کارکردهای واسطه های نوآوری در فرآیند همکاری های فناورانه بین بنگاهی(مقاله علمی وزارت علوم)
همکاری های فناورانه بین بنگاهی به ویژه بین بنگاه های بزرگ صنعتی و شرکت های کوچک فناوری، برای خلق نوآوری و تحقق اقتصاد مبتنی بر دانش ضروری است؛ با این حال همکاری های بین بنگاهی اغلب با چالش هایی همراه است که نیازمند نقش آفرینی واسطه های نوآوری است. باتوجه به نقش قابل توجه واسطه های تبادل در نظام نوآوری، شناسایی کارکردهای مورد انتظار از آن ها برای توسعه همکاری های فناورانه، باتوجه به ویژگی های زمینه ای (مانند شرایط کشورهای در حال توسعه مثل ایران) راهگشا خواهد بود. در این راستا پژوهش حاضر به دنبال استخراج و دسته بندی مجموعه کارکردهای واسطه های نوآوری است که به صورت خاص متمرکز بر همکاری های فناورانه بین بنگاهی هستند. این پژوهش با رویکرد کیفی انجام شده و در این راستا مصاحبه هایی با 29 نفر از صاحب نظران و فعالان حوزه واسطه گری نوآوری در کشور صورت گرفته است. متن مصاحبه ها با استفاده از روش تحلیل مضمون، تحلیل و کدگذاری شده و در نهایت مجموعه ای از کارکردهای واسطه های نوآوری استخراج شدند. کارکردهای شناسایی شده باتوجه به ابعاد مختلف فرآیند همکاری های فناورانه بین بنگاهی در قالب 8 دسته کلی دسته بندی شدند که عبارت اند از: «تحریک تقاضا»، «شناسایی نیاز و بیان تقاضا»، «بررسی واقعی بودن و اهمیت نیاز متقاضی»، «طراحی و مدیریت پروژه های بزرگ و پیچیده»، «انتخاب فناوری و همکار مناسب»، «مدیریت همکاری و تعاملات بین طرفین همکاری»، «اثبات عملکرد فناوری» و «کمک به توسعه بازار». در پژوهش حاضر به کارکردهایی اشاره شده که در مطالعات قبلی کم تر به آن ها توجه شده بود که از جمله می توان به کارکردهای ذیل دسته های «بررسی واقعی بودن و اهمیت نیاز متقاضی» و «طراحی و مدیریت پروژه های بزرگ و پیچیده» اشاره کرد.