مهدی بشیری

سرمایه گذاری حامیان در صنعت ورزش به عنوان عنصر آمیخته بازاریابی ورزشی، از منابع اصلی و رایج در این صنعت به شمار می رود. با این حال، موانعی در راستای جذب حامیان مالی در صنعت ورزش وجود دارد. در این راستا، مطالعه حاضر به بررسی و شناخت موانع جذب حامیان مالی در صنعت ورزش استان آذربایجان شرقی پرداخته است. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته ای a=0.813)) است که روایی آن نیز به تایید گروهی از متخصصان رسیده است. جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه مدیران کارخانجات و شرکت های خصوصی، روسای هیات ها و مدیران باشگاه های ورزشی استان آذربایجان شرقی تشکیل می دهند. داده ها با استفاده از روش آماری توصیفی و استنباطی (آمار ناپارامتریک یو من ویتنی) در سطح معنی داری P<0.05 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که در عامل های عدم بهره گیری از مزایای معافیت های مالیاتی ناشی از تبلیغات ورزشی؛ نبود اماکن و امکانات مناسب تبلیغاتی در محل رویدادهای ورزشی؛ عدم وجود استانداردهای مالی و کاری؛ انتقال ضعیف پیام تجاری شرکت؛ وقت گیر بودن؛ عدم اطمینان حامیان در سرمایه گذاری در صنعت ورزش به دلیل مشخص نبودن آینده سرمایه گذاری و عدم بهره گیری از مدیران متخصص ورزشی، بین دیدگاه های مدیران شرکت های خصوصی و مدیران ورزشی در رابطه با موانع حمایت مالی ورزشی تفاوت معنی داری وجود دارد ( .(P<0.05اما در رابطه با دیگر عوامل تفاوت معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد .(P>0.05) در نهایت مدیران و مسوولین ورزشی بایستی با بهره گیری از متخصصان بازاریابی ورزشی، ایجاد شرایط مناسب جهت ارتباط بهتر دولت با شرکت ها، پوشش رسانه ای، تبلیغات و اماکن و امکانات مناسب تبلیغاتی و نیز با جذب بازیکنان و مربیان مشهور، در راستای رفع موانع جذب حامیان مالی ورزشی شرایط مناسب و بهینه ای را ایجاد نمایند تا حامیان با اطمینان بیشتری در این صنعت سرمایه گذاری نمایند.

این مقاله با استفاده از روش ناپارامتری تحلیل پوششی داده‏ها به ارزیابی کارایی کشورهای در حال توسعه منتخب در زمینه استفاده از منابع فناوری اطلاعات برای توسعه زیرساخت های تجارت الکترونیکی در سال 2005 می پردازد. با استفاده از روش تحلیل مؤلفه های اصلی، شاخص های جدید و مستقل از هم به عنوان متغیرهای خروجی ایجاد و سپس به رتبه بندی کشورها از نظر کارایی اقدام می شود. نتایج نشان می دهد با فرض بازدهی ثابت نسبت به مقیاس، کشورهای مصر، نیجریه، پاکستان، قزاقستان، ویتنام، الجزایر، اندونزی و آذربایجان از بیشترین کارایی برخوردار هستند و متوسط کارایی 8/43 درصد است. با در نظر داشتن فرض بازدهی متغیر نسبت به مقیاس، کشورهای استونی، هند، چین، روسیه، اکراین و ایران نیز به جمع کشورهای کارا می پیوندند و متوسط کارایی 9/63 درصد است.

هدف تحقیق: هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین ذهنی تعادلی بر کنترل پاسچر پویای دانشجویان مرد غیر ورزشکار بود. روش تحقیق: 30 نفر دانشجوی مرد غیر ورزشکار با میانگین و انحراف استاندارد سن 14/2 ± 5/22 سال، وزن 35/4±91/70 کیلوگرم و قد 14/4± 42/174 سانتی متر، بدون سابقه در آسیب اندام تحتانی، اختلالات دهلیزی و آسیب هایی که منجر به عدم توانایی آنها در انجام آزمون های در نظر گرفته شده برای این تحقیق شود، آزمودنی-های این تحقیق را تشکیل دادند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به دو گروه 15 نفری (شاهد و تجربی) تقسیم شدند. برای برآورد کنترل پاسچر پویای آزمودنی ها از تست تعادل ستاره (SEBT) در هشت جهت استفاده شد. طی دوره تمرین(10 روز) آزمودنی های گروه تجربی، تمرین ذهنی تعادلی را انجام دادند و آزمودنی های گروه شاهد به فعالیت های عادی روزانه خود، طبق روال گذشته، ادامه دادند. از آمار توصیفی برای محاسبه میانگین و انحراف استاندارد سن، قد و وزن آزمودنی ها و نیز فاصله دستیابی آنها در هشت جهت SEBT، و برای مقایسه فاصله دستیابی آزمودنی ها در دو گروه پس از اعمال برنامه تمرینی از آزمون t مستقل و از آزمون t همبسته برای تعیین تاثیر تمرین بر کنترل پاسچر پویا در سطح معنی داری 05/0 P< استفاده شد. نتایج: پس از اجرای دوره تمرینی و در پس آزمون SEBT فاصله دستیابی آزمودنی های گروه تجربی در جهت های (خلفی، خلفی جانبی، خلفی داخلی، داخلی و قدامی داخلی) افزایش معنی داری داشت که نشانگر تاثیرات افزایشی اجرای تمرینات ذهنی برکنترل پاسچر پویای افراد غیر ورزشکار بود. در حالی که در فاصله دستیابی آزمودنی های گروه کنترل در پیش و پس آزمون SEBT هیچ تفاوت معنی داری مشاهده نشد. ضمن این که فاصله دستیابی آزمودنی های گروه تجربی در سه جهت سخت آزمون SEBT (قدامی، قدامی جانبی و جانبی) در پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معنی داری نداشت. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق تمرین ذهنی را می توان به یک روش کاربردی در بهبود کنترل پاسچر پویای افراد سالم محسوب نمود.

کارکرد فرآیندهای یک سازمان در عملکرد آن سازمان نقش بسیار موثری دارد. جهت کنترل نمودن عملکرد سازمان لازم است کلیه فرآیندها شناسایی شده و تحت کنترل قرار گیرند. اما هر فرآیندی از زوایای مختلف قابل بررسی و نظارت است. این مقاله با در نظر گرفتن موضوعات مختلف موثر بر فرآیند رویکرد هشت مرحله ای تعاملات بین فرآیندها تنظیم فرآیندها مطابقت فرآیندها با نیازهای مشتریان – مطابقت فرآیندها با برنامه های راهبردی سازمان بهره وری فرایندها کنترل شکست فرآیندها ممیزی فرآیندها و مهندسی مجدد فرآیندها را مورد بحث قرار داده است. با در نظر گرفتن این مراحل می توان از مناسب بودن مدیریت فرآیندها اطمینان حاصل کرد. در ادامه برای ارزیابی هر کدام از مراحل یاد شده یک مدیریت فرآیندها امینان حاصل کرد. در ادامه برای ارزیابی هر کدام از مراحل یاد شده یک کمیت مناسب داده شده است تا فرآیندها با استفاده از آن ابزار مورد سنجش و بررسی قرار گیرند. با استفاده از ابزارهای کمی ارایه شده و مقایسه ی آن در دوره های مختلف می توان دریافت که فرآیند مورد نظر در چه بعدی دارای ضعف بوده و چگونه قابل بهبود خواهد بود.