گونه شناسی نوآوری اجتماعی در انرژی تجدیدپذیر ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نوآوری اجتماعی در انرژی به عنوان ابتکاری که به گذار انرژی کم کربن، توانمندسازی مدنی و اهداف اجتماعی کمک می کند، ضروری است. این مقاله با فراتر رفتن از دیدگاه های محدود در مورد نوآوری اجتماعی، این سوال را مطرح می کند که چگونه می توان تنوع نوآوری اجتماعی را در بخش انرژی مورد بررسی قرار داد. برای تحقق این هدف، مطالعه از رویکرد کیفی مبتنی بر مطالعه گزارش های سایت سازمان انرژی های تجدیدپذیر و بهره وری انرژی برق (ساتبا) و مصاحبه نیم ساختاریافته با 16 متخصص حوزه انرژی های تجدیدپذیر بهره گرفته است. برای تحلیل داده های مصاحبه ها از روش تحلیل محتوای کیفی با رویکرد کدگذاری موضوعی استفاده شد. پژوهش حاضر با بهره گیری از دو منظر بازیگران (دولتی، خصوصی و جامعه مدنی) و تجلیات (انجام، تفکر و سازماندهی) به توسعه یک گونه شناسی از نوآوری های اجتماعی حوزه انرژی تجدیدپذیر می پردازد و سپس با نقشه برداری از فعالیت ها و ابتکارات در ایران، این گونه شناسی را مورد بررسی قرار می دهد. یافته های این پژوهش حاکی از عدم تعادل نقش آفرینی بازیگران مختلف (به ویژه جامعه مدنی) در نوآوری های اجتماعی حوزه انرژی تجدید پذیر می باشد. همچنین یافته ها با توصیف وضعیت توزیع ابتکارات این حوزه در تجلیات مختلف، توصیه هایی را به سیاستگذاران این حوزه ارائه می کند .Typology of Social Innovation in Iranian Renewable Energy
Despite numerous studies on the development of renewable energies in Iran, the role of social innovation as a driver of change in this process has not yet been systematically examined. For this purpose, social innovation in energy is essential as an initiative that contributes to the transition to low-carbon energy, civic empowerment, and social goals. This concept, by going beyond limited perspectives on social innovation, raises the question of how we can examine the diversity of social innovation in the energy sector. To achieve this goal, the study used a qualitative approach based on semi-structured interviews with a purposive sampling of 16 renewable energy experts and a search of reports on the website of the Renewable Energy and Electricity Efficiency Organization (SATBA).For analyzing the interview data, qualitative content analysis with a thematic coding approach was used. The present study develops a typology of social innovations in the renewable energy sector by using two perspectives: actors (government, private, and civil society) and manifestations (doing, thinking, and organizing), and then examines this typology by mapping activities and initiatives in Iran. The findings of this study indicate an imbalance in the role of different actors (especially civil society) in social innovations in the field of renewable energy. The findings also provide recommendations to policymakers in this field by describing the distribution of initiatives in different manifestations.
تبلیغات
