گام برداشته است. این پژوهش با هدف شناسایی و سطح بندی ریسک های منابع انسانی و همچنین، ترسیم روابط بین آن ها اجرا شده است. روش: این پژوهش به لحاظ هدف، از نوع کاربردی و از نوع پژوهش های اکتشافی به شمار می رود و از نظر روش، در دسته پژوهش های آمیخته قرار می گیرد. به این منظور در بخش کیفی با استفاده از تحلیل تم، ریسک های منابع انسانی از پژوهش های انجام شده استخراج شد؛ سپس ریسک های منابع انسانی شناسایی شده، در اختیار خبرگان دانشگاهی و متخصصان فعال در صنعت گردشگری قرار گرفت و با استفاده از تکنیک دلفی فازی، عوامل نهایی انتخاب و بر اساس تکنیک مدل سازی ساختاری تفسیری ساختارمند شد. در نهایت، این ریسک ها با استفاده از تحلیل MICMAC بررسی شدند. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، ریسک های «نداشتن ساختار آموزشی مناسب»، «پایبندنبودن به قانون کار و مشکلات قوانین برای کارکنان» و «نداشتن سیستم جبران خدمات مناسب (حقوق و مزایا)»، ریسک های منابع انسانی مهمی شناخته شد که روی صنعت گردشگری تأثیرگذار است و بایستی در وهله نخست به آن ها توجه شود. نتیجه گیری: با توجه به ماهیت خدمات محور بودن صنعت گردشگری، منابع انسانی و ریسک های مرتبط با آن، همواره دغدغه متولیان و صاحبان کسب وکار در این حوزه بوده است؛ از این رو نتایج به دست آمده، در تعیین مسیر مناسب تر و توسعه صنعت گردشگری، به سیاست گذاران کمک می کند.

مکان های مورد بازدید گردشگران به دلیل حجم زیاد گردشگر و گردش مالی بالا می توانند به تدریج به مکان های پرخطر تبدیل شوند. استفاده از طراحی محیطی یکی از مناسب ترین اقدامات برای پیشگیری از وقوع جرم و افزایش پایداری محیط در این مقاصد است. با توجه به اهمیت موضوع و عدم توجه کافی به اصول طراحی محیطی در سایت های گردشگری، این مقاله به منظور ارزیابی اهمیت و عملکرد مؤلفه های مؤثر در پیشگیری از جرم در محور گردشگری میدان امام علی (ع) و میدان نقش جهان اصفهان به نگارش درآمده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی - تحلیلی است. شیوهٔ گردآوری داده ها کتابخانه ای و میدانی بوده است. با مرور ادبیات، 35 مؤلفهٔ مؤثر در پیشگیری از جرم شناسایی و در قالب پرسش نامه بین خبرگان توزیع شد. درنهایت، داده ها به کمک تحلیل اهمیت - عملکرد تجزیه وتحلیل شدند. با توجه به نتایج، مؤلفه های «تعداد کاربری های تجاری - اداری و نیمه وقت در بدنهٔ معابر بیرونی و درونی»، «برگزاری مراسم های آیینی»، «میزان نظافت و پاکیزگی» و «میزان استقرار کاربری های جاذب جمعیت» به ترتیب بیشترین میانگین عملکرد و مؤلفه های «نفوذپذیری»، «ایجاد تصویر مثبت در ذهن گردشگران»، «وجود امنیت و القای حس آن به گردشگران»، «کاهش فضاهای متروکه و مخروبه»، «حذف زوایای پنهان» و «کنترل کاربری های دارای هنجاری های اجتماعی» به ترتیب بیشترین میانگین اهمیت را داشتند.

بازی های محلی به عنوان بخشی از میراث ناملموس فرهنگی، نقش مهمی در حفظ هویت بومی و تقویت ارتباط نسل ها با سنت های محلی دارند. احیای بازی های محلی می تواند به عنوان ابزاری مؤثر در توسعه گردشگری  فرهنگی عمل کند و به ایجاد فرصت های اقتصادی پایدار و تقویت پیوندهای اجتماعی منجر شود. بازی های محلی یزد، با ریشه داشتن در تاریخ و فرهنگ بومی این منطقه، نه تنها جنبه ای سرگرم کننده دارند، بلکه بازتاب دهنده ارزش ها، شیوه زندگی و هم بستگی اجتماعی مردم هستند. با پیشرفت تکنولوژی و تغییر در سبک زندگی مدرن، محبوبیت بازی های سنتی کاهش چشمگیری پیدا کرده است. بنابراین هدف از این پژوهش معرفی و تحلیل برخی از بازی های محلی و نقش آن ها در توسعه گردشگری و حفظ فرهنگ بومی استان یزد است. در این پژوهش ضمن بررسی ابعاد آموزشی و تربیتی، تأثیرات روان شناختی و اجتماعی و سیر تحول بازی های بومی و سنتی، به تحلیل تطبیقی بازی های بومی و سنتی با سایر فرهنگ ها و جغرافیاها و اثرات این بازی ها بر هویت فرهنگی و میراث معنوی پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که بازی های محلی نه تنها جذابیت های فرهنگی منحصربه فردی برای گردشگران فراهم می کنند، بلکه فرصتی برای انتقال دانش بومی به نسل های آینده و تقویت هویت اجتماعی هستند. همچنین، احیای این بازی ها در قالب رویدادهای گردشگری می تواند به ایجاد فرصت های اقتصادی و افزایش تعاملات فرهنگی منجر شود. این پژوهش بر اهمیت برنامه ریزی و سیاست گذاری مناسب برای ترویج بازی های محلی در قالب جشنواره ها و رویدادهای فرهنگی تأکید می کند.