درآمدی بر روش های علم شناسی مولوی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
جلال الدین محمّد مولوی، شاعر عارف و عالم صاحب نظر قرن هفتم هجری، در آثار و اشعار خود درباره علم، حکمت و معرفت، مباحث نظری و معرفتیِ جامعی عرضه کرده که از نظرگاه علم روش شناسی که زیرمجموعه علم منطق و معرفت شناسی است، قابلیت توجّه و بررسی مستقل دارد. در پژوهش حاضر، مجموعه اشعار و اندیشه های مولوی، به طور ویژه در مثنوی، در خصوص علم شناسی به روش اسنادی استخراج، و با الگوهای مختلف منطقی دسته بندی و روش شناسی شده و رهیافت های او در شناخت و شناسایی علوم معرّفی گشته است. دستاورد پژوهش آن است که مولوی در آثار خود به طور کلّی و در غالب موارد از دو روش و رهیافت منطقی (علمی) و ادبی برای معرّفی علوم یا علم شناسی استفاده می کند که در این پژوهش فقط عمده ترین شیوه های او از منظر اوّل مورد معرّفی و تحلیل اجمالی واقع شده است. تقسیم و طبقه بندی، تطبیق و مقایسه، تحلیل و آسیب شناسی، توصیف و نشانه شناسی، مهمترین و عمده ترین شیوه های مولوی در معرّفی علم و عالمان است که از مجموعه این روش ها در جهت القای معارف و اقناع مخاطب بهره می گیرد.An introduction to Molavi’s epistemological methods
In his works and poems, Jalaluddin Mohammad Molavi, a mystic poet and scholar of the 7th century (AH), has presented comprehensive theoretical and epistemological topics about science, wisdom and knowledge. From the methodological point of view, his arguments are a subcategory of logic. In the present research, a collection of Molavi's poems and thoughts about knowledge has been extracted by a documentary method and categorized with different logical patterns. His approaches of gaining knowledge are also introduced. Based on the result of this research, in most cases Molavi uses logical (scientific) and literary approaches to introduce knowledge. In this research, only his logical method is introduced and analyzed briefly. Division and classification, matching and comparison, analysis and pathology, and description and semiotics are the major methods used by Molavi to introduce knowledge, instill it, and persuade the audience.
تبلیغات
