ابوطالب سعادتی شامیر

هدف: پژوهش حاضر با هدف ساخت وهنجاریابی آزمون هوش بین فردی گاردنر برای دانش آموزان ابتداییانجام شد. روش شناسی: روش تحقیق حاضر از لحاظ نحوه گرداوری داده ها در زمره تحقیقات توصیفی از نوع همبستگی بود و از لحاظ روش از نوع تحقیقات آمیخته - بود بود و به لحاظ هدف در زمره تحقیقات کاربردی بود . جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی سال پنجم و ششم مدارس ابتدایی منطقه 5 شهر در سال تحصیلی 98-97 تهران بودند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش های حاضر که محقق ساخته بودند عبارت بودند از پرسشنامه هوش بین فردی که دارای 23 سوال و چهار خرده متغیر (فهم از رابطه، سازگاری ، یاری رسانی و کارگروهی) بود که روایی و پایایی ابزارهای فوق با استفاده از روش تحلیل عامل تاییدی و اکتشافی انجام شد و مورد تایید قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که شاخص های برازش مدل برای 4 بعد پرسشنامه هوش بین فردی حائز برازش مناسب بود. نتیجه گیری: افرادی که دارای هوش بین فردی قوی تری هستنددرک بالایی از رابطه دارند و قواعد و هنجار های یک رابطه را بیشتر حفظ می کنند و بیشتر تمایل به مشارکت و کار گروهی وجود دارد و انگیزه ای برای رقابت های فردی و تحقیر و تمسخر دیگران وجود ندارد.

هدف پژوهش تعیین ساختار عاملی مقیاس خود افشاری هیجانی (ESDS ) در بین دانشجویان دانشگاه های شهرستان بجنورد بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان متاهل کارشناسی دانشگاه بجنورد در سال تحصیلی 93-92 شهر بجنورد می باشندکه تعداد آنها حدود 6000 نفر می باشند. و با استفاده از فرمول جدول کرجسی و مورگان و نمونه گیری خوشه ای مرحله ای تعداد 500 نفر آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند.. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از مقیاس خود افشایی هیجانی استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از دو روش آمار توصیفی ( فراوانی، درصد، میانگین) و آمار استباطی توصیفی استفاده شد. نتایج نشان داد که نتایج نشان داد که شاخص های برازش مدل های اولیه (قبل از اصلاح) برای 8 بعد پرسشنامه خود افشایی هیجانی حائز برازش مناسب با داده های تجربی نبودند و بنابراین اصلاح شدند و نتایج نشان داد که با اصلاح مدلهای اندازه گیری اولیه، برازش آنها به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافت

 فرایند خواندن مشتمل بر بازشناسی دیداری واژه، شناسایی و استخراج معنا در سطح عبارت یا جمله و انسجام بین گزاره های متن است، لذا مشکلات خوانندگان غیرماهر در سه سطح درک واژه، تحلیل نحوی جملات متن، و ایجاد انسجام میان گزاره های متن طبقه بندی می شود. درک نحوی یکی از عوامل مهم در شناسایی معنا در سطح جمله است. تحقیقات نشان می دهد که خوانندگان غیرماهر، توانایی تشخیص ساختارهای نحوی متن را ندارند و به جای پردازش متن به صورت واحدهای معنادار بیشتر تمایل به خواندن واژه به واژه دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه درک نحوی جملات در زبان فارسی با درک متن است، ضمن اینکه به نقش حافظه فعال در این رابطه پرداخته  شد. 157 دانش آموز پایه چهارم دبستان با روش نمونه گیری چندمرحله ای از مدارس دخترانه و پسرانه سه منطقه در تهران  انتخاب شدند. به منظور سنجش درک متن از آزمون های پرلز، برای سنجش حافظه فعال از آزمون شاخص پردازش اطلاعات (IPI) و برای سنجش درک نحوی از آزمون محقق ساخته استفاده شد. یافته های پژوهش حاضر نشان داد درک نحوی به طرز معناداری درک متن را پیش بینی می کند.

هدف: تحقیق حاضر با هدف رابطه توسعه استعدادها با نوآوری سازمانی و نقش میانجی کیفیت زندگی کاری مربیان فنی حرفه ای شهر تهران به روش توصیفی – همبستگی از نوع معادلات ساختاری صورت گرفته است. روش: جامعه مورد نظر در این تحقیق را مربیان فنی حرفه ای شهر تهران تشکیل دادند که بر اساس آخرین آمار واطلاعات موجود تعداد کل آنها معادل 19080 نفر( 13724 نفر مرد و 5356 زن) هستند که با استفاده از فرمول کوکران 376 نفر(251 نفر مرد و 125 نفر زن) به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده های مربوط از پرسشنامه نوآوری سازمانی ( 2002)، پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون ، پرسشنامه توسعه استعدادها احمدی(1396) استفاده گردید. که پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 88/. ، 87/. و 85/. بدست آمد. یافته ها: جهت تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج حاکی از آن بود که اثر مستقیم توسعه استعدادها و نوآوری سازمانی برابر با 45/0 است. همچنین اثر غیر مستقیم متغیر توسعه استعدادها و نوآوری سازمانی با تأثیر متغیر میانجی کیفیت زندگی کاری برابر با 136/0 می باشد. نتیجه گیری: کارکنان مستعد، می توانند ارزش های بسیار زیادی را برای سازمان به ارمغان آورده و باعث رشد و شکوفایی آن گردند؛ بنابراین توسعه این استعدادها، یکی از مهم ترین عوامل حفظ مزیت رقابتی در سازمان ها به شمار می رود.

هدف از این پژوهش پیش بینی مهارتهای حل مسئله اجتماعی در دوبعد سازگارانه وناسازگارانه براساس ترتیب تولد و سبکهای دلبستگی در دانشجویان بود .جامعه آماری دربرگیرندهدانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات تهران درسال 1391بودکه به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. حجم نمونه معادل 389 دانشجو (155 دختر) و(234 پسر) برآورد شد. افراد گروه نمونه پرسشنامه سبکهای دلبستگی هازن وشاور(AAI ) و فرم کوتاه پرسشنامه مهارتهای حل مسئله اجتماعی را تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل رگرسیون چندگانه و MANOVA استفاده شد.نتایج نشان داد که ترتیب تولد وسبکهای دلبستگی (ایمن، اجتنابی، مضطرب ) سهم معناداری درپیش بینی مهارتهای حل مسئله اجتماعی سازگارانه وناسازگازانه دارند. همچنین میانگین نمره های سبک دلبستگی اجتنابی فرزندان اول بالاتراز فرزندان آخر بود، اما بین میانگین سبک ایمن و اضطرابی در دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین فرزندان اول و آخر از نظر مهارت های اجتماعی سازگارانه و ناسازگارانه تفاوت معنادارینداشتند.

إن الانشغال بالدراسه من أجل إنهاء فتره التحصیل والنجاح فیها هو أمرٌ هام وضروری للغایه، ومع ذلک فقد یواجه بعض الطلاب فی هذه المرحله مشاکل بسبب التحدیدات الموجوده فی هذه الفتره الزمنیه من حیاه الطلاب الجامعیین. یسعی البحث الحالی إلی تطویر مستوی الانشغال الدراسی اعتمادا علی برامج تدریب سبل الوقایه من التوتر الدراسی والإنهاک التحصیلی الذی یساهم فی خلق هذه المشکله التی تواجه الطلاب. وتحقیقا لهذا قمنا بدراسه شبه تجریبیه مستخدمین أسلوب الاختبار القبلی والبعدی من أفراد عینه البحث، وقد اختیر 40 طالبا للقیام بالتجربه تم تقسیمهم بشکل عشوائی إلی مجموعتین ضابطه وتجریبیه. إن المجموعه التجریبیه خضعت لدوره تدریبیه بمده 8 جلسات استغرقت کلّ جلسه 120 دقیقه. قد تمّ تقییم أداء المجموعتین عبر الاختبار القبلی والبعدی والمتابعه المستمره. وبصدد تحلیل البیانات المستخرجه من النماذج البنیویه اعتمدنا منهج الحد الأدنی من المربعات الجزئیه فی إطار نموذج میمیک 1 . أظهرت النتائج أن تدریب الوقایه من التوتر من شأنه أن یساهم فی المرحله الأولی فی انخفاض معدل الإنهاک التحصیلی والتوتر الدراسی، وفی المرحله الثانیه یؤثر بشکل غیر مباشر علی الانشغال الدراسی ویساهم فی تطویره وتقدمه. کما أن أسلوب المتابعه قد أثبتت هذه الآثار. وبشکلٍ عام استطاعت هذه الآلیه التجریبیه للبحث أن تبین 70% من تباین الانشغال الدراسی فی مرحله ما بعد الاختبار، وفی مرحله المتابعه بلغت هذه النسبه 38% من الانشغال الدراسی، وهذا یدلُّ علی أهمیه وفاعلیه التدریب الوقائی ضد التوتر والضغط.

هدف از این پژوهش بررسی رابطه علّی خودتنظیمی با تاب آوری تحصیلی با توجه به نقش واسطه ای انگیزش خودمختار است. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان کارشناسی دانشگاه های دولتی تهران در سال تحصیلی 97-98 تشکیل می دادند. از این جامعه 360 نفر انتخاب شدند. شیوه نمونه گیری به صورت تصادفی خوشه ای انجام گرفت. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خود تنظیمی بوفارد (1995)، پرسشنامه انگیزش تحصیلی والرند (1989)، و پرسشنامه تاب آوری تحصیلی مارتین (2003) بودند. داده ها با استفاده از مدل یابی روابط علّی (تحلیل مسیر) مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که خودتنظیمی بر تاب آوری اثر مستقیم و معنادار دارد، به این معنی که افزایش خودتنظیمی در یادگیرندگان میتواند موجب ارتقاء تاب آوری در آنان شود. همچنین رابطه انگیزش خودمختار و تاب آوری مستقیم و منفی است که بدلیل انگیزش بیرونی است و نشان دهنده آن است انگیزش غیر خودمختار تاب آوری تحصیلی را کم می کند. علاوه براین چون رابطه کل متغیر خودتنظیمی کمتر از رابطه مستقیم آن با تاب آوری است، احتمال نقش میانجی انگیزش خودمختار منتفی نمی باشد. بنابراین نه تنها تاب آوری یادگیرندگان به گونه مستقیم از طریق خودتنظیمی قابل پیش بینی است بلکه این رابطه از طریق انگیزش خودمختار تحصیلی نیز میانجیگری می شود.

هدف: پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل الگوی شایستگی ها و صلاحیت های حرفه ای مدیران مدارس استثنایی متوسطه اول مناطق 23 گانه دولتی شهر تهران در نیمه اول سال تحصیلی 98-99 بر اساس هوش مدیریتی و هوش موفق با نقش واسطه ای هوش شخصیتی انجام شد. روش شناسی: پژوهش از لحاظ روش در زمره پژوهش های آمیخته (کمی –کیفی) از نوع اکتشافی بود. جامعه آماری در بخش کیفی از پژوهش، خبرگان جامعه علمی دانشگاهی و متخصصان آموزش و پرورش بود. 15 نفر برای انجام بخش کیفی پژوهش انتخاب شدند و در فرآیند مصاحبه با استفاده از روش دلفی شرکت کردند، روش نمونه گیری در بخش کیفی به صورت هدفمند بود. جامعه آماری بخش کمی شامل کلیه مدیران مدارس استثنایی بودند نمونه به دست آمده از این جامعه براساس جدول کرجسی و مورگان 384 نفر بود که در این پژوهش 100 نفر در نظر گرفته شد. روش تحلیل داده ها در بخش کیفی پرسشنامه محقق ساخته بود که بر اساس تحلیل محتوا و کدگذاری نظری بود. مراحل کدگذاری مورداستفاده در این تحقیق شامل کدگذاری باز، محتوایی و محوری بود. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه هوش موفق، هوش تجاری، هوش شخصیتی و هوش مدیریتی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که هوش موفق، ویژگی های شخصیتی، منافع دیگران، اصول بنیادین، اگاهی و دانش، تفکر انتقادی، ویژگی های تجاری، اصول بنیادین زندگی، زیرساخت شایستگی و ساختار فیزیکی مدارس به ترتیب بالاترین بار عاملی و وزن عاملی را بر روی عامل مرتبه دوم مدل نه عاملی الگوی شایستگی ها و صلاحیت های حرفه ای مدیران مدارس دارند

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه و تعیین تفاوت حافظه کاری و هوش در دانشآموزان دختریک زبانه و دو زبانه انجام شد. روش: نمونهای متشکل از 366 دانشآموز دختر مقطع متوسطه با استفاده از روش نمونهگیری چندمرحله ای، انتخاب شدند. برای سنجش حافظه کاری از آزمون شاخص پردازش اطلاعات ))(IPIو برای سنجش بهره هوشی از ماتریسهای پیش رونده ریون استفاده شد. در این پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون tگروههای مستقل، رابطه و تفاوت حافظه کاری و هوش در دانشآموزان یک زبانه و دو زبانه بدست آمد و نرمال بودن دادهها نیز با استفاده از آزمون کولموگراف اسپیرنوف مورد تایید قرار گرفت. یافتهها : نتایج بدست آمده نشان دادکه هر چند میانگین دانشآموزان دو زبانه در نمرات بهره هوشی بالاتر از نمونههای یک زبانهها بود، اما بین این دو گروه در نمرات بهره هوشی تفاوت معناداری مشاهده نشد. با این حال، تفاوت بین حافظه کاری در بین نمونههای یک زبانه و دو زبانه به نفع دوزبانهها معنادار بود. نتیجهگیری: هر چند دانشآموزان دو زبانه به دلیل تجربهها و ذخایر بیشتر و گستردهتر زبانی در حوزه ساختاری، آوایی و معنایی و انعطافپذیری زبانی، عملکرد بهتر و معناداری نسبت به همتایان یک زبانه در تکالیف حافظه کاری دارند؛ اما این برتری را در نمره بهره هوشی، به دلیل کم بودن وزن متغیر زبان در مقایسه با سایر متغیرهای تاثیرگذار و عوامل دیگری که بحث خواهند شد، نمیتوانند حفظ کنند.

هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس بهزیستی ذهنی و مثبت اندیشی انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر از لحاظ گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی و از لحاظ هدف در زمره پژوهش های بنیادی بود. جامعه آماری این پژوهش تمام کارمندان بانک های صادرات منطقه 6 تهران بودند .در این پژوهش تعداد نمونه آماری بر اساس جدول کرجسی و مورگان (1976) 240 نفر بودند . جهت نمونه گیری از نمونه گیری طبقه ای مرحله ای استفاده شد. در پژوهش حاضر جهت سنجش کیفیت زندگی از پرسش نامه کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 2000). جهت سنجش مثبت اندیشی از پرسش نامه مثبت اندیشی( اینگرام و ویس نیکی،2001) جهت سنجش بهزیستی ذهنی از پرسش نامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (1979) استفاده شد .جهت پیش کیفیت زندگی بر اساس مثبت اندیشی و بهزیستی ذهنی از تحلیل رگرسیون چند گانه با روش گام به گام برای ورود متغیرهای پیش بینی در مدل رگرسیون استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که 6 خرده متغیر 1-سلامت جسمی 2- بهزیستی روان شناختی3- روابط اجتماعی4-سلامت محیط 5- کیفیت زندگی 6- مثبت اندیشی وارد معادله رگرسیون شدند. همچنین نتایج نشان داد که سلامت جسمی به تنهایی 20% از واریانس مشاهده شده در بهزیستی ذهنی را پیش بینی کرد. اضافه شدن بهزیستی روان شناختی ، روابط اجتماعی، سلامت محیط ،کیفیت زندگی و مثبت اندیشی به ترتیب باعث افزوده شدن 4، 2 ، 2 ،2 ، 3 درصد به واریانس قبلی اضافه شد و شش مدل روی هم 33 % از واریانس بهزیستی ذهنی را تبیین می کنند R Square = 30). نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش بین مثبت اندیشی و کیفیت زندگی با بهزیستی ذهنی رابطه وجود دارد. لذا بهزیستی ذهنی بر اساس مثبت اندیشی و کیفیت زندگی پیش بینی می شود.

هدف و زمینه: به کارگیری مداخلات مؤثر برای بهبود کلی کیفیت رابطه زوجین و مؤلفه های آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است لذا پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی آموزش گروهی مبتنی بر زوج درمانی شناختی –  سیستمی گاتمن و آموزش الگوی مک مستر، بر الگوهای ارتباطی انجام شد. روش: پژوهش حاضر از  نظر هدف  کاربردی و طرح پژوهش، از نوع آزمایشی با گروه کنترل و گمارش تصادفی بود.: 30 زوج به عنوان نمونه آماری با روش  نمونه گیری در دسترس از بین زوج های متعارض مراجع کننده به مراکز مشاوره و روانشناسی خصوصی شهر تهران، منطقه 2 و 3، انتخاب شدند. زوجین به صورت کاملا تصادفی در سه  گروه آزمایش زوج درمانی با رویکرد گاتمن، گروه آزمایش زوج درمانی مبتنی بر رویکرد مک مستر و گروه کنترل جایگزین شدند. ابتدا از هر سه گروه با پرسشنامه های الگوی ارتباطی کریستنسن و سالاوی(1991)   ، پیش آزمون به عمل آمد. سپس هر کدام از گروه های آزمایش ده جلسه تحت آموزش زوج درمانی مبتنی بر نظریه گاتمن، آموزش زوج درمانی مبتنی بر نظریه مک مستر قرار گرفتند. پس از پایان جلسات آموزشی، از هر سه گروه  پس آزمون گرفته شد. به منظور بررسی میزان ماندگاری آموزش ارائه شده، یک ماه پس از آموزش، از هر دو گروه آزمایش، مجددا  آزمون به عمل آمد. و با استفاده از  آزمون تحلیل واریانس  با اندازه گیری مکرر داده های جمع آوری  شده مرد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاکی از این بود که آموزش زوج درمانی سیستمی- شناختی گاتمن و آموزش الگوی مک مستر، موجب بهبود الگوهای ارتباطی در زوج های متعارض شدند. بین اثربخشی آموزش زوج درمانی سیستمی- شناختی گاتمن و آموزش زوج درمانی مبتنی بر الگوی مک مستر بر الگوهای ارتباطی ، زوج های متعارض تفاوت وجود نداشت. نتیجه گیری: از نتایج پژوهش  حاضر می  توان نتیجه گرفت که زوج درمانی  شناختی–سیستمی گاتمن وآموزش الگوی  مک مستر به عنوان  دو رویکرد اثر بخش بر بهبود الگوهای  ارتباطی  زوجین می تواند مورد استفاده خانواده درمانگران، مشاوران و روانشناسان گردد.

هدف: این پژوهش با هدف شناسایی مبانی علمی و فلسفی آموزش دانش آموزان تیزهوش در فنلاند و ایران و ارائه الگویی برای ایران انجام شد. روش شناسی: مطالعه حاضر از نظر هدف بنیادی و از نظر شیوه اجرا آمیخته (کیفی و کمی) بود. جامعه پژوهش در بخش کیفی اسناد و مدارک و خبرگان دانشگاهی بودند که تعداد 10 نفر از آنها طبق اصل اشباع نظری با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. جامعه پژوهش در بخش کمی دانش آموزان پسر تیزهوش منطقه 5 شهر تهران در سال 99-1398 بودند که تعداد 160 نفر آنها طبق جدول کرجسی و مورگان با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسشنامه محقق ساخته (57 گویه ای) استفاده شد. داده ها در بخش کیفی با روش کدگذاری باز، محوری و انتخابی و در بخش کمی با روش تحلیل عاملی اکتشافی و مدل یابی معادلات ساختاری در نرم افزار Amos تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که مبانی علمی آموزش دانش آموزان تیزهوش در فنلاند دارای 16 شاخص، 4 مقوله معلمان ثابت، نیاز به تعامل های مثبت و سازنده، اهمیت خودمختاری و بازی و اعتماد کامل و 2 مضمون عدم جداسازی و غربالگری دانش آموزان اعتماد و مبانی فلسفی آن دارای 16 شاخص، 5 مقوله ورزش و هنر، تاکید بر خلاقیت، علاقمندی به یادگیری، عدم توجه به تخیل و رویاپردازی و اصالت وجود/ انسان گرایی و 2 مضمون توجه به همه قابلیت ها و عدم تفکیک گذاری بود. نتیجه گیری: با توجه به الگوی مبانی علمی و فلسفی آموزش دانش آموزان تیزهوش برای ایران، برنامه ریزی جهت استفاده از آن برای بهبود شرایط آموزشی دانش آموزان تیزهوش ضروری است

زمینه و هدف: کیفیت فرایند تعامل بین کودک و مربی، با توجه به حساسیت، سهولت اثرپذیری، پایداری و عمق یادگیری کودکان در این دوران، موجب تسهیل فرایند آموزش و تحقق هرچه بهتر هدف های نظام آموزش وپرورش خواهد شد. بدین ترتیب هدف این پژوهش واکاوی و شناسایی مؤلفه های کیفیت فرایند تعامل مربی و کودک در مهدهای کودک شهر تهران بود. روش: این پژوهش به روش کیفی با روی آورد پدیدارشناسی توصیفی در سال 1399 انجام شد. بدین منظور، 10 نفر از مربیان گروه سنی چهار تا شش سال شهر تهران با روش نمونه گیری متجانس و 8 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه با نمونه گیری هدفمندگلوفه برفی و تداوم تا میزان اشباع، انتخاب شدند. داده ها از طریق روش مصاحبه نیمه ساختاریافته جمع آوری و سپس با استفاده از روش کلایزی تحلیل شد. روایی داده های کیفی با استفاده از چهار معیار قضاوت لینکن و گوبا و پایایی داده های کیفی از طریق پایایی بازآزمون (شاخص ثبات) و روش توافق بین دو کدگذار (توافق درون موضوعی) تایید شده است. یافته ها: با تحلیل داده ها، 22 مضمون فرعی و 6 مضمون اصلی استخراج شد که مضمون های اصلی عبارت اند از: ویژگی های فردی، فضای عاطفی مثبت، حمایت گری، فرصت های یادگیری، مشارکت گروهی، و مدیریت رفتار. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که مربیان نقش اساسی در فراهم سازی شرایط و فرصت ها در جهت تحول مطلوب کودکان بر عهده دارند، تحولی که مرتبط با کیفیت فرایند تعامل کودک با مربی است. استلزام های نتایج به دست آمده در مقاله مورد بحث قرار گرفته است.

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل آموزش فلسفه برای کودکان به روش مشارکتی با تاکید بر حل مسئله اجتماعی بر روی دانش آموزان ابتدایی آموزش و پرورش منطقه پنج استفاده شد. جامعه آماری در این بخش از پژوهش، خبرگان جامعه علمی دانشگاهی و متخصصان آموزش و پرورش بود که از سوابق اجرایی در سطوح تصمیم گیری برخوردار بوده و به اصطلاح خبرگان آگاه نام دارند. این گروه برای انجام بخش کیفی پژوهش انتخاب شد و در فرایند مصاحبه با استفاده از روش دلفی شرکت می کنند؛ روش نمونه گیری در بخش کیفی پژوهش حاضر به صورت هدفمند بوداستراوس و کوربین (1990) کدگذاری باز را این گونه توصیف می کنند "بخشی از تحلیل که مشخصاً به نام گذاری و دسته بندی پدیده از طریق بررسی دقیق داده ها مربوط می شود". به عبارت بهتر در این نوع کدگذاری مفاهیم درون مصاحبه ها و اسناد و مدارک بر اساس ارتباط با موضوعات مشابه طبقه بندی می شوند. نتیجه این مرحله، تقطیر و خلاصه کردن انبوه اطلاعات کسب شده از مصاحبه ها و اسناد به درون مفاهیم و دسته بندی هایی است که در این سؤالات مشابه هستند. نتایج نشان می داد که شناخت انسان ، نسبت مفاهیم با یکدیگر ، حل مسئله اجتماعی ، تعریف مفاهیم ، استدلال در مورد مفاهیم و تفکر انتقادی به ترتیب بالاترین بار عاملی و وزن عاملی را بر روی عامل مرتبه دوم مدل شش عاملی آموزش فلسفه برای کودکان به روش مشارکتی دارند.

هدف این پژوهش، شناسایی وضعیت آموزش وآثار پرورشی خلاقیت درکلاسهای درس بود. روش تحقیق، توصیفی ازنوع زمینهای بود. جامعه آماری شامل 111نفر از هنرجویان رشتههای هنر از سه هنرستتان فنتی وحرفهای در منطقه 12آموزش و پرورش شهر تهران بود. روش نمونه گیری تمام شماری انتخاب شد. ابزار پژوهش دو پرسشنامه محقق ساخته برای سنجش 70سوالی وضعیت آموزشی و 30سؤالی بترای ستنجش آثارپرورشی و جایگاه خلاقیت درکلاسهای درس بود. روایی ابزار توسط کارشناسان وصاحب نظران بررستی وتایید گردید و پایایی ابزار پس از اجرای آزمایشی بوسیله 20نفر از هنرجویان باروش آلفای کرونبتا بترای هریک ازپرسشنامهها به ترتیب ضرایب 0.975و 0.948بدست آمد کته قابتل قبتول بتود. بترای تجزیته وتحلیل داده ها از روش آمار توصیفی شامل: فراوانی، درصد، میانگین، میانه، انحراف معیار، واریانس، جداول ونمودارها و ازروش آماراستنباطی شامل آزمونهای uمان- ویتنی، کروستاال والتیس، مجتذورخی، تحلیتل واریانس و تحلیل عاملی استفاده شد.این امر تحت نرم افزار spssانجام گردید. نتایج نشان داد: عوامل مهتم از نظر هنرجویان در مورد وضعیت آموزشی کلاس به ترتیب عبارتند از:تأثیر روش تدریس معلتم، ، یتادگیری مشارکتی دانشآموزان به همراه معلم، استفاده از منایع و فناوریها در کلاس، هنر معلتم در جلتب مشتارکت دانشآموزان، اماان ایجاد تغییر در ساختار موجود و محتوای کتاب، ارزیابی از تواناییهای خود، پیش مطالعه، هنر کلاس داری معلم، اعتقاد به حضور در کلاس با آمادگی قبلی، یادگیری فردی، احترام به عقاید و نظرات دیگران، احساس فراموش شدن در کلاس برای دانشآموزان، تهیه خلاصهای از ناتات مهتم درس توستط دانشآموزان، اهمیت دادن به حضور و غیاب در کلاس، انحصار وظیفه تدریس بترای معلتم، تعیتین تالیت برای هر جلسه توسط معلم، قضاوت دانشآموزان در مورد کیفیت کارهای عملی و تاالی خود، خودارزیتابی دانشآموزان از نقش خود در یادگیری. بین میانگین امتیاز کلیه هنرجویان سه رشته مورد مطالعه در مورد آثار پرورشی ناشی از وضعیت آموزشی در کلاسهای درس تفاوت معنی داری وجود نداشت .

هدف: هدف این پژو هش پیش بینی بی ثباتی زندگی زناشویی بر مبنای عدالت زناشویی و سبک های مقابله ای با نقش واسطه ای تعارض کار خانواده در زوج های متعارض کارکنان نیروی انتظامی بود. روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره نیروی انتظامی در شهر تهران در سال 1398 بود که با روش نمونه گیری در دسترس(داوطلبانه) انتخاب تعداد 300 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به مقیاس بی ثباتی ازدواج ثبات زناشویی ادواردز و همکاران(1987)، ، پرسشنامه عدالت زناشویی(MJS) (غفاری، فاتحی زاده، احمدی، قاسمی و باغبان، 2013)، ، پرسشنامه سبک های مقابله ای که توسط لازاروس و فولکمن(1985)، پرسشنامه تعارض کار- خانواده، لذنت میرز، برلژ و مک ماریان(1996) پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر در نرم افزار spss استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که سبک های مقابله ای و عدالت زناشویی به طور مستقیم پیش بینی کننده بی ثباتی زندگی زناشویی در زوجین متعارض بودند و تعارض کار و خانواده نقش میانجی معنی داری در ارتباط بین سبک مقابله ای مساله مدار و بی ثباتی زناشویی بین سبک مقابله ای هیجان مدار و بی ثباتی زناشویی داشت (01/0=P)؛ همچنین تعارض کار و خانواده نقش میانجی معنی داری در ارتباط بین عدالت زناشویی و بی ثباتی زناشویی داشت (010/0=P). نتیجه گیری: با توجه به نقش سبک های مقابله ای، عدالت زناشویی و تعارض کار و خانواده در پیش بینی بی ثباتی زندگی زناشویی، می توان نتیجه گرفت آموزش سبک های مقابله ای کارآمد، توجه به تعارض نقش ها (تعارض کار-خانواده) و آموزش تقسیم مسولیت ها بین زوجین می تواند از آسیب های تهدید کننده پایداری زندگی زناشویی پیشگیری کند.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی آموزش راهبردهای شناختی- رفتاری بر افزایش بلوغ عاطفی و شادکامی در دانشجویان رشته روان شناسی دانشگاه آزاد بجنورد انجام شد. 40نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامه های بلوغ عاطفی ( EMS )را جهت سنجش بلوغ عاطفی و پرسشنامه شادکامی اکسفورد را جهت سنجش شادکامی را به عنوان ابزار تحقیق کامل کردند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات بلوغ عاطفی و نمرات شادکامی دانشجویان در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود داشت؛ به این معنا که آموزش راهبردهای شناختی- رفتاری بر افزایش بلوغ عاطفی و شادکامی در دانشجویان رشته روان شناسیموثر بوده است. استفاده از بازسازی شناختی و پردازش اطلاعلات به شکل موثر می تواند تفکرات معیوب و غیر منطقی را بازسازی کند و موجب شود فرد شادکامی خود را بازیابد و به بلوغ عاطفی برسد. سایر تلویحات در این ارتباط بحث شده است.

زمینه: اگرچه توجه به نیازهای روانی و اجتماعی خانواده های دارای فرزند مبتلا به درخودماندگی به عنوان یکی از اهداف مراکز سلامت است و برخی مطالعات طی مصاحبه های ساختارمند با مادران دارای فرزند درخودمانده ابعاد سازگاری آن ها را شناسایی کرده اند، با این حال مطالعه ای که به صورت عمیق به شناسایی مؤلفه های سازگاری زوجین با فرزند درخودمانده بپردازند وجود ندارد. هدف: هدف مطالعه حاضر واکاوی و شناسایی الگوهای مختلف سازگاری زوجین دارای کودک مبتلا به اختلال درخودماندگی بود. روش: روش مطالعه حاضر کیفی بر اساس رویکرد داده بنیاد بود. برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه های عمیق استفاده شد و بر اساس فرآیند کدگذاری باز، محوری و انتخابی، کدهای استخراج شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. جامعه آماری مطالعه حاضر کلیه زوجین دارای کودک درخودمانده در شهر تهران بودند که با استفاده روش نمونه گیری هدفمند و بر اساس سطح اشباع نظری، تعداد 15 نفر از این زوجین به عنوان نمونه انتخاب شدند. یافته ها: با توجه به نتایج به دست آمده، 6 مقوله محوری نقش دین / معنویت با مقوله های اصلی (باورها و آموزه های دینی و اعتقاد به مشیت الهی)، ویژگی های شخصیتی با مقوله های اصلی (توانمندی های روانشناختی، پذیرش بنیادین، معنای زندگی)، افزایش دانش و آگاهی با مقوله های اصلی (نقش رسانه ها و شبکه های اجتماعی در آگاه سازی والدین، دریافت آموزش و یادگیری، توانبخشی و درمان کودک)، فشار اجتماعی با مقوله های اصلی (فشار قانون و الزامات و محدودیت های اجتماعی) و ملاحظات سبک زندگی با مقوله های اصلی (ایجاد تغییر در نحوه زندگی متناسب با شرایط پیش آمده، گذر زمان) در فرآیند سازگاری والدین با کودکان اتیسم تأثیرگذارند. نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر، اطلاعات جدیدی در رابطه با عوامل تأثیرگذار در زمینه سازگاری والدین با کودکان مبتلا به درخودماندگی به دست می دهد که می تواند در مداخلات درمانی و فرآیند سازگاری و مواجه والدین با مشکلات مربوط به کودکان مبتلا به اختلال درخودماندگی مورد توجه قرار گیرد.